Grote Genade

In n een verwarrende en moeilijke tijd is het goed om zomaar eens een enkel woord te overdenken en te bemediteren. Er komt zo ontzaglijk veel op ons af. ‘Grote genade’ vraagt de aandacht.

Grote genade is allereerst een opvallend woord. . Want is genade niet altijd groot? Wie spreekt er nu over kleine of middelmatige genade? De uitdrukking ‘grote genade’ wil precies aangeven wat genade altíjd is: groot! Want genade ís zo onuitsprekelijk groot. Alleen al omdat het van Godswege ‘verdiend’ moest worden. Nee, niet door de mens, want dat kon nu juist niet meer. Maar bij God vandaan nog wel, daar alleen kon genade nog verdiend worden. Groot is het, geliefde lezer, als we daar eens mogen beginnen of daar mogen uitkomen, bij God, bij Wie het alleen nog kan. Deze God, Die gedachten des vredes heeft gekoesterd en niet des kwaads, Die eeuwig in Zichzelf bewogen is geweest om genade te betonen aan een wereld, verloren in schuld. Dat is die God, Die door een schuldig volk gekend wordt als volkomen rein en heilig, en ook rechtvaardig als Hij nooit meer genade zou betonen.

Wat is genade toch groot dat het ronduit, voluit wordt gepredikt, voor de grootste der zondaren.

Kracht en glorie

Grote genade is ook een opvallende boodschap. . Na Pasen is er sprake van een echte boodschap. Was die er dan nog niet? Jazeker, maar na de opstanding van de Heere Jezus krijgt de boodschap van Gods genade in Christus nog meer kracht en glorie. De goede boodschap van de genade van het kruis is nu voorgoed bevestigd en moet de wereld in. Het gestorte bloed van Jezus Christus, de Zoon van God, wast en reinigt van alle zonden!

Laten we erop letten dat de kracht van deze boodschap niet opkomt uit de ga­ ven of talenten van de apostelen die het Woord spraken. Het is de Pinkstergeest, Die vrijmoedig doet getuigen van de Persoon en het werk van Christus. Zij die met deze Geest vervuld zijn, hebben ook daadwerkelijk iets te zeggen. Dan gaat er kracht uit van het Woord, dat kracht heeft gedaan in de ziel. Dan ligt er beslag, dat wil zeggen: dan doet het Woord kracht.

Een Bijbelverklaarder wijst erop dat het woord ‘gaven’ uit vers 33 (‘En de apostelen gaven met grote kracht getuigenis…’) ook vertaald mag worden met ‘afgeven’, in de zin van: het nakomen van een verplichting. De apostelen hielden de vreugde van het vervuld zijn met de Heilige Geest niet voor zichzelf, niet voor eigen gebruik en eigen zaligheid alleen, maar ze gaven het door. De gemeente vandaag heeft dringend behoefte aan (doop)leden die vervuld zijn met de Geest van Christus, om te getuigen wat genade vermag.

Harten bewegen

Grote genade is ook een opvallend werk. De kanttekening (68) bij deze tekst merkt nog op dat deze kracht er was ‘om de harten der mensen te bewegen’. Laten we niet vergeten dat de mensen over wie het in Handelingen 4 gaat, dezelfde mensen waren die nog maar kort geleden Jezus, onder luidkeels roepen van ‘Kruist Hem’, in hun verwoede dwaasheid hadden overge­ leverd. Dan wordt genade wel heel groot. Zo is het nóg. Genade is nooit klein. Gena­ de maakt wél altijd klein. Genade breekt de hoogmoed van een mens af. Wat is dat een groot werk. Wat is het een grote gena­ de als een mens klein en nietig wordt voor God. Genade doet de waarheid liefhebben. Genade maakt van een vijand een vriend. Welnu, er was dus ‘grote genade over hen allen’. Als het goed is, wordt elke genade van God als groot ervaren. Grote genade voor grote zondaren spreekt altijd groot van God en klein van de mens. Dat is iets om over na te denken in een tijd waarin zoveel, juist ook in het rijk van de gena­ de, omgekeerd wordt voorgesteld. Hoe bedoelt u? Wel dit, als alles wat zich als godsdienst aandient zo gauw en gemak­ kelijk vereenzelvigd wordt met genade, met grote genade zelfs, dan wordt genade juist klein. Let er maar op, als de mens in al zijn hoedanigheden horizontaal, via bespreking, beredenering of suggestie, zichzelf almaar groter maakt, wordt genade steeds kleiner. Dat komt omdat grote woorden, grote belevenissen en grote daden de gelovige mens naar het middelpunt dringen. Maar dat is horizon­ taal God verdringen. Grote genade maakt geen grote of bijzondere mensen. Dan zou grote genade verdrongen worden, of gekleineerd.

De laagste plaats

Grote genade kan, ten slotte, nooit zonder de betoning van de grote kracht van de Heilige Geest. Er was grote genade over hen allen, zo lezen we. Grote genade komt op vanuit de hoogte en daalt diep af naar de laagte, zoals water altijd de laagste plaats zoekt. Grote genade wordt gewerkt en gesterkt vanuit het verticale, dat komt van boven naar beneden. Daarin ligt hoop en vastigheid, dat geeft rust en zegen. Zo kregen de apostelen grote gunst bij het volk (kantt. 69). Zo deed het Woord Zijn kracht, vanuit God, en het viel als een milde regen op een bezwijkend' erfenis neer, om sterkte aan haar te geven.

Het is een grote zegen als er rust en vrede mag zijn in de gemeente. Maar niet álle rust en vrede is per definitie een goed te­ ken. Rust kan ook dodelijke gerustheid zijn, waarin een mens zich in een vrede waant die niet anders is dan oorlog met God.

Mocht het nog eens hard gaan waaien in de kerk. Noordenwind en Zuidenwind, kom en doorwaai de hof van kerk en gemeente, hart en samenleving, gezin en persoonlijk. Dan zullen we gezamenlijk ervaren dat God Zelf grote genade werkt en sterkt, en, Gode zij dank, dat Hij die grote genade Zelf vasthoudt, want ik ben erachter gekomen dat ik dat zelf niet kan. Dat maakt grote genade alleen nog maar groter.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen