Herodes en Johannes

De e vrouw van Herodes blijft maar doordrammen over het feit dat Johannes de Doper hun huwelijk veroordeeld heeft en hen gewezen heeft op het feit dat hun lieder- lijke leven tegen Gods geboden ingaat. Maar nu maakt Heródias het toch al te bont. Ze heeft zelfs mensen ingehuurd om Johannes te schaduwen en als het mogelijk is om te brengen (Mark. 6:19). Herodes’ geweten spreekt nog. Hij voelt dat de woorden van Johannes waar zijn. Hij weet ook wel dat hij zijn eerste vrouw, de Arabische prinses Phasaelis, nooit had moeten wegsturen. Hij weet ook wel dat hij zijn broer, woonachtig in Rome, nooit zijn vrouw had moeten afpakken. En toch… God wat en de wereld wat. God een klein beetje en de eigen vleselijke lusten heel veel. Wat kan het de mens heen en weer doen slingeren.

Ook nu nog. U hoort graag een scherpe preek. U bent onder de indruk. Uw geweten is wat verontrust. U ruimt een paar zonden op. U hebt het voornemen om ook uw boezemzonde aan te pakken. U bent onder de indruk van het leven van Gods kinderen. Ergens verlangt u ernaar om ook zo te leven. U leest eens een levensbeschrijving en een prekenboek. U plengt eens een traantje en bespreekt zelfs uw zonden met een ernstig gelaat. Maar… u houdt Heródias aan de hand.

Een sluw besluit

Ja, Herodes heeft het er maar moeilijk mee. Dan neemt hij een sluw besluit. Hij laat Johannes oppakken en hem in de gevangenis zetten. Het is wat riskant, want straks krijgt hij het volk tegen zich, maar het kan niet anders (Matth. 14:5). Heródias zou Johannes laten vermoorden. Welnu, in zijn gevangenis zal Heródias niet bij Johannes kunnen komen. Een aangename bijkomstigheid is dat hij Johannes kan laten halen als hij wil en met hem over belangrijke onderwerpen kan spreken, tot staatszaken toe (Mark. 6:20). En wat is er nu beter dan advies te krijgen van een kind van God?

Beste lezer(es), we kennen de geschie- denissen rondom Johannes’ levenseinde wel. Het heeft ons in deze tijd ook veel te zeggen. Zullen we er een paar lessen uithalen?

Allereerst voor u, onbekeerde. Probeert u van twee walletjes te eten? Herodes probeerde dat ook. U meent dat u heel wat beter bent dan Herodes? U leeft niet in overspel, weelde, dronkenschap, bijgeloof, enzovoorts. Maar, wacht even. Misschien was Herodes wel godsdiensti- ger dan u. Hij hoorde de zuivere prediking graag. Hij probeerde de vrede te bewaren tussen Jood en Romein. En toch… hij kon de zonde maar niet loslaten. Laat Hero- des u tot waarschuwing zijn. Hij is voor eeuwig omgekomen!

Een algemene les

Een andere les is een algemene les. Schip- perend gedrag leidt ertoe dat Gods kind in de gevangenis komt. Ook nu. Gedrag waar- bij men wereld en godsdienst tevreden wil stellen, legt Gods volk het zwijgen op. Ook in ons coronatijdperk. Herodes pro- beerde de Romeinen te vriend te houden. Ook probeerde hij het de Joden naar de zin te maken. Verder wilde hij Heródias niet voor het hoofd stoten en ook Salomé ten dienste staan. Ten slotte wilde hij ook graag een goede verstandhouding met Johannes hebben. Vertonen wij als kerk niet veel te veel dit Herodes-gedrag?

Tot slot een les voor u, kind des Heeren, in de gevangenis. Had Johannes niet gezegd dat Christus moest wassen en hij minder worden? (Joh. 3:30). Nu deze woorden voor Johannes de praktijk van de godzaligheid worden, zal het niet altijd meegevallen zijn. Je moet maar eens in de gevangenis verkeren, in de wetenschap dat Jezus in de buurt wonderen verricht. Het moet maar eens donker zijn in de ziel terwijl Jezus ‘gevangenen vrijheid schenkt, en aan hun ellende denkt’. O, dan kan men weer zo teruggeworpen worden op het oude vijandige bestaan. Vroom praten kunnen we allemaal, maar de Heere ziet het hart aan. Aan de andere kant zal Johannes geweten hebben, dat zijn werk er bijna opzat. Als de Koning de wegbereider binnenhaalt, zit het werk van de wegbereider er op.

De kroon der overwinning

Toch is Johannes verlost. Wanneer? Toen het zwaard z’n werk deed. Toen werd ook Johannes’ ziel het hemels heiligdom bin- nengedragen. Toen mocht Gods trouwe knecht de kroon der overwinning behalen. De kroon die zijn Zaligmaker aan het ver- dienen was in de weg van lijden en sterven. Toen werd het waarheid voor de zoon van Zacharias en Elisabet:

‘Maar ’t vrome volk, in U verheugd, zal huppelen van zielenvreugd, daar zij hun wens verkrijgen’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen