Adam of Christus?

Achtereenvolgens zullen de vol- gende vragen behandeld worden;

1. Wat wordt bedoeld met de bijlslagen?

2. Wat is de functie van de bijlslagen?

3. Zijn de bijlslagen (on)Bijbels?

4. Zijn alle bijlslagen zaligmakend?

5. Zijn er altijd twaalf bijlslagen?

Boston gebruikt het beeld van de bijlsla- gen in zijn prachtige boek ”de Viervoudige Staat”. Iedere volwassene zou dit boek gelezen moeten hebben. Na de Bijbel is het een van de indrukwekkendste boeken die ik persoonlijk ooit gelezen heb.

We komen het beeld van de bijlslagen tegen in de derde staat. Boston behandelt namelijk achtereenvolgens de staat der rechtheid; de staat der algehele verdor- venheid; de staat van begonnen herstel en ten slotte de staat van volkomen geluk- zaligheid of rampzaligheid. In de eerste twee staten wordt ons aller verleden aan- getoond. De derde staat zullen wij moeten beleven, zal het wel zijn.

De derde staat bestaat uit twee delen. In de eerste plaats bespreekt Boston de wedergeboorte. Hij stelt duidelijk dat alle begenadigde personen wedergeboren zijn. Uitvoerig gaat hij in op de vernieuwing, die er plaatsvindt in de wedergeboorte. In het tweede gedeelte beschrijft hij de vereniging tussen Christus en de gelo- vigen. Het beeld van de bijlslagen laat zien hoe de zondaar de vereniging met Christus persoonlijk beleeft. Dit gebeurt niet in een moment, maar het is een proces. We kunnen het een stervens- proces noemen.

We moeten altijd onderscheid maken hoe het van Gods kant is en hoe het van ’s men- senkant wordt beleefd. Aan de kant van Gods kinderen komt de vereniging met Christus tot stand in een weg van ontdekking en strijd. Er moet immers plaatsge- maakt worden voor Christus! En dat blijkt een hele weg te zijn.

Wijnstok en ranken

In de inleiding van dit gedeelte gaat Boston in op het beeld uit Johannes 15 vers 5. Daar gebruikt Jezus het beeld van de Wijnstok en de ranken. Wij zullen een vruchtdra- gende rank in de Wijnstok Christus moeten worden. Van nature is de mens echter in Adam. Dit wordt genoemd de natuurlijke stam. De band waarmee wij aan Adam verbonden zijn, is het werkverbond. En die band van het werkverbond zijn wij niet bereid los te laten. Ieder die wat zelfkennis heeft, zal dat moeten beamen.

Heel duidelijk stelt Boston dat er maar twee soorten mensen zijn. We zijn of in Adam of in Christus. Er is geen tussen- stand. In die oude stam dragen wij ook stinkende vruchten. Wij moeten van de oude stam worden afgebroken. Is dit in ons leven al noodzakelijk geworden? Persoonlijk zal ik nooit de leespreek ver- geten die ik hoorde op 16-jarige leeftijd, over de vruchteloze ranken (zie Joh. 15:2a en 6) uit de Keurstoffen van Smijtegelt. Als we waarlijk een vruchteloze rank worden in eigen oog, dan blijft er voor ons geen toekomst meer. Vruchteloze ranken worden uitgehouwen en in het vuur geworpen. Als daar de ogen voor geopend worden, gaan we beseffen dat we ver- nieuwd moeten worden. Wat schittert hier een geheim. Ten diepste is dit besef een vrucht van de vernieuwing, maar daar kan de vruchteloze rank helemaal niets van bezien. Er komt ook geen verbetering.

Vijf gebreken

Zelfs de beste vruchten, schrijft Boston, vertonen vijf gebreken: hun bitterheid, hun slechte reuk, hun onrijpheid, hun lichtheid en ze zijn niet edel. Onze natuurlijke stam is zelfs een dode stam. Het werkverbond kan de weg tot de zaligheid niet meer zijn. Er zijn vier dingen die Adam op zijn ranken overbrengt: een verdorven natuur, de schuld, de vloek en de dood.

Er is echter een andere stam, die Boston noemt: de bovennatuurlijke stam. Deze stam is een beeld van de Heere Jezus Christus. En hoe worden de ranken uit de natuur- lijke stam nu losgemaakt van de oude stam en ingeënt in de nieuwe stam? Dit is een werk van de Vader, de Landman. En Hij gebruikt voor deze afsnijding het snoeimes van de Heilige Geest. Er zal dus een mes of een bijl aan te pas moeten komen…

Heel aangrijpend tekent Boston hoe een mens vastzit aan het werkverbond. ‘Zij houden zich eraan vast, zoals de man die het schip met zijn handen vasthield: toen zijn ene hand eraf gehakt werd, bleef hij het schip vasthouden met zijn andere hand en toen allebei zijn handen eraf gehakt waren, hield hij het vast met zijn tanden’.

In het leven van Gods kinderen gaat de Heilige Geest echter door. Zijn werk is Christus verheerlijken.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen