Een gebed met verwachting

De dichter verkeert echter in de diepte door een dieperliggende oorzaak, namelijk zijn bedreven zonde en ongerechtigheid tegen God. Het heeft hem oneindig ver bij God vandaan gebracht. Heeft u bij het licht van Gods Geest en Woord deze ontzaglijke diepte, waar wij ons moed- en vrijwillig in gestort hebben, al ingeleefd? Dan kan het niet anders of wij gaan God roepen om genade, dringend en aanhoudend: ‘HEERE, hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen’. Weet u wat het wonder is? Zo’n gebed blijft niet in de diepte, maar stijgt op naar de hemel.

We horen de dichter in zijn roepen tot de HEERE zijn schuld belijden. Dan valt op dat hij niet zegt: Indien ik mijn ongerechtigheden gadesla, maar: als Gij de zonde gadeslaat! Begrijpt u dat verschil? Het gaat er niet om hoe een mens tegen de zonde aankijkt, maar hoe God de zonde ziet! Een diepgaand schuldbesef komt niet op uit het nadenken van de mens, maar wordt door de Heilige Geest in het hart gewerkt. Heeft de Heilige Geest u al in de diepte gebracht en tegenover Gods heiligheid gesteld, u de zonde laten zien met het oog waarmee God Zelf de zonde beziet en moet zien?

Nauwkeurig onderzoek

Gadeslaan betekent dat de HEERE een nauwkeurig onderzoek instelt; zodanig dat niets voor Hem verborgen blijft. We kunnen voor de mensen heel wat zijn, maar de HEERE ziet door alles heen. Hij kent ons volkomen tot in de diepste schuilhoeken van ons hart. Wie zal dan voor U kunnen bestaan? Laten we toch niet denken dat wij nog iets voor God verborgen kunnen houden.

‘Bestaan’ betekent: staan blijven en is het tegenovergestelde van vallen. Is het al uw levensvraag geworden? Hoe zal ik met mijn hemelhoge schuld staande blijven in Gods rechtvaardig oordeel? Dat is onmogelijk, dan kan de mens op duizend vragen van God als Rechter niet één antwoord geven! Zal dan de uitroep niet zijn: Wee mij, ik verga! Niets anders te kunnen zeggen dan: ‘Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig’.

Ons natuurlijk hart zal uit zichzelf nooit buigen onder God. Alleen de Heilige Geest, Die Gods Woord toepast in het hart, leert het hoogmoedige hart te buigen onder God. Alleen de Heilige Geest leert het schuldige hart het vonnis van God te onderschrijven! Dat we onszelf toch niet zouden bedriegen voor de eeuwigheid, alsof wij wel met een deugdelijk leven, in eigen oog, God kunnen ontmoeten! Het is Gods goedheid als Hij ons bewaart voor uitbrekende zonden, maar als we alleen verstandelijk praten over ongerechtigheid, of alleen spreken over de zonden van een ander en zelf buiten schot blijven, zal Gods toorn ons naar Zijn rechtvaardig oordeel eeuwig treffen.

Ontdekkend werk

Het blijft niet bij het schuld belijden van de dichter. Nee, waar het ware schuldbesef gevonden wordt, komt ook een dorst naar vergeving van de schuld. Het ontdekkende werk van de Heilige Geest is geen doel op zichzelf, maar is erop gericht om een arme, verloren zondaar aan de voeten van Christus te brengen. Dan is er hoop voor u, die gebukt gaat onder uw schuld voor God, en de Heere niets ongerijmds kunt toeschrijven: ‘Wie Mij aanroept in de nood, vindt Mijn gunst oneindig groot’.

Wat een onbevattelijk woord van troost: ‘Maar bij U is vergeving!” Hoe dat kan? Schuift God het verdiende vonnis terzijde? Doet Hij afstand van Zijn recht? Nee, dat is onmogelijk. Hier zien we wat Gods genade vermag. God heeft voor een Borg gezorgd, Die de straf van de Zijnen plaatsvervangend zal dragen. Jezus Christus, Die gehoorzaam aan Zijn Vader, als Lam ter slachting wordt geleid. De dichter mag door het geloof zien dat de Rechter hem, de schuldige, in deze Borg rekent en vergeeft. De dichter mag door het geloof Jezus Christus omhelzen, in Wie Gods rechtvaardigheid en barmhartigheid verenigd zijn. Jezus Christus, in Wie een volkomen vergeving van de zonden wordt gevonden!

Het woord vergeving dat hier wordt gebruikt, betekent een bereidheid bij de HEERE tot vergeven. Hij is in Jezus Christus gaarne vergevende! Is dat geen aansporing voor u die moet uitroepen: ‘Zo Gij, HEERE, de ongerechtigheden gadeslaat, Heere wie zal bestaan’, om u tot Christus te wenden met al uw ongerechtigheden? Laat u toch nooit van Hem afhouden in de gedachte dat uw zonden te veel en te groot zouden zijn! ‘Al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol’. Door Christus is er vergeving bij God!

Hartelijke wederliefde

Wat zou de vrucht zijn van het in- en doorleven van ‘Maar bij U is vergeving’? De dichter geeft zelf het antwoord: ‘Opdat Gij gevreesd wordt’. Vrezen betekent niet benauwd en angstig zijn. Dat vrezen is juist door de HEERE weggenomen. Hier wordt bedoeld: kinderlijk ontzag voor de HEERE, het in hartelijke wederliefde dienen van de HEERE in de weg van Zijn geboden en instellingen. Dat geeft een leven van zondehaat en zondemijding, een leven gericht op Gods eer.

Er staat niet: ‘Omdat Hij gevreesd wordt’. Dan zou vergeving van zonden door de HEERE afhankelijk worden van menselijke verdienste. Nee, Hij vergeeft ópdat (met het doel dat) Hij gevreesd wordt! Dan is er geen plaats voor roemen in mensen, maar alleen in genade, eenzijdige ontferming van de HEERE. Dan kan het niet anders of uw leven is een teer, maar ook een aan- en afhankelijk leven van de HEERE, ver bij de zonde vandaan.

Wordt daarin uw leven getekend?

Zo Gij, HEERE, de ongerechtigheden gadeslaat, Heere, wie zal bestaan? Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.

Psalm 130: 3, 4

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen