Aankleven

Als het over de letter A gaat, is er een vierde heerlijke benaming van het geloof, en wel het woord ‘aankleven’. In Psalm 63 vers 9 lezen we: ‘Mijn ziel kleeft U achteraan; Uw rechterhand ondersteunt mij’. De dichter spreekt hier over het werk van het geloof, en hij noemt dat een ‘aankleven van God’. Eerst iets over het grondwoord in het Hebreeuws.

Dat geeft aan dat men met heel zijn lichaam ergens zó aan vastgehecht is dat het niet meer losgemaakt kan worden. In deze betekenis zien we dat het woord ook gebruikt wordt om de nauwe verbinding van twee elementen aan te geven. Zie bijvoorbeeld Job 38 vers 38: ‘Als het stof doorgoten is tot vastigheid, en de kluiten samenkleven’. Lees ook Psalm 44 vers 26, waar gezegd wordt dat de buik aan het stof van de aarde kleeft. En in Psalm 119 vers 25 zegt de dichter dat zijn ziel aan het stof kleeft. En zo zijn er meer teksten te noemen.

Verschillende aspecten

We komen tot de kwestie zelf. Het woord ‘aankleven’ als een benaming die het werkzaam zijn van het geloof tot uitdrukking brengt, wijst op verschillende dingen:

a. Het eerste is dat er op grond van het verbond een heel vertrouwelijke onderhandeling plaatsvindt tussen God en Zijn kind. God wil Zichzelf aan hem overgeven en wegschenken (of mededelen), en van zijn kant wil hij God omhelzen. De reden om het zo te zeggen vinden we in Jeremia 13 vers 11: ‘Want gelijk als een gordel kleeft aan de lendenen eens mans, alzo heb Ik het ganse huis van Israël en het ganse huis van Juda aan Mij doen kleven’.

b. Het woord geeft ook aan dat er - uit kracht van het verbond - tussen God en Zijn kind sprake is van een innig voornemen tot vereniging, en dat die vereniging ook plaatsvindt. God is voor de gelovige het leven geworden, en hij leeft door de kracht van de Geest in het aanschouwen van God en Zijn gemeenschap. Zo spreken we ook over een huwelijk. In Genesis 2 vers 24 staat: ‘Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten, en zijn vrouw aankleven’.

c. Het zegt ook iets over de intense liefde waardoor God aan de gelovige en hij aan God wordt verbonden. Zo wordt van Sichem gezegd dat ‘zijn ziel aan Dina kleefde’, want ‘hij had de jongedochter lief’ en sprak naar haar hart (zie Gen. 34:3).

d. Het zegt ook iets over de nabijheid van God, waardoor Gods kinderen altijd bij Hem mogen leven en omgang met Hem mogen hebben. Op deze wijze lezen we Handelingen 8 vers 29, waar God aan Filippus de opdracht gaf: ‘Ga toe en voeg u bij deze wagen’. Zie ook Psalm 73 vers 23: ‘Ik zal dan gedurig bij U zijn’.

e. Het woord geeft ook de zalige activiteit aan waardoor de gelovigen zich in hun meest innige en tere gedachten aan God vastklemmen. Dat bleek al uit het voorgaande, en ook uit Psalm 139 vers 17 en 18: ‘Hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten; word ik wakker, zo ben ik nog bij U’. in deze tekst zien we dat Gods kind met zijn hele hart zijn Heere tracht aan te kleven door zichzelf de oprichting van het verbond in herinnering te brengen.

wordt vervolgd

Uit:
HET ABC VAN HET GELOOF
dr. A. Comrie
(uitg. De Banier, 2016).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen