Het lijnwaad van de jongeling

Er blijkt er toch nog één te zijn die Jezus volgt. De Schrift vertelt ons niet zo veel over deze jongeman, waarvan velen denken dat het Markus zelf moet zijn geweest. Maar wat er staat, is sprekend: hij volgt Jezus. Niet omdat hij op het rumoer is afgekomen dat de stille nacht verstoorde, want de werk- woordsvorm wijst op een voortdurend volgen. Deze paar woorden vertellen ons van de genade die in zijn leven verheerlijkt is.

Omgeslagen

Wij zijn allemaal volgers. Sommigen volgen series die worden gestreamd. Anderen volgen de laatste trends op het gebied van mode of woninginrichting. Weer anderen volgen de ontwikkelin- gen in het kerkelijk leven. Maar van nature volgen wij Jezus niet. Hij heeft in ons leven geen waarde, omdat het zonder Hem ook wel gaat. Pas wanneer onze ogen geopend worden voor onze godde- loosheid, zullen we dorsten naar God. Alleen wanneer we leren dat er geen weg meer is om tot God terug te keren, gaan we zoeken naar de Weg. De Heilige Geest verheerlijkt Jezus tegen de zwarte achtergrond van onze verlorenheid.

Deze jongeman volgde dus Jezus, omdat hij Jezus niet meer missen kon. Kunnen die twee woorden ‘volgde Hem’ ook achter uw naam geschreven worden?

Kennelijk is deze jongeman gestoord in zijn nachtrust. Hij heeft ‘een lijnwaad omgedaan over het naakte lijf’. Alleen zijn onder kleren heeft hij in de snelheid omgeslagen. Zo ging je normaal gesproken niet de straat op. Wij zouden zeggen: hij is maar half aan- gekleed. Maar de Meester is in de hof en mogelijk dreigt er gevaar. Hij ziet de bende die Jezus komt arres- teren en de discipelen vluchten. Maar hij blijft volgen! Hij zal Jezus niet verlaten. Het tekent ons de vurige liefde van een jongere die de Heere vreest. De eerste liefde van een pasbekeerde, noemen we dat. Soms snel van tong en snel van hande- len. Nog weinig kennis van eigen zwakheid. Grote verwachtingen van de trouw aan de Meester. Toch vanuit de liefde die in het hart is uitgestort!

Vastgegrepen

In de hof waren nog andere jongelingen. Ze waren van een ander soort en ver in de meerderheid. Zij volgden Jezus niet, maar waren juist gestuurd om Hem gevangen te nemen. In gedachten zien we ze alle- maal naar Jezus grijpen (vers 44). Wat een gedachte, dat door middel van al die grij- pende handen de hand van de Vader Zijn Zoon grijpt. Omdat wij mensen gegrepen hebben. Gegrepen naar de verboden vrucht. En nu zo verdorven zijn dat we rusteloos achter alles aanjagen wat van de aarde en van de tijd is. Zo blind voor de eer van God, de liefelijkheid van Zijn dienst en de heiligheid van Zijn geboden. We grijpen maar door en vergaderen onszelf Gods toorn als een schat. Zonder het besef dat we onze eigen verdoemenis vrijwillig uitwerken.

Het is niet te bevatten dat er in het hart van de Vader gedachten van vrede zijn geweest over zulke zondaren. Hij heeft Zijn Zoon naar de aarde gezonden om de plaats van Zijn uitverkorenen in te nemen. Wie erkennen moet, dat hij verdient om door Gods rechtvaardige hand gegrepen te worden, en weggeslingerd te worden, wordt het een wonder dat de Vader Zijn Zoon greep.

De vele jongelingen van de bende zien plotseling die éne jongeling die Jezus volgt. Hij zal delen in het lot van zijn Meester. Ze ‘grepen hem’. Ze doen een uitval en grijpen hem hardhandig bij zijn lijnwaad beet. Ze zullen hem binden, meesleuren, gevangenzetten, ondervragen en wellicht ook wel doden. Samen met zijn Meester zal hij dit alles ondergaan. Het omgeslagen lijnwaad tekende zijn band met Jezus. Met het grijpen van het lijnwaad wordt nu deze zijn liefde op de proef gesteld. Echter, hoe houdbaar is deze liefde tegenover het lijden, de veroordeling en de dood?

Is dat ook niet de hartenvraag in de lijdenstijd? Het is genade als ons leven veranderd is en we hartelijk verbonden zijn aan de Zaligmaker. Maar wat gebeurt er als onze liefde, onze trouw, onze bekering op de proef wordt gesteld? Als aan Gods rechtvaardige eis voldaan moet worden? Als God volkomenheid vraagt en alleen de dood een rechtvaardige vergelding voor de zonde is? Als ik op weg moet naar de rech- terstoel? Wat blijft er dan nog over van je bekering? Van je liefde tot de Heere Jezus?

Achtergelaten

In een fractie van een seconde moet de jongeling kiezen tussen zijn lijnwaad en de schande. Ten diepste moet hij kiezen tussen Jezus en zelfbehoud. Hier blijkt dat de satan de waarheid sprak toen hij zei: ‘al wat iemand heeft, zal hij geven voor zijn leven’ (Job. 2:4). Als het volgen van de jongeling onder grote beproeving komt te staan, laat hij zijn lijnwaad achter in de handen van de grijpende jongelingen. ‘En hij het lijnwaad verlatende, is naakt van hen gevloden’.

Het laatste wat de Schrift ons van hem tekent is een naakte zondaar die vlucht tussen de bomen van de hof. Werkelijk een herhaling van Genesis 3:8! Maar terwijl de jongeling vlucht, blijft Jezus achter. Gewillig laat Hij Zich meenemen naar Gabbatha en Golgotha. Zijn kleren werden Hem ontnomen. Zo droeg Sions Borg de schande en de straf in de plaats van vluchtende, naakte zondaren. Aan het kruis heeft Hij zó de klederen des heils verdiend. Die klederen worden weggeschonken aan zondaren die moeten belij- den dat eigen gerechtigheden zijn als een wegwerpelijk kleed. De enige bedekking die voor de Vader geldt is de gerechtigheid die Jezus alléén verdiende en door de Heilige Geest wordt toegepast. ‘En haar is gegeven dat zij bekleed worde met rein en blinkend fijn lijnwaad’ (Openb. 19:8a). Vandaag klinkt de stem van deze Zaligma- ker tot u: ‘Ik raad u dat gij van Mij koopt (…) witte klederen, opdat gij moogt bekleed worden en de schande uwer naaktheid niet geopenbaard worde’ (Openb. 3:18).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen