Wat is verachtering, geestelijke achteruitgang?

Uit alles blijkt dat Abram verkoren is tot het eeuwige leven. Ook is hij door het ware geloof aan Christus verbonden. Rechtvaardiging en heiliging stempelen zijn leven. Hij is een kind van God, door het geloof in de komende Christus. Alleen door middel van het ware geloof in Christus zijn we immers een kind van God.

Dat betekent niet dat Abram volmaakt is. Ook na de bekering blijven Gods kinderen worstelen met de oude mens, met het zondige leven. De zonde kan op allerlei manieren doorbreken in hun leven. Bij Noach zien we dronkenschap, bij David lezen we over overspel en bij Petrus lezen we over de verloochening van de Heere Jezus. Bij Abram zien we dat hij Saraï aanspoort tot een leugen (Gen. 12:13). Naar de gewoonte van die tijd had de Farao ‘recht’ op alle vrouwen van het land. Indien nodig werd de eventuele man omgekocht of uit de weg geruimd. Oosterse koningen namen de vrouwen die ze wilden hebben. De koningen in Israël waren echter theocratische koningen. God had in de koningswet (Deut. 17:14-20) zulke praktijken voor Israël nadrukkelijk verboden. Vandaar dat het overspel met Bathséba David zo streng werd aangerekend.

We zien dat Abram afwijkt van de gehoorzaamheid aan Gods geboden. De zonde krijgt weer kracht in zijn leven. En zo komt hij ertoe om zijn vrouw aan te sporen tot een leugen. Hoe komt Abram op deze gedachte? In de eerste plaats is hij bang. ‘Ze zullen mij doden’, zegt hij tegen Saraï. Deze bangheid komt weer voort uit gebrek aan geloof in Gods belofte. De Heere had hem immers een kind beloofd. God zou over hem waken, maar dat geloof was helaas niet krachtig werkzaam.

Daarnaast was Abrams gebedsleven mogelijk verslapt. Er was honger in het land. En Abram bedenkt dan wegen om hieraan te ontkomen. Dat klinkt heel begrijpelijk, maar heeft hij ook God om leiding en bewaring gebeden? God is immers almachtig. Ook in Kanaän had God voor Abram kunnen zorgen. We lezen echter niet dat Abram zijn moeilijke situatie aan de Heere heeft voorgelegd.

Ten slotte is Abram ook van Gods weg afgeweken. De Heere had hem naar Kanaän geleid. Daar mocht hij wonen, in goede en kwade dagen. De Heere zou voor hem zorgen. Dat hij wegtrekt uit Kanaän is geestelijke verachtering, achteruitgang dus. Ook vandaag kunnen Gods kinderen daarmee te maken hebben. Geestelijke achteruitgang gaat gepaard met en vindt zijn oorzaak in verzwakking van de werkzaamheden van het geloof, verslapping in het gebed en wantrouwen aan Gods leiding. De Heere waakt echter over Zijn kinderen. Gods kinderen kunnen wel afdwalen, met alle bittere gevolgen van dien, maar ze kunnen niet afvallen. Gods verkiezing is vast en is niet te breken. Dat is de troost van Gods eeuwige raad en van Christus’ voorbede. En die geldt ook vandaag de dag.

In de rubriek Goed Begrepen leggen ds. J. Schipper en ds. W. Visscher wekelijks een geloofsbegrip uit. De rubriek is vooral bedoeld voor jongvolwassenen, in de leeftijd van ongeveer 20 tot 40 jaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen