Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Brand bij de buren: Wat zit erachter?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Brand bij de buren: Wat zit erachter?

4 minuten leestijd

Het was een ingrijpende dag, vrijdag 31 januari 2025. Tijdens de Generale Synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken bleek dat er onvoldoende draagvlak was om samen verder te gaan, vooral omdat een deel van de kerken vrouwen in het ambt bevestigde. Het huis van de kerk staat in brand, zo vatte synodepreses ds. P.D.J. Buijs de nood samen. Was het een plotseling uitslaande brand? Of een veenbrand die ondergronds al langer smeulde?

In het vorige artikel zagen we dat het onderwerp vrouwelijke ambtsdragers diverse kerken met reformatorische wortels heeft beroerd. Verschillende kerken gingen ‘om’, het aantal voorstanders van vrouwelijke ambtsdragers nam gestaag toe. Dit zien we ook in de Christelijke Gereformeerde Kerken. Wat zit hier achter? Op twee lijnen willen we wijzen. Eerst iets over het gezag van de synode, dan over het gezag van de Bijbel. Beide lijnen komen samen in de vraag wat de plaats is van ons eigen ‘ik’.

Duidelijk

De synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken is er altijd duidelijk over geweest: de ambten komen volgens Gods Woord niet toe aan vrouwen. Wacht, zeggen voorstanders van vrouwelijke ambtsdragers, dit zegt een synode, maar bepaalt dus de meerderheid van een synode hoe wij de Bijbel moeten lezen en toepassen in de praktijk?

Letten we op de manier waarop ons kerkelijk leven is ingericht, dan zijn de antwoorden op deze vragen niet zo ingewikkeld. De Christelijke Gereformeerde Kerken kennen, net als de Gereformeerde Gemeenten, een presbyteriaal kerkstelsel. Dit houdt in dat elke gemeente een openbaring is van het lichaam van Christus. Een plaatselijke gemeente is daarom zelfstandig. Tegelijkertijd verenigen al die plaatselijke gemeenten zich in een kerkverband. Die keuze is vrijwillig, maar niet vrijblijvend.

Met dat we deel uitmaken van een kerkverband richten we ons ook op de besluiten van dat kerkverband. Een gemeente mag bijvoorbeeld geen beroep uitbrengen op een kandidaat uit een ander kerkverband. Wij hebben onze eigen route om predikant te worden.

Ik-gerichte tijd

Als een synode besluit dat vrouwen geen ambtsdrager kunnen worden, is dit besluit van kracht in alle gemeenten. In het uiterste geval kan een gemeente breken met het kerkverband en een ander, ruimer kerkverband opzoeken.

Wat zien we nu gebeuren? Iets wat nauw aansluit bij onze individualistische, ik-gerichte tijd. Gemeenten richten zich op hún schriftuitleg en hún plaatselijk belang, al gaat dat in tegen synodebesluiten. En dus bevestigden ze vrouwelijke ambtsdragers. Hoe meer gemeenten dat doen, hoe groter de druk op een synode wordt. ‘Synode, u neemt ons toch serieus, we zijn met zo velen’.

We voelen aan dat dit de omgekeerde wereld is. Maar, dat is het probleem, wie gelooft in de eigen mening, wie ook gelooft deze mening te kunnen verantwoorden voor de Heere, doet wat hij wil, synode of geen synode. En daarmee is de chaos compleet. Dát is nu de verdrietige situatie binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken.

Achterlopen

De tweede lijn gaat over het gezag van de Bijbel. We schreven hierover al vaker in De Saambinder en in deel IIB van Semper Reformanda. We illustreren het nu door een recente column van de Nederlands gereformeerde hoogleraar A.L.Th. de Bruijne. Hij is een kartrekker rond het omzetten van wissels. In het Nederlands Dagblad van 11 februari schreef hij: ‘De klassieke schriftleer brengt je niet bij vrouwelijke oudsten en homorelaties. Dat gebeurt alleen wanneer je de menselijke, historische en culturele factoren in de Schrift laat meewegen op een manier die destijds nog achter de horizon lag’. En dus, concludeert De Bruijne, de gereformeerde leer over de Bijbel loopt achter. Ofwel, de behoudende groep, die tegen vrouwelijke ambtsdragers is, moet het manke been bijtrekken en de spanningen lossen zich vanzelf op. Laten ze hun Schriftuitleg aanpassen door met de tijd mee te gaan en het probleem is weg!

Dit is totaal de omgekeerde wereld, dacht ik geschokt. Het ‘probleem’ mag dan weg zijn, en dat is het bijna bij de Nederlands Gereformeerde Kerken. Het kerkverband heeft alle ambten opengezet voor vrouwen en staat op het punt om datzelfde te doen voor praktiserende homo’s. Maar, met het probleem zijn de Bijbelse woorden op deze punten ook weg. En op tal van andere punten. Het zijn stappen waardoor de kerk zelf straks ook weg is.

slot volgt

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 februari 2025

De Saambinder | 24 Pagina's

Brand bij de buren: Wat zit erachter?

Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 februari 2025

De Saambinder | 24 Pagina's