Een dominee in de gevangenis

Wouter volgt samen met z’n ouders ds. Ledeboer naar de burgemeesterswoning. Zodra ze in de achtertuin aankomen, gaan ze in een kring om de dominee heen staan. Ds. Ledeboer pakt een schop en vraagt de tuinman een gat voor hem te graven.

O, wat is het koud! Brr. Maar de mensen willen niets missen van wat er hier gebeurt.

De tuinman werkt wat hij kan. Als hij een flinke kuil gegraven heeft, kijkt hij de dominee vragend aan. Met een kort knikje geeft deze aan dat de kuil zo groot genoeg is.

Nog één keer houdt ds. Ledeboer de boeken omhoog, en dan gooit hij ze in de pas gegraven kuil.

Eerbiedig kijkt hij omhoog. Het lijkt wel of hij even vergeet dat er zoveel mensen om hem heen staan. Maar dan neemt hij zijn psalmbijbel en zegt: ‘Dan zullen we nu nog met elkaar zingen uit Psalm 68, de verzen 1 en 2:

De HEER’ zal opstaan tot de strijd;

Hij zal Zijn haters, wijd en zijd,

Verjaagd, verstrooid doen zuchten;

Zodra ook vers twee gezongen is, vraagt de dominee opnieuw om een psalm te zingen. Dit keer Psalm 105:3:

Vraagt naar den HEER’ en Zijne sterkte;

Naar Hem, Die al uw heil bewerkte;

Wouter kan niet zo goed meezingen. Hij ziet dat sommige mensen huilen. Vreemd, dat ze zomaar in de open lucht zingen. Wat zullen de mensen in Benthuizen wel denken?

Dan geeft de dominee de schop weer aan de tuinman en vraagt hem of hij de kuil wil dichtgooien. Na de laatste schep zegt ds. Ledeboer dat de mensen nu naar huis mogen gaan. Niemand durft op dat moment iets te zeggen. Zachtjes verlaten ze de achtertuin. Angstig vraagt men zich af: Hoe moet het nu vanmiddag in de kerk...?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen