Een tijdige boodschap
Er liggen drukke weken achter ons. Broeder H. de Leeuw heeft afscheid genomen van Franklin Lakes met de woorden van Psalm 125:2: ‘Rondom Jeruzalem zijn bergen; alzo is de HEERE rondom Zijn volk, van nu aan tot in der eeuwigheid.’ Hij laat hier een grote lege plaats achter.
Een week later mocht zijn vader hem bevestigen als herder en leraar van de groeiende gemeente Brant County. De gemeente, die ongeveer vijftig jaar geleden gevormd is, had nog nooit een eigen predikant gehad. ’s Avonds deed broeder De Leeuw zijn intrede uit Openbaring 10:11: ‘En hij zeide tot mij: Gij moet wederom profeteren voor vele volken en natiën en talen en koningen’.
Het zal een grote verandering zijn voor het jonge predikantsgezin: vanuit het drukke New Jersey naar het landelijke gebied in Ontario. Zo gaat dat, ook in het kerkelijk leven. We zijn maar voorbijgangers. Maar wat niet voorbijgaat, is: ‘Wat Hij ooit beloofd heeft, zal bestaan’.
Vondst
Herinneringen komen boven. Mijn vader heeft me destijds in mijn eerste en tweede gemeente mogen bevestigen. Genemuiden was mijn ‘eerste liefde.’ Zo word je eerste gemeente wel genoemd, en zo is het ook ervaren. Het viel niet mee om Genemuiden na betrekkelijk korte tijd te moeten verlaten. O, dat afscheid nemen, wat is dat vaak moeilijk geweest. Toch gaf de Heere dan weleens bemoedigend onderwijs. Toen ook, na het aannemen van het beroep van Benthuizen.
Hier staan de brievenbussen langs de kant van de weg. Maar in Genemuiden kwam de post door de deur.
En op zekere dag lag er een briefje op de mat met een gedicht. Het was hartelijk bedoeld, maar het was vooral een boodschap van de overste Leidsman, Wiens weg zo onbegrijpelijk, zo tegen vlees en bloed kan zijn. De laatste regels waren:
Wat Zijn liefde goed zal keuren
Zal gebeuren
Volg dan zwijgend en geloof.
Zijn liefde is zo onbevattelijk, zo onveranderlijk en onverdiend. Toch is het liefde die je levensweg bestuurt, die ook in pijnlijke wegen leidt en bewaart. Het is Gods liefde die goedkeurt wat er gebeuren zal. Nee, er stond niet: ‘Het is liefde waardoor ík goed zal keuren wat er zal gebeuren’. O, als de Heere dat toch aan Zijn volk zou overlaten, ze zouden zo vaak een andere weg kiezen met veel zonneschijn en rust en zonder veel moeiten. Nee, het gedicht zei: ‘Wat Zijn liefde goed zal keuren…’. Dat is de liefde van de goede Herder en getrouwe Leidsman. De profeet spreekt ervan: ‘En Ik zal de blinden leiden door den weg dien zij niet geweten hebben, Ik zal hen doen treden door de paden die zij niet geweten hebben’ (Jes. 42:16).
Volgen
Volgen betekent achteraankomen. Niet de Heere voorschrijven wat er gebeuren moet, maar de teugels uit handen geven. O, wat moeilijk, wat onmogelijk voor ons bestaan.
Wat moeten we toch gedurig overwonnen en ingewonnen worden voor Zijn weg, die soms door diepe wateren loopt. Een weg waarin je eigen bestaan niet mee wil. Zwijgend volgen kan alleen maar als we onder Zijn juk mogen buigen, als we mogen zien ‘op den oversten Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, Dewelke voor de vreugde die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen, en schande veracht’.
En als we mogen geloven dat Hij wijs is en getrouw. Hij zal nooit verlaten wat Zijn hand begon.
Er is veel natuurschoon te bewonderen in dit grote land. Maar wat groot is het als de Heere Zelf een vergezicht geeft en we Hem mogen aanschouwen. ‘Hij gaat u voor naar Galiléa, daar zult gij Hem zien’. En tot Petrus zei Hij bij de Zee van Tiberias: ‘Volg Mij’. Dat moest voor Petrus genoeg zijn.
Toekomst
Wat de toekomst brengen zal in deze wereld vol spanning en geweld, oorlog en verwoesting, weten we niet. Toch: de Heere regeert! De omstandigheden in de wereld, in de kerken, in uw eigen leven kunnen vrees aanjagen. De vijand heeft het op de ondergang van de woestijnreiziger gemunt. Zullen ze nog omkomen? O, wat een bange vrees kan het hart bezetten. De dichter zegt: ‘Vertrouw op Hem, en d’ uitkomst zal niet falen’. Er is wel een geschonken geloof voor nodig om daar kracht uit te hebben. De jaren zijn voorbijgevlogen. Hoelang de reis nog duurt, weten we niet. Het zal alleen maar een eeuwig wonder zijn als we toch behouden mogen aankomen. Een wonder: door Hem bewaard, gered en geleid. ‘Mijn God, U zal ik eeuwig loven, omdat Gij het gedaan hebt’.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 mei 2023
De Saambinder | 20 Pagina's