Het gekrookte riet [12]

Tweede predikatie

Wie is als een gekrookt rietje? Overtuigden, geslingerden, die af en toe een flikkering en af en toe een vonkje geven. Soms schijnen ze echter uit te gaan, dan liggen ze plat tegen de grond. Het zijn bestredenen, dodigen en donkeren. Och! Het zijn zulken die het bijna opgeven.

‘Ik zal het niet breken’, zegt de Heere, ‘maar Ik zal er wat anders aan doen. Ik zal ze niet hard vallen, Ik zal ze hun voedsel niet onthouden, hun bewerkingen niet doen ophouden, Ik zal die kleinen geen prooi laten van de helse leeuw. Ik zal er wat anders aan doen, zal ze troosten. Ik zal hun werk gaande houden en ze allengskens sterker doen worden, Ik zal ze doen opgroeien en tot blijdschap brengen’.

Ja maar, zouden ze kunnen denken, mag ik daar wel op vertrou- wen? Gaat dat op deze manier? Doet de Heere zo? Ja, er zijn Schriftplaatsen die verzekeren dat de Heere het zo zal doen. Psalm 147:3 en Jesaja 61:1, 2: ‘De Heere heeft Mij gezonden om te verbinden de gebrokenen van hart’. Psalm 34:19: ‘De Heere is nabij de gebrokenen van hart’. Hij verbindt ze dus in hun smarten. Gij kunt daar vast van op aan. Wilt u er voorbeelden van hebben? Gehele wolken van getuigen zijn er.

David, hoe was ook hij vaak gekrookt, maar de Heere verbrak hem niet. De tollenaar en anderen, de Heere verbrak ze niet, maar Hij bracht ze tot het licht, Hij gaf ze verkwikking op Zijn tijd. Was er ergens een belaste, een treurige, een arme ziel, was de Heere Jezus daar niet meteen bij om ze tot rust te brengen? Tegen die lammetjes en die gekrookte rietjes zegt Hij: ‘Veracht de dag der kleine dingen niet’ (Zach. 4:10) en Zacharia 13:7: ‘Ik zal Mijn hand tot de kleinen wenden’. Ik zal ze bij de hand nemen en naar God toeleiden.

Vraag het maar aan al Gods kinderen, of ze het zo niet ervaren hebben. Als gij bij hen zijt, vraag het ze, spreek eens met hen en zie dan of ze het zo niet bevonden hebben. Luister maar of het hen zo niet gegaan is.

En, is het zo? Dan versta ik niet dat gij zo moedeloos zijt. Houd moed; al zijt gij een gekrookt rietje, gij zijt evenwel een geplante van Mijn Vader, een plantje dat niet uitgerukt zal worden. Een vonkje van Zijn Geest, dat niet uitgeblust zal worden. Al denkt ge dat ge meer walm van zonden en verdorvenheid geeft dan echt licht, ge zult, zo haast als ge in de hemel zijt, bloeien als de cederbomen op de Libanon, als Ik tot u zal komen om u tot Mij te brengen. Kom maar tot Mij, Ik zal u niet uitwerpen.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen