Het sprekende graf

De gravin Von Rüler kan die belijdenis niet aanvaarden. Ze is nog maar 26 jaar oud als ze op haar sterfbed ligt (1782). De christelijke dokter zegt dat ze zich moet gaan voor- bereiden op het sterven. Het zal eeuwigheid worden. Ze weigert de opstanding der doden te geloven, maar neemt toch voor haar sterven het zekere voor het onzekere. Twee maatregelen moeten uitsluiten dat het graf ooit weer opengaat. Ze wil dat de volgende tekst in haar grafsteen gebeiteld wordt: ‘Dit graf mag in der eeuwigheid niet geopend worden’. Haar tweede wens is dat haar grafkuil afgesloten wordt door een grote deksteen. De steen weegt meer dan 1800 kilo. Geen mensenhand zal ooit meer in staat zijn om dit graf te openen. Denkt ze… Maar

Maar wie regeert? Jaren later komt er beweging in het graf. Een berkenboom duwt de grafsteen omhoog, elk jaar een stukje verder. Het was een vogel die juist op het uur van de begrafenis een berkenzaadje liet vallen in het open graf. Dat ontkiemde in het voorjaar en groeide uit tot een sterk sterke boom. Wat door geen mensenhand mogelijk was, gebeurt door de Landman Zelf. ‘Want Hij spreekt, en het is er; Hij gebiedt, en het staat er’.

Nog steeds vertelt men over ‘het sprekende graf van Hannover’. Het is Pasen geweest. De Heere Jezus stond als Eersteling op uit Zijn graf. Hij roept: ‘Ontwaak, gij die slaapt, en sta op uit de doden, en Christus zal over u lichten’. Weet je het al: ‘U heeft Hij mede levend gemaakt, daar gij dood waart door de misdaden en de zonden’?

Het wordt tijd, niet iedereen wordt 26 jaar.

Leestip: Prediker 11:9 tot 12:14

P.C. BEEKE, MIDDELBURG

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen