‘De een voor de ander ging weg...’

Diaken A. van Oostende werd in 1962 met slechts vijf van de negen stemmen herkozen. Hij nam het in beraad en bedankte. Toen werd W.M. Bregman (oom van ds. A. Bregman) diaken. En hij had nog meer te doen, na een opmerking van de organist: ‘J. Weerheim zegt dat het orgel niet deugt, daar het blijft doorspelen met alle registers dicht, wat br. Bregman zal nazien. Ook heeft J. Weerheim nog een klacht over het achterraam, daar dat nog steeds lekt, wat v.d. Helm zal bekijken en repareren’. Het aantal kerkgangers liep terug. ‘De een voor de ander ging vanonder de oude Waarheid weg’, volgens een diaken. Als de kinderen de kerkgangers telden, kwamen ze vaak niet verder dan twintig. De consulent suggereerde de diensten te beëindigen: ‘Struijk (Noordweg) merkt op naar aanleiding van het voorstel van ds. Huisman om de gemeente op te heffen, dat hij hoopte dat ds. Huisman niet te veel meer over afbraak spreekt’.

Geen ouderling meer

Enkele maanden later bleek ook ouderling C. Stout van mening te zijn dat de gemeente niet meer levensvatbaar was. Toen hij daarvoor geen steun kreeg, legde hij zijn ambt neer. In Delft kwam hij 25 jaar later opnieuw in het ambt: in de jaren 1988-1997 was hij daar diaken.

In Pijnacker werd besloten dat bij opheffing het geld gelijkelijk verdeeld zou worden over de Theologische School, de zending en de gemeente in Dinteloord, maar later werd eraan toegevoegd dat meerdere gemeenteleden het geld eerst enige tijd zouden lenen.

Maar zover was het nog niet. De twee diakenen leidden nu de diensten. Voor ds. L. Vogelaar werd Pijnacker (zijn geboorteplaats) in februari 1963 zijn eerste consulentgemeente.

Hij bediende er in dat jaar beide sacramenten nog.

De diakenen W.M. Bregman en C. Struijk kwamen op 9 december 1963 als afgevaardigden naar een vergadering van de classis Rotterdam: ‘Pijnacker vraagt advies, daar in de vacature, ontstaan door het bedanken van de enige Ouderling, niet kan worden voorzien. Uit de toelichting door de afgevaardigden blijkt dat het ledental zodanig teruggelopen is, dat het onmogelijk is een Kerkeraad te vormen. De Classis adviseert onder deze omstandigheden tot opheffing der Gemeente. De leden kunnen dan overgaan naar een naburige Gemeente’.

Bijbel bleef open

Op 22 december 1963 ging ds. L. Vogelaar in de gemeente voor. De volgende dag leidde hij een ledenvergadering. ‘Na langdurige bespreking wordt er overeengekomen dat er geen mogelijkheid is om de gemeente in stand te houden’. Ze had nog geen 20 jaar bestaan. Diaken W.M. Bregman wilde naar de gemeente in Delft, diaken C. Struijk en A.H. van der Helm naar Zoetermeer, C. en J. Weerheim naar Rotterdam-Centrum. De vergadering werd besloten met de afscheidspsalm: ‘Bregman verzoekt te zingen Ps. 121:4 en eindigt met gebed’. Ds. Vogelaar leidde de laatste dienst. Datum en tekst zijn onbekend.

Gebruikelijk is dat tijdens de slotzang de kanselbijbel wordt gesloten, maar de Zoetermeerse predikant zei hij dat hij dat niet kon doen.

Het gemeentelid A.H. van der Helm werd de nieuwe eigenaar van het kerkgebouwtje en de twee woningen. Adrianus Hubertus van der Helm was van rooms-katholieke afkomst; hij was naar twee pausen genoemd. Zijn vrouw kwam uit een hervormd gezin, maar zei later: ‘De eerste twaalf jaar van mijn leven was ik elke zondag op het voetbalveld’. Dat veranderde toen haar moeder tot bekering kwam en zich aansloot bij de Gereformeerde Gemeente in Zoetermeer. De familie Van der Helm behoorde tot de eerste leden van de gemeente in Pijnacker. Ze bleven tot het laatst. En het vroegere kerkje is nog altijd in hun bezit.

slot

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen