Lessen leren in het ambt
‘Wat zoek je daar?’ vroeg ds. A. Vergunst toen ouderling A.C. Visser van Veen naar Goudswaard verhuisde. ‘Rust’, antwoordde Visser. ‘Die zul je daar niet vinden’, zei de predikant. Een half jaar later was Visser opnieuw ouderling. Nu staat hij 50 jaar in het ambt.
Een gesprek met de Goudswaardse ouderling maakt een stroom aan herinneringen los. Aan kinderen des Heeren met wie hij gesprekken voerde. Aan hoogte- en dieptepunten. Visser groeide op in twee gehuchten in de Hoeksche Waard: Zinkweg en De Greup. Hij vertelt over zijn jeugd zonder moeder, want zij overleed jong. Er kwamen huishoudsters, en soms waren de kinderen uitbesteed. Totdat vader hertrouwde.
Visser wilde de handel in, of naar de zeevaartschool. Maar hij kwam op de kweekschool terecht, De Driestar van P. Kuijt. Verschillende keren in het gesprek komt het naar voren: ‘Wat is de Heere goed voor me geweest’. En ook: ‘Ik was niet van plan bij de Gereformeerde Gemeenten te blijven, al had ik van jongs af diepe indrukken gehad. Maar de Heere hield me vast’.
Erin, en er weer uit
Visser moest onder de wapenen. Na dertien maanden mocht de soldaat de kazerne uit, want op een avond had het schoolhoofd van Zuid-Beijerland voor de deur gestaan: of hij daar onderwijzer wilde worden. ‘Mijn eerste vrouw kwam uit dat dorp. We trouwden in augustus 1968 en in januari 1969 hoorde ik tot mijn grote verbazing mijn naam aflezen als kandidaat voor diaken’.
In februari bevestigde ds. A.M. den Boer de 24-jarige schoolmeester in het ambt. ‘Ik meende dat ik het moest doen’, zegt Visser. ‘Ik heb veel moeten leren, ook geestelijk. De Heere trok met me door. ’k Heb ook veel moeten afleren’.
Die eerste periode was het niet gemakkelijk binnen de kerkenraad. ‘Daarom ben ik na twee jaar gestopt’. Het was maart 1971.
Als kind had hij al diep respect voor oud-ouderling A. Vlasblom. ‘Nu kwam ik bij hem toen hij op zijn sterfbed lag. Eerst gaf hij me een standje omdat ik mijn ambt had neergelegd. Toen ging hij echter vertellen hoe de duivel hem had aangevallen, maar ook hoe de Heere was overgekomen’.
Hoog- of mismoedig
Begin 1972 werd diaken J. Snoep tot ouderling gekozen. De leden verga-dering werd geschorst. De kerkenraad trok zich even terug en kwam toen met een tweetal voor diaken. Zo kwam Visser opnieuw in het ambt. ‘Ik heb toen ruim acht maanden samen met Snoep mogen dienen. Een gouden tijd. Later, in 1985, was ik erbij toen de Heere hem wegnam terwijl hij tijdens een classisvergadering het dankgebed deed’.
Op school in Zuid-Beijerland werd het moeilijker. ‘Opeens werd de Nieuwe Vertaling ingevoerd. Die moest ik gebruiken, maar dat weigerde ik. Op een keer kwam ik terug van ouderbezoek op het eiland Tiengemeten. Mijn vrouw stond me bij de pont op te wachten: ‘Er zijn schoolbestuursleden uit Veen voor je gekomen’. Opnieuw werd ik zonder sollicitatie benoemd.
In Veen werd Visser in 1975 weer diaken. Hij werd bemoedigd met de woorden ‘Wentel uw weg op de Heere...’ ‘Word van je vrienden niet hoogmoedig, van je vijanden niet mismoedig’, adviseerde ds. Vergunst. ‘Ik zie jou niet veel in de pastorie’, zei hij eens. ‘Met mensen die u daar vaak ziet, moet u oppassen’, antwoordde Visser. De nieuwe diaken reorganiseerde de ledenadministratie, en constateerde dat er honderd doopleden minder waren dan de kerkenraad dacht.
Na anderhalf jaar werd Visser ouderling. ‘De tijd in Veen was door de omgang met en de prediking van ds. Vergunst onvergetelijk’.
Sinds februari 1980 is Visser ouderling in Goudswaard. Lange tijd werkte hij er samen met twee ouderlingen die ook meer dan 50 jaar in het ambt stonden: J. Roos en S. van Steensel. Drie gemeenten diende Visser; in totaal nu een halve eeuw. ‘De Heere heeft altijd voor me gezorgd.’
En weer komen de herinneringen. ‘Ds. G. Schip aanboord kwam in Zuid-Beijerland preken. ‘Een, twee, drie, dáár gaat Jona overboord’, zei hij. Sommige mensen moesten glimlachen. Een ouderling meende er na de dienst iets van te moeten zeggen. Ds. Schipaanboord kon dat wel hebben. Hij keek die broeder aan en zei: ‘Maar overboord moet je!’ Ik ben het nooit vergeten’.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 29 juni 2023
De Saambinder | 16 Pagina's