Advent in Genesis

In de Schepping openbaart God Zichzelf. Hij had lust om de heerlijkheid van Zijn Wezen buiten Zichzelf te betonen. God behoefde de schepping niet, opdat Hij daarin pas Zijn eigen heerlijkheid zou aanschouwen, want voordat er enig schepsel was, verlustigde de drie-enige God Zich al in Zijn eigen Wezen en heerlijkheid. God wilde echter schepselen voortbrengen, omdat Hij buiten Zijn eigen Wezen Zijn heerlijkheid wilde ten toon spreiden.

God is een licht en in Hem is geen duisternis. Dat God eerst het licht schiep, is dan ook geheel in overeenstemming met Zijn eigen Wezen. In dit woord openbaart zich de macht Gods, Die in de duisternis buiten Hem Zijn licht doet schijnen. Wij kunnen ons niet goed voorstellen wat dat geweest moet zijn toen het licht opging, dat door God geschapen was.

Beelddrager Gods

De heerlijkheid van dat licht Gods is in het bijzonder gezien in de mens, die als de beelddrager Gods ook zelf een licht was. Door de zonde is het licht dat God in de schepping schijnen deed, echter gedoofd. Van de mens staat nu dat Hij duisternis is. Maar het is een eeuwig wonder van Gods vrije gunst en ontferming dat God dit woord bij vernieuwing gesproken heeft, toen Hij de door de zonde verdonkerde aarde met Zijn Goddelijk licht ging beschijnen. Want het heeft Gode behaagd om op deze aarde de majesteit van Zijn Goddelijke wil te ontsluieren in de openbaring van Zijn Zoon Jezus Christus. De Zoon van God zal de hersteller zijn van alles wat door de zonde geschonden is.

Advent

Wanneer wij nu ons weer bevinden in de weken die aan de herdenking van de komst van de Zoon van God voorafgaan, dan spreekt dit woord uit Genesis 1 vers 3 ons bijzonder toe. Toen God het grote heelal schiep, sprak Hij: ’Daar zij licht’. Ook bij de herschepping, waardoor God Zijn doel bereiken zal, spreekt Hij: ‘Daar zij licht’. En Gods kracht en wijsheid vond een weg waardoor Hij het licht van Zijn genade en ontferming kan doen schijnen, gepaard aan het licht van Zijn schitterende heiligheid en rechtvaardigheid. Het licht van Gods heiligheid en rechtvaardigheid zou de mens voor eeuwig verteerd hebben, wanneer God in Zijn onbevattelijke wijsheid niet een licht had doen rijzen in de zending van Zijn Zoon, en wel zo dat de lichtstralen van al Zijn deugden gebundeld zijn in Hem, Die de Zon der gerechtigheid is en Die Zijn licht doet schijnen over hen die in duisternis wandelen en wonen in het land van de schaduw van de dood.

Ditzelfde woord vervult de Heere nog telkenmale wanneer het Hem behaagt om een mens uit de duisternis van zijn van God vervreemde staat en toestand uit te rukken. Dan is het de Heere Die opnieuw betuigt: ‘Daar zij licht’. Wat is het een voorrecht als dat licht van Gods ontdekkende Geest in ons hart komt om ons aan onze duisternis en aan onze ellende bekend te maken. Want nooit zal het licht in Christus in onze ziel rijzen, als niet onze duisternis door ontdekkende genade ons wordt bekendgemaakt.

De Heere spreekt: ‘Daar zij licht’. En daar werd licht. En dat is het noodzakelijkste in het leven van een mens, dat er licht opgaat in zijn ziel. Want al wat openbaar maakt, is licht. Dan ziet de mens God en zichzelf en zal hij zijn eigen stikdonkere duisternis gewaarworden. Dan ziet de mens zijn gescheidenheid van God, en het feit dat hij op weg is om in de eeuwige duisternis te verzinken. Maar wat een onuitsprekelijk wonder voor zo’n mens, als hij door Gods genade een oog ontvangt om dat licht te zien waarmee God een verloren mens beschijnen wil. Dat is het licht van Zijn Goddelijke genade en van Zijn ontferming.

Dat licht kon alleen maar schijnen als de Zoon van God in de duisternis nederdaalde. Wie kan het vatten dat het Licht uit het Licht op Golgotha in de diepte van de eeuwige duisternis nederdaalde. Wij lezen toch dat, toen Christus aan het kruis hing, de zon verduisterd werd. Het licht der schepping doofde, opdat het licht der herschepping des te heerlijker schijnen zou. Daardoor is het licht der genade mogelijk en is dat voor Gods Kerk ook zo vertroostend, want door dat licht wordt ook de begenadigde mens weer beelddrager Gods. De met dat licht beschenene zal ook dat licht uitdragen op de aarde.

Bij de voorpagina:

Gereformeerde Gemeente Lelystad

In 1969 ontstaat er in Lelystad een afdeling van de Gereformeerde Gemeente te Kampen. Tijdens de eerste dienst - op zondag 5 oktober - preekt ds. P. Honkoop voor vijftien personen over Éxodus 15:13. De eerste jaren worden de kerkdiensten in wijkgebouw ’t IJtje van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders gehouden. Op 18 april 1973 vindt de instituering tot zelfstandige gemeente plaats. In verband met de groei van de gemeente worden de kerkdiensten vanaf 4 november 1973 in de aula van de Immanuëlschool aan de IJssellaan gehouden. Op 12 mei 1976 neemt ds. Honkoop de nieuwe Bethelkerk (met 300 zitplaatsen) aan het Zuiderwagenplein in gebruik. Hij preekt daarbij over Openbaring 21:6b: ‘Ik zal den dorstige geven uit de fontein van het water des levens voor niet’. In 1996 wordt het kerkgebouw uitgebreid met een grote zaal.

De geschiedenis van de gemeente is beschreven in ‘Om van het Licht te getuigen’. Het aantal belijdende leden bedraagt 85, het aantal doopleden 47.

En God zeide: Daar zij licht. En daar werd licht.

Genesis 1:3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen