Stem Uit Het Verleden

Door het verenigd-zijn met onze natuur alléén werd nooit iemand behouden en kan ook nooit iemand behouden worden. Ja, laat me eraan toevoegen dat dit verenigd-zijn met onze natuur voor ons volstrekt nutteloos is en dat het ons geen goed zal doen, behalve dan wanneer Christus ook doot het geloof met onze persoon verenigd is.

Zeker, het is een oneindige weldaad dat God ons zo nabijgekomen is om in ons vlees te wonen; dat Hij voor zo’n uitnemende wijze van werken heeft gezorgd om arme zondaars zalig te maken. Heeft Hij dit alles gedaan? Is Hij werkelijk tot u gekomen, ja, tot aan uw deur, om van vrede te spreken? Bedekt Hij Zijn heerlijkheid, die niemand kan verdragen, met het vlees, opdat Hij gemeenzamer met ons kan omgaan, en wijst u Hem dan toch af en sluit u uw hart voor Hem toe? Hoor dan één woord, en laat uw oren bij het geluid ervan klinken: hierdoor wordt uw zonde zwaarder gemaakt dan de zonde van de duivelen. De duivelen hebben in hun eigen natuur nooit tegen een middelaar gezondigd. Zij hebben nooit iets veracht of afgewezen, omdat tot hen, inderdaad, nooit woorden van barmhartigheid werden gesproken, zoals dat bij u wel is.

Ik twijfel er niet aan of de duivelen zelf, die u nu in verleiding brengen om de dingen te verwerpen, u de dwaasheid tot in alle eeuwigheid zullen verwijten dat u deze grote zaligheid hebt verworpen, de zaligheid die op deze uitnemende wijze uit den hoge werd gebracht, ja, tot aan uw deur.

Wat is het een heerlijke troost dat Hij Die in het vlees woont, God is! Wat kan een arme gelovige hieruit een vreugde scheppen; wat kan hij er een troost uit putten. Ik zal hem zelf aan het woord laten: Ik zie dat het een werk van God is, zegt hij, dat alle ervaringen weg zijn als de roep tot afkeuring wordt geuit, die wil bewijzen dat het recht op Christus vals zou zijn. Het is een kreet tegen arme zielen in hun zware beproevingen. Evenwel, laat mij dan maar een zondaar zijn, erger dan de grootste der zondaren, ja, een schuldige duivel - dan ben ik er zeker van dat mijn Beminde God is, en mijn Christus is God. En als ik zeg dat Christus mijn God is, heb ik alles gezegd en kan ik niet méér zeggen. Ik wilde wel dat ik hierop, op dit ‘mijn Christus is God’, evenveel kon bouwen als het kon dragen.

God en Mens in één Persoon. O, driewerf gelukkig samengaan! Als Mens heeft Hij door ervaring heel veel besef van onze zwakheden, gebreken en lasten. Als God kan Hij dat alles ondersteunen en erin voorzien. Wat is het verkwikkend als het geloof op deze heerlijke Persoon ziet, wat verlevendigt het en wat geeft het een rijke voldoening! God zal nooit scheiden van de ziel die gelooft, en haar nooit de troost ontnemen nadat Hij onze natuur door de hypostatische vereniging met Zijn Zoon heeft verbonden, en Hij ook onze persoon door de mystieke vereniging verbonden heeft met Hem. ¹

John Flavel; uit ”Nabij u is het Woord”, uitg. Den Hertog, 2016.

1 Hypostatische vereniging is de vereniging van de Goddelijke en de menselijke natuur in Christus. De mystieke vereniging is de vereniging van Christus met de ziel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen