Een gesloten deur

Het was vooral de zijdeur op de foto die mij helder voor de geest stond. Het was op een doordeweekse avond - het zal eind jaren tachtig van de vorige eeuw zijn geweest - dat ik vanuit mijn woonplaats Zoetermeer naar Naaldwijk reed voor een kerkdienst waarin (nu wijlen) ds. P. Blok zou voorgaan. Het is zo opmerkelijk dat, als de Heere door Zijn Geest in een zondaarshart gaat werken, er altijd honger komt naar het Woord, honger naar de prediking. Niet naar een dominee, maar naar de Boodschap van de hemel. Dan vallen ook reisafstanden weg en is er opeens wél tijd in een druk dagelijks bestaan. Kent u, ken jij, dat ook? Is het gebed van David ook uw bede geworden:

‘Och, mocht ik in die heilige gebouwen, de vrije gunst, die eeuwig Hem bewoog, Zijn lieflijkheid en schone dienst aanschouwen’?

Er was toen nog geen mobiele telefoon, en geen navigatie in de auto. Het werd erg zoeken naar de Anjerlaan. Toen ik arriveerde, was het al ruim half acht geweest. Binnen hoorde ik zingen, maar de kerkdeur zat op slot. Daar sta je dan - met al je honger - voor een gesloten deur. Verschillende Bijbelteksten kwamen in mijn gedachten: te laat! Wat een ontzettende werkelijkheid houdt de Heere Jezus ons voor in de gelijkenis van de tien maagden. ‘En die gereed waren, gingen met hem in tot de bruiloft en de deur werd gesloten’ (Matth. 24:10b).

Ik ben wat om het kleine kerk -gebouw heengelopen. Toen zag ik die zijdeur, die zijdeur van de foto. Hij bleek niet op slot. Voorzichtig ging ik er naar binnen. Er was een halletje met een deur die toegang gaf tot de kerkenraadskamer. Uit een kastje aan de muur hoorde ik de stem van ds. Blok. Stil heb ik die avond in de consistorie gezeten en geluisterd. Als een buitenstaander, die door het Woord zijn naam mocht horen noemen, als een onbekeerd mens die de woorden des eeuwigen levens mocht horen. In het hart lag de brandende vraag: ‘Is er nog enig middel, waardoor ik de welverdiende straf kan ontgaan en weer in Uw gunst hersteld kan worden?’

Die vraag werd in Naaldwijk niet opgelost. Maar die avond werd wel gewezen op een geopende deur voor buitenstaanders, op de deur in het dal van Achor. De gewillige Zaligmaker Jezus Christus, Die heeft gezegd: ‘Ik ben de Deur; indien iemand door Mij ingaat, die zal behouden worden en hij zal ingaan en uitgaan en weide vinden’ (Joh.10:9).

Toen de gemeente de slotzang zong, heb ik zo’n groen vijfje (die had je toen) onder een asbak (die stond er toen) op de tafel gelegd. Er was er Eén Die wist wie die avond daar had gezeten! In het donker ben ik stil vertrokken naar Zoetermeer, met een wonderlijke blijdschap in het hart. Ik had toch het Evangelie mogen horen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen