Mij dorst!

Nee, het is niet de eerste keer dat er sprake is van dorst in het leven van Jezus. In Johannes 4 vers 7 lezen we: ‘Jezus zeide tot haar: Geef Mij te drinken’. Hoewel Zijn dorst daar onder heel andere omstandigheden was dan aan het kruis, was het toen toch een echt menselijke dorst na een vermoeiende reis, midden op de dag. Er was in die diepe put water genoeg, Hij hoorde het bronwater borrelen, maar kon er niet bij. In Zijn nooddruft vulde die vrouw uit Sichar toen haar kruik voor Hem. Maar hier, in die diepe donkere kruis-put op Golgotha, blijven alle kruiken leeg: ‘Mij dorst’!

Geen beker koud water

Voor Korachieten schreeuwt Zijn ziel hier naar God, gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen. De stervende Jezus schreeuwt in Zijn lijden naar de levende God: ‘Wanneer zal Ik ingaan, en voor Vaders aangezicht verschijnen’? O, hoe diep is Jezus op Golgotha Borgtochtelijk ingedaald in de dorst van Zijn Kerk. En wanneer we bedenken hoe Hij al de fonteinen van deze wereld tot Zijn beschikking had, dan is dit lijden alle menselijk lijden te boven gegaan. Is er dan níemand die Hem een beker koud water aanreikt? Niemand! Zelfs de Vader in de hemel stuurt geen engel om Zijn lippen met enkele druppels water te verkoelen.

Geliefde lezer, dit is hellelijden! Waarom? Voor wat? Voor Wie? Heeft Hij daar Zelf niet het antwoord op gegeven bij de waterstroom van de Jordaan? ‘Aldus betaamt ons alle gerechtigheid te vervullen’. Dit is hellelijden voor hellewichten! Of bent u of ben jij nooit eens helwaardig geweest voor God? Wanneer de Heilige Geest overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel, dan gaat de zon onder in mijn leven en wordt het nachtdonker. Dan beleef ik wat ik verdiend heb, namelijk de eeuwig toorn van God in Zijn gerechtigheid. ‘De ziel die zondigt, die zal sterven’ (Ezech. 18:20).

Gelovig buigen

Als er geen wonder gebeurt, is het voor eeuwig verloren. Was ik het nog nooit met God eens, in de ontdekking door de Geest ga ik, ongelovige, nu gelovig buigen voor God. ‘Uw doen is rein, Heere, en Uw vonnis gans rechtvaardig’. En dan? Dan blijkt dat ik geen dorst meer heb naar de wereld en al haar begeerlijkheid, integendeel. De smart om mijn zonde dorst naar vergeving, naar verzoening met God. ‘Is er enig middel, waardoor wij deze straf zouden kunnen ontgaan en wederom tot genade komen?’

Hoe blijkt de Heere dan genadig, barmhartig en groot van goedertierenheid wanneer er een vluchtweg ontsloten wordt die naar Golgotha leidt. De klacht uit mijn ziel wordt op die kruisheuvel overgenomen door Jezus, Die roept: ‘Mij dorst’! Zie op Jezus, de Bron en Fontein van alle goed. Hoe blijkt de bloedvloeiende Jezus aan het kruis op Golgotha te dorsten naar drinkers. Daar neemt Hij alle nood en dood weg voor een arme, hongerige en dorstige naar de gerechtigheid. O, aan dat kruis verdroppelt Hij Zijn bloed en verkruimelt Hij Zijn lichaam voor een jongere en oudere, kortom, voor een lezer van deze Saambinder die naar de hemel roept: ‘Geef mij Jezus of ik sterf, want ik dorst’.

Wat krijgt de volgende zin uit het Avondmaalsformulier dan zijn betekenis: ‘Dat Ik voor u (daar gij anders den eeuwigen dood had moeten sterven) Mijn lichaam aan het hout des kruises in den dood geve en Mijn bloed vergiete, en uw hongerige en dorstige zielen met dit Mijn gekruisigd lichaam en vergoten bloed tot het eeuwige leven spijze en lave’.

Zonder geld, zonder prijs

Kom, hebt u hier weleens wat van mogen proeven en smaken? Omdat Hij vanaf het kruis versmachtend uitriep: ‘Mij dorst’! Hoe welmenend klinkt Gods belofte voor een ieder die het hoort in Jesaja 55: ‘O, alle gij dorstigen, komt tot de wateren, en gij die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja, komt, koopt zonder geld en zonder prijs, wijn en melk’. Gratis, om niet, op rekening van Hem.

De weigering van deze genadeweldaden levert u en jou alleen maar grote en eeuwige ellende op. Hoevelen roepen er niet in de hel: ‘Mij dorst’! Met Paulus roepen we u en jullie toe: ‘Wij dan, wetende den schrik des Heeren, bewegen de mensen tot het geloof’. ‘Want de liefde van Christus dringt ons’.

O, hoe heeft Christus Zich in de helledorst doodgeliefd voor doemwaardige zondaren en zondaressen. Uit Zijn Borgtochtelijke dorst lest Hij Zijn dorstende kinderen. En naar het woord van Christus worden ook wij geroepen met een beker water dorstenden te lessen: ‘Voorwaar zeg Ik u, voor zoveel gij dit één van deze Mijn minste broeders gedaan hebt, zo hebt gij dat Mij gedaan’.

Kinderen van God, dorstenden, hier zo vaak in de woestijn, weet dat er aan de andere zijde van de Jordaan niemand meer zal zeggen: ‘Mij dorst’! ‘Want het Lam, Dat in het midden des troons is, zal hen weiden, en zal hun een Leidsman zijn tot levende fonteinen der wateren; en God zal alle tranen van hun ogen afwissen’.

Hierna Jezus, wetende dat nu alles volbracht was, opdat de Schrift zou vervuld worden, zeide: Mij dorst.

Johannes 19:28

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen