De geboorte in Bethlehem

De evangelist Mattheüs geeft met een hart vol blijdschap getuigenis: ‘Toen nu Jezus geboren was te Bethlehem…’. Zo begint Matthéüs 2. In deze woorden ontsluit zich het geheim van het welbehagen van God. ‘Te Bethlehem’, dat is het Kerstevangelie in een notendop. Misschien denken we dat het een even groot wonder zou zijn geweest als de Heere Jezus in Jeruzalem was geboren. Zeker, de geboorte zelf is al een wonder, afgezien van de plaats. Ook te Jeruzalem zou het een wonder zijn geweest, maar God had Bethlehem uitverkoren, naar Zijn welbehagen.

Met Kerstfeest mag van dit nietige plaatsje worden gezongen dat de Heere het bemint, meer dan alle Jakobssteden. Dit nietige Bethlehem is begenadigd onder de steden, dorpen en vlekken van het Joodse land.

U vraagt misschien: Wat is dan het bijzondere van Bethlehem? Wel, het bijzondere is juist dat het niets bijzonders is. Bethlehem telt niet mee. Toen ten tijde van Jozua het land verdeeld werd, was Bethlehem te klein voor duizend weerbare mannen. Die konden daar niet eens wonen onder leiding van een stam of familiehoofd.

Een andere verklaring zegt dat Bethlehem onder de plaatsen met ongeveer duizend inwoners, nog aan de kleine kant was. Micha stelt de vraag: ‘En gij Bethlehem Efratha, zijt gij klein om te wezen onder de duizenden van Juda?’ Het is eigenlijk geen vraag, meer een uitroep in de vragende vorm gesteld. Het ís zo! God vervult Zijn beloften.

Gering en onedel

In Bethlehem is Christus geboren, in een stal, in een voederbak. We zouden zeggen: de plaats waar Christus is geboren, is zo ontzettend gering! Maar wat schittert juist deze plaats. Het is zo waar dat Paulus schrijft in 1 Korinthe 1:28 wat hij zelf ervaren had, geleerd door de Heilige Geest: dat God juist het nietige, geringe, onedele en verachte verkiest. Gods welbehagen rust op hetgeen niets is. Waartoe is dat toch? Wel, om het sterke te beschamen.

Een waarschuwing voor ons allen, met onze trots en hoogmoed van nature. Bethlehem is verkoren! God gaat Rome voorbij, de hoofdstad van dat geweldige Romeinse rijk. Hij gaat ook Jeruzalem voorbij. Het godsdienstige, rechtzinnige en wettische Jeruzalem heeft niet de voorrang die het zichzelf geeft. Wat een wonder als God ons vernedert en ons brengt in het dal van ootmoed. Om dan te mogen ervaren: God wou mij niet verachten. De heilige God, voor Wie ik maar een nietige aardworm ben, wilde naar Zijn soeverein welbehagen mij, die zich als een dode hond met Mefibóseth leerde kennen, niet verachten en versmaden. Dat geeft aanbidding en verwondering.

Een bazuinstoot

De evangelist Matthéüs heeft dat ook verstaan en ingeleefd. God heeft ook in zijn hart en leven het woord van de profetie heerlijk vervuld. Hij roept het uit in verwondering: ‘Gij Bethlehem, gij land Juda, zijt geenszins de minste!’ Dat is een bazuinstoot van de Geest, Die verkondigt wat God doet. Bethlehem is niet de minste onder de duizenden, niet de geringste onder de vorsten van Juda. De stam- en familiehoofden zien ten onrechte op Bethlehem neer.

De Bijbelgedeelten uit Micha 5 en Matthéüs 2 wijzen op het wonder van de maagdelijke geboorte: door Gods leiding zal de Zaligmaker geboren worden in Bethlehem. Er staat: ‘Uit u…’. Davids geslacht wordt niet eens genoemd. De stamboom van Isaï schijnt afgehouwen te zijn tot de grond toe. Men ziet die tronk niet eens meer. Er groeit gras overheen. Zand en grond bedekken de stronk. Op de troon van Jeruzalem regeert geen vorst die in het nederige Bethlehem is geboren, maar een Edomiet, een afstammeling van Ezau. En toch komt de Messías uit Bethlehem! Daar wordt de Verlosser geboren. De Heere Jezus Christus daalde neer uit de hoge hemel, in een nederige staat, om nederigen en gevallenen weer op te zoeken. Hij werd een klein kind om ‘kleine’ mensen zalig te maken. Hebben wij dit al mogen leren op de school van de Heilige Geest? Dan smelten we weg in aanbidding over Zijn geboorte en aanneming van de menselijke natuur uit een Bethlehemietische vrouw, de maagd Maria.

Geopenbaard

Paulus roemt daarvan in zijn brief aan Timótheüs: ‘God geopenbaard in het vlees’. En wat leest Gods kind in de eerste verzen van het evangelie naar Johannes? Daar staat dat het Woord bij God was, en dat het God Zelf was, dat dat Woord is vlees geworden. Hij is ons mensen in alles gelijk geworden, uitgenomen de zonde. Hij die geboren wordt uit Maria, in de stal van Bethlehem, is van eeuwigheid God. Zijn oorsprong ligt eerder dan hier in Bethlehem. Dit Kind is Gods Zoon, zoals de belijdenis van Athanasius zegt: eeuwig, onveranderlijk, heilig God met de Vader en de Heilige Geest. En in Hebreeën 1 lezen wij dat Hij is het Afschijnsel van de heerlijkheid des Vaders, en het uitgedrukte Beeld Zijner zelfstandigheid. Dat Hij zoveel treffelijker is dan de engelen en een uitnemender Naam boven hen geërfd heeft.

Dit Kind is God en mens, Immanuël. Waarachtig en rechtvaardig mens, en tevens waarachtig God, twee naturen in één Persoon. Hij brengt vrede: Zijn Naam is Vredevorst. God de Vader toont Zijn welbehagen in het verachte Bethlehem. Hij bepaalt tijd en wijze. Hij volvoert Zijn verlossingsplan. Hij verheerlijkt Zichzelf in de gave van Zijn Zoon. Dat blijkt uit de engelenzang in Efratha’s velden.

De Heere geve dat we in dat nederige Bethlehem, in die stal, bij die kribbe en voor dat Kind mogen knielen, in aanbidding. Dat ons hart Bethlehem, die stal, die kribbe mocht zijn. Dan zullen we met al Gods kinderen de Heere eeuwig grootmaken.

En gij, Bethlehem Efratha

Micha 5:1

En gij Bethlehem, gij land van Juda

Mattheüs 2:6

1. De weg naar Bethlehem

2. De geboorte in Bethlehem

3. De aanbidding na Bethlehem

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen