Verwachten

Een tweede benaming onder de letter V geeft aan dat het geloof een ‘verwachten’ genoemd wordt. Jes. 40 vers 31: ‘Maar die den HEERE verwachten, zullen de kracht vernieuwen’, en wat er verder volgt. Dit is een treffende benaming van het geloof. Het is ook de laatste in onze alfabetische reeks, want bij de volgende letters vinden we niets wat als benaming van het geloof aan de orde gesteld moet worden, of het ís al besproken. Omdat ‘verwachten’ zo’n uitnemende benaming betreft, zullen we de tekst wat uitvoeriger onder uw aandacht brengen.

We stellen twee zaken aan de orde:

1. Degenen voor wie deze belofte is bedoeld; er wordt geschreven over hun geliefde werk ten op-zichte van de Heere;

2. De belofte zelf die hun wordt gedaan.

1. Voor wie de belofte bedoeld is

Wat het eerste betreft, zij voor wie deze blijde toezeggingen bedoeld zijn, worden beschreven als mensen ‘die de Heere verwachten’.

Het Voorwerp van hun verwachting is de HEERE, Jehova. De gelovigen stellen geen vertrouwen op bergen of op een menigte van heuvelen, maar al hun verwachting is van de Heere, Die hemel en aarde geschapen heeft. In Hem is ook alles wat voor hen een steun-om-op-te-ho-pen en een verwachting kan zijn. Hij is toch, zoals in het voorafgaande gedeelte gezegd is, de machtige en eeuwige God, Die het doen kán, en de gewillige God, Die het doen wíl! Daarom zien we ook dat geen enkele van de heiligen op een ‘vlesen arm’ heeft vertrouwd, wetend dat degenen die dat doen vervloekt zijn (zie Jer. 17:5). Integendeel, zij hebben op de Heere HEERE vertrouwd, op Hem Die een eeuwige Rotssteen is, waarin veiligheid en sterkte is te vinden (zie Jes. 26:4). O, gelukkige mensen! Want wie op Hem vertrouwen, zijn als de berg Sion, die in eeuwigheid niet zal wankelen. Zij zullen staande blijven, ook al zouden hun vlees en hun geest bezwijken. Hij is de Rotssteen van hun hart en hun Deel in eeuwigheid.

Zij voor wie de beloften bedoeld zijn, worden omschreven als degenen ‘die de Heere verwachten’. Vanwege de wortel in het grondwoord ‘vekovee’ wordt dit werkwoord soms vertaald door ‘wachten’, soms door ‘hopen’ of door ‘verwachten’, zoals hier gebeurt door onze gewaardeerde vertalers. Het betekent eigenlijk ‘met het sterkste verlangen in het hart naar iets toe gaan’ om dat werkelijk in bezit te krijgen. Zoals de tweede vervoeging in het grondwoord duidelijk maakt, is het beeld ontleend aan de snelle stroming in het water, vanaf het moment dat twee of meer wateren in één stroom verdergaan. U kunt dus vaststellen dat dit ‘verwachten’ het aanhoudend, vast gefundeerd en ernstig uitzien van de gelovige aangeeft, om al die zaken van God in bezit te krijgen die Hij in Zijn verbond beloofd heeft te willen geven. Deze zaken kan Gods kind niet missen.

Laten we hierover maar wat uitweiden, zodat u dit heerlijke werk van de ziel ten opzichte van de Heere een beetje gaat begrijpen. Daarom willen we de volgende zaken nagaan:

- Waarin dit verwachten bestaat;

- Wat de gelovigen verwachten;

- Waarin zij de Heere verwachten;

- Enige kenmerkende trekken van het verwachten aanwijzen;

- En aangeven waarmee dit werk van de ziel gepaard gaat.

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen