Het volk bevrijd

Het is thans op verzoek van onze wettige regering dat wij in deze ure de weldadigheid des Heeren met u wensen te gedenken in het midden van Gods tempel. Inderdaad, de Heere heeft grote dingen aan ons gedaan en God Zelf heeft voor ons en voor ons gehele volk de druk verlicht. Rechtvaardig had Hij ons over kunnen geven aan een algehele verwoesting, maar Hij heeft Zich ontfermd naar de grootheid Zijner barmhartigheden. God heeft, het is zichtbaar voor een ieder, redenen uit Zichzelf genomen om ons en ons volk te bevrijden en te verlossen van het ongoedertieren volk, van de mannen des bloeds en des bedrogs.

Daar liggen bijna vijf jaren achter ons van ongekende ellende, van ongekende smart en van ongekende angst. Maar zie, op wonderlijke wijze heeft God ons genade bewezen en ons volk verlost. Grote vreze was er in onze harten, vooral de laatste tijden, in het bijzonder over het westen des lands. Wat was de nood er hoog geklommen, doch het heeft God behaagd om ter goeder uur verlossing te geven.

(…)

Bekommerd volk des Heeren, de wapens zijn nu ingeleverd en de rust is weergekeerd op onze vaderlandse bodem. In uw hart is er nog een gemis. Met al wat beleefd werd, mist uw ziel de bestendige vrede met God. En daar ziet uw ziel toch naar uit, dat die dag nog eens mag aanbreken. De rust voor uw ziel is door Christus verworven en ligt alleen in God Drie-enig. O, die onvrede en die onrust buiten God, en buiten de gerechtigheid Christi, wat is dat een zwaar leven. En dan die slingeringen en benauwdheden des satans, die vloekende wet en die veroordelende consciëntie, dat eisend recht van God in uw ziel. Dat het ogenblik nog eens spoedig aanbrak dat het ook in uw hart en op uw lippen zijn mocht: Geloofd zij de Heere, Die mijn ziel rust gegeven heeft.

Volk van God, God heeft Zijn goedertierenheden grotelijks bewezen. Wij mogen het nog beleven. Velen van Gods huisraad zijn ingezameld. De eeuwige rust zijn zij ingegaan. Het bidden is voor hen geëindigd en het zuchten zijn zij voor eeuwig te boven. ’t Is nu een loven en prijzen van God Drie-enig ongestoord in de eeuwige vrede. God heeft nog doorgeholpen in deze bange jaren, volk des Heeren. Zijn trouw en goedheid was groot. In dagen van honger en kommer heeft Hij nog ondersteund en menigmaal wonderlijk uitkomst gegeven. ’t Is bevestigd dat Zijn oog over u open was. Hij kende uw adres en wist uw noden. Het water kwam soms aan de lippen, maar de raven brachten u brood en vlees. En die koek bij de weduwe te Zarfat heeft de getrouwe Verbondsgod u niet onthouden. Uw Borg had het alles voor u verworven en nooit hebt gij tevergeefs uw nood aan Hem geklaagd. De God van Elia leeft nog. Och, of nu al wat in mij was Hem prees.

Hadden wij een mond en een tong om Zijn Naam naar waarde te prijzen. Hij was geen dorre woestijn of land van uiterste donkerheid. Dat wij in God met alles mochten eindigen. Dat ons hart met heilige bekommering vervuld werd, dat die getrouwe God bij ons blijven mocht. O, dat we van Hem niet afdwaalden. ’t Is mij goed nabij God te wezen’.

Voorafspraak en besluit van een preek van ds. W.C. Lamain, op zondagavond 6 mei 1945 gehouden te Rijssen na de bevrijding van Nederland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen