Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uit: Het levenslied van Robert

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit: Het levenslied van Robert

2 minuten leestijd

Bij een grenscontrole met Oostenrijk worden de spullen van de reizigers wel drie uur lang doorzocht. Ten slotte moeten ze al hun boeken en bijbels inleveren. Er wordt een groot pakket van gemaakt en alvast doorgestuurd naar Krakau, het volgende reisdoel.

Er mogen geen protestantse boeken het roomse Oostenrijk binnenkomen!

Eenmaal in Polen brengen zij de zondag rustig door. Na de godsdienstoefening zoeken Andrew en Robert elk een rustig plekje om te lezen en te mediteren. Robert heeft zich in de heuvels teruggetrokken. Na een poosje komen er twee Poolse herders naast hem zitten om een praatje te maken. Robert haalt zijn schouders op. ‘Het spijt me, ik kan u niet verstaan,’ zegt hij en leest verder. Maar de herders blijven druk praten met allerlei gebaren. Ten slotte staat Robert op om ergens anders een rustiger plek te zoeken, maar de herders pakken hem plotseling beet en versperren de weg. Hoe Robert ook smeekt om los te komen, de mannen praten steeds harder en houden hem stevig vast. Na een worsteling van een kwartier laten ze Robert plotseling los en verdwijnen in het kreupelhout.

Geschrokken hoort Andrew wat zijn vriend overkomen is. ‘De Heere heeft je wonderlijk bewaard,’ zegt hij.

Ook de herbergier is er verwonderd over, dat Robert ongedeerd is. ‘Die lui hebben doorgaans scherpe messen bij zich,’ weet hij.

Eindelijk begint Robert opnieuw aan een brief aan zijn gemeente. Het lukte telkens niet om de brief af te maken. Maar nu krijgt de gemeente een brief van meer dan twaalf kantjes waarin Robert over de reis vertelt en waarin hij hen opwekt om standvastig te blijven.

‘Mijn hart springt op bij de gedachte dat ik naar u op weg ben. Het is mij een zeer aangename bezigheid geweest om het Woord der zaligheid te brengen aan de verstrooide schapen van het huis van Israël. Toch verlang ik zeer om nog eenmaal de kudde te weiden die mij in de dauw van mijn jeugd werd toe betrouwd.’

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 februari 2024

De Saambinder | 24 Pagina's

Uit: Het levenslied van Robert

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 februari 2024

De Saambinder | 24 Pagina's