De zichtbare preek van het vallende blad

Ook dit jaargetijde heeft zijn aparte bekoring. Al is het alleen al in de veelkleurigheid van bomen en de struiken. Maar het kan ook gaan stormen. De wind trekt de inmiddels vergeelde bladeren eraf en jaagt ze op een hoop, ergens tegen een oude schuur aan. En voordat het gaat vriezen, vegen de meeste mensen die afgevallen bladeren in hun tuin bijeen of werken ze weg in de donkere aarde.

Ernstige werkelijkheid

De bekende dominee-dichter ds. J.J. van Oosterzee (1817-1882) heeft eens geschreven:

De dood heeft mij een brief geschreven.

Ik las hem op het vallend blad Dat door de stormwind voortgedreven

op ’t vensterglas had postgevat. Dus las ik: Wand’laar, rep uw schreden,

uw avond komt, uw nacht daalt neer,

doe wat gij nog kunt doen op heden, want morgen daagt u ‘dra niet meer.

De profeet Jesaja ziet het ook als hij zegt: ‘En wij allen vallen af als een blad” (Jes. 64:6). Maar hij ziet meer. Hij wordt geïnspireerd door de Heilige Geest. Daarom verstaat hij ook wat God laat zien in de natuur. Ieder vallend blad is een brief, een zichtbare preek. Een brief aan u persoonlijk geadresseerd. En de afzender van die brief is de dood: ‘Wij allen vallen af als een blad’. De apostel schrijft: ‘Want gelijk het de mens gezet is eenmaal te sterven en daarna het oordeel…’ (Hebr. 9:27).

Wij allen vallen af… Niemand uitgezonderd. De dood maakt geen onderscheid. Ethan zingt: ‘Wie leeft er, die de slaap des doods niet eens zal slapen?’ (Ps. 89:19, berijmd).

Het laatste blad aan de boom zal de winter niet overleven. Wij allen vallen af. Staan we erbij stil? Merken wij het op? We weten het, maar we geloven het niet. Om te vallen, hoeft een blad niet oud te zijn. Ook jonge, groene blaadjes kunnen vallen omdat ze soms door een geweldige storm plotseling worden afgerukt. Soms ligt zo’n jong blad al weken op de grond, terwijl een bruin geworden blad nog aan de boom hangt. Dan gaan jonge mensen ouderen voor.

Misdaden

Hoe komt het dat wij allen moeten vallen als een blad? Jesaja noemt als oorzaak: onze misdaden. Dat zijn al onze daden waarmee we het doel missen waartoe we geschapen zijn, namelijk om God te eren. In het paradijs zijn we moedwillig van God afgevallen. Daarom moet ons levensblad vallen. Wij moeten het leven loslaten, omdat we in Adam de Bron van het leven hebben losgelaten. Is ons dat al tot schuld geworden? Zijn we daarmee gekomen aan de voeten van Hem, Die met de misdadigers is gerekend en voor misdadigers is gestorven?

Het vallende blad brengt ons een boodschap uit de hemel: Haast u om uws levens wil! Vliedt de toekomende toorn!

Een nieuw beginsel

‘Wij allen vallen af als een blad’. Ons afvallen is niet zoals bij bladeren: een verdwijnen, maar een verschijnen voor Gods rechterstoel om geoordeeld te worden. Dan zullen we een nieuw leven moeten kennen, gewerkt door Gods wederbarende Geest. De God van de jaargetijden wil daarom gebeden zijn! Wat een wonder als er een beginsel van dat nieuwe leven is. Want het vallende blad spreekt niet alleen van sterven, maar ook van leven. Op de plaats aan de boom waar het blad afvalt, is een heel klein stipje te zien, een beginsel van nieuw leven. Dat knopje heeft zich in de afgelopen maanden ontwikkeld ten koste van het uitgegroeide blad.

De herfst is een beeld van stervend leven, maar ook van reeds ontwakend leven. Dit verschijnsel in de natuur openbaart zich nog veel groter en heerlijker in het leven van hen die de Heere vrezen. Het zijn de twee stukken van de waarachtige bekering: het afsterven van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens. Als Gods Geest in uw leven komt, leert u voor Hem vallen voordat u voor eeuwig afvalt. Wij moeten sterven voordat het sterven wordt. In die weg werkt Gods Geest een levende verwachting en hoop op Hem, Die de Boom des levens is (Openb. 22). Nodig is door een waar geloof in Hem te zijn ingeënt. Dan gaat u vruchten dragen, vruchten van geloof en bekering. Jezus Christus is de Boom des levens. Hij is als een blad afgevallen om de dood teniet te doen en het eeuwige leven voor Zijn Kerk te verwerven.

Voor eeuwig geplant

Het vallende blad predikt ons ook de Borg in Zijn vernedering. Maar Hij is niet in de dood gebleven. Hij heeft de dood verslonden tot een eeuwige overwinning. Hij is de Paasvorst, Die altijd fris en groen is. Zijn bladeren vallen nooit meer af. En in Hem is de Kerk ook groen en fris. In Hem wordt vervuld wat de dichter zingt: ‘Want hij zal zijn als een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd en welks blad niet afvalt; en al wat hij doet zal wel gelukken (Ps. 1:3).

U die de Heere vreest, al zult u vallen in het uur van uw sterven, in de hemel kunt u nooit meer vallen. Dan bent u voor eeuwig geplant in het hemelse paradijs, voor eeuwig groen en fris, om God Drie-enig groot te maken! Hem zij al de eer!

En wij allen vallen af als een blad.

Jesaja 64:6b

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen