Het wondergeloof

Gelukkig mag in het pastoraat vaak zo’n bericht beluisterd worden. Mensen met eeuwigheidsbesef willen er de hand van God in erkennen, willen het wonder zien als God de medicatie of een ingreep zegende. Laten we het blijven benoemen dat de Heere wonderen doet.

In mijn tijd

Als het in deze aflevering over het ‘wondergeloof’ gaat, moeten we voorzichtig zijn. Het is niet moeilijk om met de dogmatiek in de hand te vertellen wat een wondergeloof is. Mensen bij wie sprake is van een wondergeloof zijn vaak heel serieuze mensen, die hun behoud zoeken. Zij begrijpen de noodzaak van geloof.

Laat het duidelijk zijn: ook bij het waar zaligmakende geloof is sprake van een element van het wondergeloof. Wat is dit element? Een element is een deel van het geheel. Ik kan een element bezitten van een auto, een portier bijvoorbeeld. Maar het doel van een auto is om van a naar b te kunnen rijden. Met alleen een autoportier red ik dat niet.

Zo kunnen we het wondergeloof uitleggen. Het wondergeloof richt zich vooral op Gods almacht. Wat is het waar dat God grote daden doet. Hij wil Zich tonen in onze beperkte wereld als de Onbeperkte. Bijvoorbeeld in het geval van genezing van een ernstige ziekte. Dit zijn en blijven Gods grote daden.

In mijn Bijbel

In Nazareth is de Zaligmaker niet meer dan de Zoon van de timmerman (Matth. 13:53). Hij stuit op bot verzet. Ze kennen Hem niet, ze willen niet geloven. Mattheüs sluit hoofdstuk 13 af met een hoorbare teleurstelling: ‘En Hij heeft aldaar niet vele krachten gedaan vanwege hun ongeloof’. In Nazareth was geen plaats voor de kracht van God. Daar was zelfs geen wondergeloof. Wat ze wel deden was redeneren, de rede eren. Wat een arme boel, zelfs geen wondergeloof! Wonderen in de Bijbel waren er altijd op gericht om tot bekering te brengen, om tot het zaligmakende geloof in de Middelaar te brengen. De tien melaatsen, die door Christus zijn genezen, hadden alle tien een wondergeloof. Er kwam er echter maar één terug aan de voeten van Immanuël. Toen werd er de levensband gelegd: ‘Sta op en ga heen, uw geloof heeft u behouden’. Die man had een wezenlijk ander geloof dan de negen anderen.

Er is nog een aspect in het wondergeloof dat waarschuwend is: een mens wordt zélf gebruikt om een wonder te verrichten. Judas heeft in Jezus’ Naam wonderen verricht. Wat mocht hij een vooraanstaande positie binnen de kerk bekleden, maar bezie en overdenk zijn afschuwelijk einde. Hij had in de Naam van de Almachtige wonderen verricht, maar als de Landman Zijn dorsvloer doorzuivert, krijgt hij te horen: ‘Ik heb u nooit gekend’.

In mijn hart

Wat moeten we met het wondergeloof? We hoeven het niet af te schrijven. Maar we moeten er wel iets bijschrijven: ‘tekort’!

Het wondergeloof richt zich uitsluitend op Gods almacht. Daar zijn dan diepgaande indrukken van. Daar is verwondering over. Maar de centrale zaak wordt erin gemist: de verzoening met God, door het Lam van God. Daarom is het ware geloof niet een ‘wondergeloof-plus’. Het zaligmakend geloof gaat zich richten op het Lam van God en Zijn bloedstorting. Wat is hier de leiding van Gods Heilige Geest nodig, Die bij de Zaligmaker gaat brengen. De zaligmakende genade is zo nodig voor de last van zonde en schuld, want zo gaat de kroon op het hoofd van Davids grote Zoon. Hij is het zo waard. Als Hij de kroon zou missen, dát is voor ware gelovige nu pas werkelijk smart!

‘Het Lam Dat geslacht is, is waardig te ontvangen de kracht, en rijkdom, en wijsheid, en sterkte, en eer, en heerlijkheid, en dankzegging (Openb. 5:12). Niet alleen voor straks, maar nú al! Vanwege het eeuwige wonder van opzoekende zondaarsliefde.

⊲ wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen