Even tot tien tellen

Voorbeelden te over. Je krijgt bedenktijd bij allerlei zaken. Zo mag de koop van een huis weer ongedaan gemaakt worden, als je toch spijt krijgt. Maar bij abortus moet de bedenktijd er juist aan. Het is en blijft een aanklacht, deze abor- tuswet. Als je het tot je laat doordringen, dan is en blijft het huiveringwekkend. Abortus provocatus, een opzettelijke abortus, mag al sinds 1981 in Nederland. Ruim veertig jaar hebben we een schuld opgebouwd, met al vele jaren ruim dertig- duizend abortussen per jaar. Dat zijn er meer dan honderd(!) per werkdag.

Noodsituatie misbruikt

Heel veel mensen weten dat allemaal niet. Net zoals ze niet weten dat een derde van de vrouwen die een abortus laten uitvoeren in de herhaling zitten. Ruim tiendui- zend abortussen krijgen het nare woord ‘recidive’ mee. Een woord dat niet gewaardeerd wordt door de pro abortusbewe- ging. Want ja, recidive, dat doet denken aan herhaling van strafbaar gedrag. Is abortus strafbaar? In feite wel. Abortus provocatus is een strafbaar feit, dus is er een juridische term bedacht die dat probleem van de strafbaarheid moet oplossen. Dat noemen we de strafuitslui- tingsgrond. Oftewel, je krijgt geen straf als je handelt volgens bepaalde regels die in de wet staan.

Voor abortus is de noodsituatie de strafuitsluitingsgrond. Een arts mag de abortus uitvoeren als de noodsituatie van de vrouw het besluit onomkeerbaar maakt. Wat dat precies inhoudt, is niet omschreven. De uitkomst is dat er der- tigduizend noodsituaties per jaar zouden zijn. Zou daar de eerste aandacht niet naar toe moeten uitgaan? Hoe lossen we deze noodsituaties op?

De teerling geworpen

Maar nee, dat is tegen de zin van hen die alles op alles zetten om de beslissing van de vrouw als ‘baas in eigen buik’ te bevor- deren. Voor hen moet elke beperking en elke belemmering er af. Zoals de vijf dagen bedenktijd die een vrouw moet nemen als ze zich gemeld heeft bij een abortusarts. Bij bijvoorbeeld een complexe gezichts- correctie, die onder algehele narcose plaatsvindt, hebben artsen zelf een richtlijn ingesteld van een bedenktijd van tenminste een week. Maar bij het weghalen van het prille leven moet de wettelijke bedenktijd van vijf dagen nu sneuvelen. Er lijkt geen houden meer aan. Bij het schrijven van dit artikel moet het debat nog worden voort- gezet, maar de teerling is al geworpen. Het grootste deel van de Tweede Kamer lijkt deze mogelijkheid aan te grijpen. De initiatiefnemer, mevrouw Pia Dijkstra van D66, is inmiddels geen Kamerlid meer. In de vorige kabinetsperiode mocht haar wet nog niet ingediend worden, in verband met de afspraken in het regeerakkoord. Maar ze heeft de initiatiefwet panklaar gemaakt. En het nieuwe kabinet zit nog maar nauwelijks op zijn plek, of het eerste initiatief op medisch-ethisch terrein wordt een feit. Nu mag het immers wel, want het is een vrije kwestie geworden. En de volgende wet op dit gebied, over de zogenoemde abortuspil, wacht al achter de coulissen.

Mensenkind miskend

Voorstanders van deze wet proberen het nog een beetje te verkopen. Nu de vijf dagen verplichte bedenktijd verdwijnen, mag een arts ook een langere bedenktijd afspreken met de aanstaande moeder, de zogenoemde flexibele bedenktijd. Wat een naar doekje voor het bloeden. Het is immers duidelijk: alleen het recht van de vrouw telt.

Maar dat kind dan? Dat wordt vaak weg- geschreven als ‘een klompje cellen, of een vrucht, of een foetus’. Maar nog niet zolang geleden hebben we een wet aangenomen die het mogelijk maakt om een dood- geboren kind te laten inschrijven in de burgerregistratie. Expliciet is toen door de SGP gevraagd of dat ook geldt voor een geaborteerd kind. Het antwoord was volmondig ‘ja’. Dat alleen bewijst al dat dat klompje cellen, of die vrucht, dan wel de foetus, echt een mens is.

Een mensenkind, geschapen door God. De kroon van Gods schepping wordt door mensenhanden verwoest, aan de lopende band. We stoppen met denken, we hollen maar voort. We kiezen onze eigen weg. En de schreeuw om leven wordt gesmoord in de moederschoot. En dat terwijl Psalm 8 juist zegt: ‘Uit de mond der kinder- kens en der zuigelingen hebt Gij sterkte gegrondvest’.

Laten we bidden om wederkeer, vergeving en verzoening. Laten we bidden voor de zielen van die ongeboren kinderen, die het leven wordt ontzegd. Laten we er nooit aan wennen, ook als de bedenktijd wordt teruggebracht naar een fractie van een seconde. Overigens, voor de Heere is die tijd niet te kort!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen