Stil zijn

Een vreemde weg, zouden we zeggen. En toch, ook daarmee heeft de Heere Zijn bedoelingen. Niets gebeurt bij geval. Farao denkt dat de Israëlieten de weg niet weten, dat ze verward zijn. Farao en zijn knechten vragen zich vervolgens af waarom ze hen eigenlijk hebben laten gaan. We lezen dan: ‘En hij spande zijn wagen aan en nam zijn volk met zich’ (vers 6). Zo jaag- den ze de kinderen Israëls na.

Toen de Israëlieten dat opmerkten, vreesden ze zeer. Ze vreesden niet alleen. Ze werden ook opstandig. En ze keerden zich tegen Mozes: ‘Waarom hebt gij ons dat gedaan, dat gij ons uit Egypte gevoerd hebt?’ (vers 11b). Ze kunnen de wegen des Heeren niet begrijpen. Zijn wegen zijn ook hoger dan onze wegen. O, als de Heere niet voor hen zou instaan, zouden ze terugvallen in hun vroegere leven.

Zo is het ook met Gods kinderen: als de Heere geen uitkomst zou geven, ze zouden in hun ellende vergaan. Maar Hij geeft op Zijn tijd en wijze uitkomst in het leven van Zijn volk. Hij staat voor hen in.

Afgesloten wegen

En dan horen we Mozes spreken tot het volk: ‘Vreest niet, staat vast en ziet het heil des HEEREN dat Hij heden aan ulie- den doen zal, want de Egyptenaars die gij heden gezien hebt, zult gij niet weder zien in der eeuwigheid’ (vers 13). Mozes roept het volk dus op het vertrouwen op de Heere te stellen. Hij heeft dat volk toch voor Zijn rekening genomen? Daarom behoeven ze niet te vrezen.

Intussen wordt dat volk wel in de engte gebracht. Alle wegen aan hun zijde worden afgesloten. Zo werkt nu de Heere. Dat doet Hij nog. Alle wegen worden afge- sloten, opdat ze die enige Naam Die onder de hemel gegeven is tot zaligheid zouden benodigen en kennen. Als de nood op het hoogst is, is de redding nabij!

Het gaat dus niet buiten de strijd om. Hier beneden is de strijdende Kerk en die strijd is er tot het einde toe. Maar wat een troost is het bij ogenblikken voor die Kerk, als ze mogen geloven dat de Heere alle vijanden overwonnen heeft. Mozes gaat er op wijzen: ‘De HEERE zal voor ulieden strijden en gij zult stil zijn’. Het volk zal het derhalve moeten verwachten van de HEERE, de Verbondsgod, de Jehova.

Hier wordt in het bijzonder gedoeld op het werk van Gods Zoon. Hij toch is de Bewer- ker van het heil dat weggelegd is voor al degenen die Hem vrezen. De Vader heeft Hem al van eeuwigheid daartoe aangewezen. En de Zoon heeft Zich daartoe gewil- lig gegeven: ‘Zie, Ik kom, o God, om Uw wil te doen’. En zo is Hij gekomen op deze door de zonde vervloekte aarde om alles verbeurd hebbende zondaren te trekken uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. De door Hem verworven zaligheid wordt toegepast in het leven door de werking van Gods lieve Geest. De Geest overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Die Geest leidt in alle waarheid.

Stille berusting

Gods volk heeft een strijd op aarde. Anderzijds zijn ze ook lijdelijk, ziende op die grote Strijder Die alles heeft volbracht voor Zijn Kerk. De HEERE zal voor ulie- den strijden! Dan is het: ‘Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft’. Wat zijn Gods kinderen er goed mee, wan- neer ze niet voor hun eigen zaak behoeven te strijden. Wat zijn ze er goed mee, wan- neer ze hun eigenbelang eens uit het oog verliezen en de zaak aan de Heere mogen overgeven. Wat is het een voorrecht iets te kennen van die stille berusting, waar hier over gesproken wordt: ‘en gij zult stil zijn’. De kanttekening zegt daarbij: ‘Gij- lieden zult niets daar toedoen, noch met woorden, noch met werken, de Heere zal voor u vechten’. Of: ‘Weest gijlieden maar stil, houdt op van murmureren tegen God en mij’. Met andere woorden: in stilheid en vertrouwen zal uw sterkte zijn. De kenmer- ken van een waar geloof worden genoemd in Zondag 7: kennen en vertrouwen. Als er geen vertrouwen is, zal men zijn sterkte ook niet in de Heere kunnen vinden.

Wat geeft het een rust in de ziel, wanneer we vertrouwend mogen wachten op de Heere. Dan is het goed wat de Heere doet. Dan leeft het van binnen: ‘En stil berust’ in Zijn beleid, van nu tot in all’ eeuwigheid’. Dan mag de mens er tussenuit vallen. God Zelf zal ze door de hand van Christus en de werking des Geestes tot de zaligheid brengen. God Zelf zal gans Israël verlossen uit alle benauwd- heden. Ja, ze zullen weten door Wie ze verlost zijn. Verlost van al die Egyptenaren. Eenmaal verlost van zichzelf. Daartoe is het nodig uit Egypte te worden uitgeleid.

Is dat al gebeurd in uw leven? En dan terecht te komen voor de Rode Zee, waar het geheel vastloopt. Dan wordt het omko- men. Maar de Heere werkt op het wonder aan. Hij werkt op Christus aan. Wat heeft het de Middelaar gekost om Zijn Kerk te verlossen! Als dat ervaren mag worden, zult u in Hem eindigen:

Gij hebt mijn weeklacht en geschrei

Veranderd in een blijden rei;

Mijn zak ontbonden en mij weer

Met vreugd omgord, opdat mijn eer

Niet zwijg’; zo klimt Uw lof naar boven;

Mijn God, U zal ik eeuwig loven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen