Meelezen [5]

Er is zeer veel over de ongelukkige staat van deze mens te zeggen, maar wij willen ons daar nu niet breed over uitlaten. We zeggen er nu alleen maar kortelijk van dat elk mens, vóórdat hij krachtdadig door Gods genade bekeerd en wedergeboren wordt, in de allerdiepste geestelijke blindheid leeft; dat hij niets kent of recht verstaat van alles wat God hem door Zijn heilig Woord laat prediken en verkondigen. Dat is voor hem een verzegeld en gesloten boek. Het gehele Woord en Evangelie is voor hem gans bedekt. Hij beziet het alles vleselijk en lichamelijk, waar het zuiver geestelijk moet verstaan worden, gelijk de Heilige Schrift zegt: ‘Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen die des Geestes Gods zijn’, enz. (1 Kor. 2:14).

De mens is van nature zo blind dat de duivel hem alles kan wijsmaken. Hij laat zich van de satan leiden en bedriegen en gelooft alles wat de vader der leugenen hem inblaast. Daarom staat er van alle onbekeerden en ongelovigen: ‘In dewelke de god dezer eeuw de zinnen verblind heeft, namelijk der ongelovigen, opdat hen niet bestrale de verlichting van het Evangelie der heerlijkheid van Christus, Die het Beeld Gods is’ (2 Kor. 4:4).

Ook is de mens van nature zo blind in het geestelijke dat hij niet ziet het ijselijk gevaar waarin hij zich door zijn zonden bevindt, om elk ogenblik in die grondeloze en brandende poel van de eeuwige toorn Gods te verzinken. O nee, hij wandelt alle dagen met rasse schreden naar de hel en het eeuwig verderf toe. Het wordt hem door Gods dienaren zo getrouw, zo ernstig, met zoveel bewegingen en zo aanhoudend bekendgemaakt en gedurig toegeroepen: ’O mens, zie toch voor u! Open uw ogen eens! Schrik en beef toch eens!’ Maar helaas, de arme mens zegt: ’Wat scheelt u? Laat mij gaan en wandelen, ik heb geen nood’. Hij ziet het gevaar, de ellende en het verderf niet, maar hij blijft in diepe gerustheid en zorgeloosheid leven en roept uit: ’Vrede, vrede en geen gevaar!’ Totdat een haastig verderf hem overkomt, gelijk de barensnood van een bevruchte vrouw, en hij het niet meer kan ontvlieden (zie 1 Thess. 5:3).

Ja, de mens is van nature zo diep en onbeschrijflijk blind door de zonden, dat hij zelfs zijn eigen blindheid niet zien kan. Hij beeldt zich in dat hij een goed verstand heeft, of hij belijdt zijn onwetendheid zonder te weten wat het is. Hij heeft geen smartelijk gevoel, geen aandoeningen van zijn geestelijke blindheid; hij is als een mens die blind geboren is en niet de minste bevatting van het licht heeft. Hij weet niet anders of het hoort zo. Hij is als de vleermuizen en de nachtuilen die het licht niet verdragen kunnen. Hij heeft de duisternis liever dan het licht (Joh. 3:19). Het is met hem zoals er staat in Openbaring 3:17: ‘…en gij weet niet dat gij zijt ellendig en jammerlijk en arm en blind en naakt’.

Ten slotte: bij dat alles is de arme mens ongeneeslijk blind. O, alle medicijnen van de wereld kunnen hem niet genezen. Alle leraren en alle schepselen van de aarde kunnen hem niet helpen.

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen