De noodzaak van de weg terug

Dan daalt de opperschipper met gevaar voor zijn eigen leven in de gierende storm af naar het onderste van het schip. Boven het stormgebulder uit roept hij: ‘Wat is u, gij hardslapende?’

De Heere houdt ons hier een spiegel voor. Salomo zegt dat onbekeerden in het opperste van de mast slapen. Zij horen Gods sprake niet. Maar in Gods Woord lezen we ook van een slapende Kerk. Denk maar aan de bruid uit Hooglied 5, aan Petrus en aan de vijf wijze maagden.

‘Sta op, roep tot uw God!’, zegt de opper- schipper. Wat zal er door Jona heengegaan zijn? O, hij kan niet tot God roepen, want hij heeft zelf God verlaten. Hoe benauwd hij ook is, toch lezen we niet dat Jona gaat roepen. Nee, alle vrijmoedigheid wordt hem benomen. De storm vanbinnen is veel erger dan de storm van buiten.

De satan barst los en de hele hellemacht is op de been.

Kent u die benauwdheid? En toch is dat gelukkig, omdat het liefdesbemoeienissen van de Heere zijn.

Leren van de heidenen

De zeelieden zien in de storm een oordeel. En wij? Wat kunnen we tot onze bescha- ming nu in deze dagen veel van deze heidenen leren. Weet u wat het ergste oordeel is? Als we de oordelen niet zien. Dan brengen ze ons ook niet tot schuld en verootmoediging. Dat is het oordeel van de verharding, die daarna zeker leidt tot het oordeel van de verwoesting.

Te midden van de storm wordt het lot geworpen. Zo vroeg men de goden om de schuldige aan te wijzen. Ook in Israël deed men dat. Denkt u maar aan Achan in Jozua 7.

De zeelieden zijn ervan overtuigd dat er een misdadiger aan boord is en dat het lot hem zal aanwijzen. Zo kijkt de een naar de ander. Zou híj of híj de boosdoe- ner zijn? Er is niemand die de schuld bij zichzelf zoekt. Wat herkenbaar! En Jona, kind en knecht van God? Hij zegt niets. Liever wacht hij het af. Wie weet, wijst het lot wel een van die zeelieden aan. Ziet u, dat hij het nog niet opgeeft? Wat is toch een mens!

Christus aangewezen

Maar al is er dan niemand die de schuld naar zich toehaalt, toch is er Eén geweest Die alle schuld op Zich nam. Het Godde- lijke lot wees éérst Christus aan, voordat het Jona aanwees. Dat is een onuitspreke- lijk wonder. Christus is met de misdadigen gerekend, om uit genade misdadigers zalig te maken. Zulken komen op de laagste plaats terecht.

‘En het lot viel op Jona’ (vers 7b). Dat is Goddelijke liefde. Wat besteedt de Heere uit liefde tot Zijn Kerk veel werk aan onwilligen om ze gewillig te maken.

Om Christus’ wil!

(wordt vervolgd)

Vragen:

1. Een slapende Jona, een slapende Kerk. Wat heeft dat ons te zeggen?

2. Waarom is het zwijgen van Jona zo herkenbaar?

3. En het lot viel op Jona. Wat zegt dat over de Heere?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen