Kwijt!

Je spullen kwijt zijn is vervelend en lastig. Maar de Heere kwijt zijn, dát is verschrikkelijk. Jij en ik, wij zijn God kwijtgeraakt in het paradijs. God zei tegen Adam: ‘Maar van den boom der kennis des goeds en des kwaads, daarvan zult gij niet eten; want ten dage als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven’ (Gen 2:17).

Adam en Eva aten en kregen straf. De straf was dat ze moesten sterven en het paradijs moesten verlaten. Deze zonde en deze straf hebben wij geërfd van Adam. We noemen dit met een moeilijk woord ‘erfzonde’. Maar niet alleen door die erfzonde zijn we de Heere kwijtgeraakt, ook door de zonde die jij en ik elke dag doen! We noemen dit met een moeilijk woord ‘dadelijke zonden’. Door onze erfzonde én door onze dadelijke zonden zijn wij de Heere kwijtgeraakt! Dat is erg! De Heere kwijt! Ga Hem zoeken! Maar weet je wat nu zo bijzonder en onbegrijpelijk is?

Gód gaat op zoek! God zoekt mensen die Hem, door eigen schuld, kwijt zijn. Al in het paradijs gaat God Adam roepen: ‘Waar zijt gij?’ Wat doet de Heere als Thomas er niet is?

De Heere zoekt hem op. Wie zoekt tussen de bladeren naar Zacheüs? De Heere Jezus! Wat doet de herder als hij merkt dat er één schaap kwijt is? Hij zoekt het schaap, en als hij het vindt, legt hij het op zijn schouders!

Ik hoop dat je leert bidden: ‘Heere, ik ben U kwijt door eigen schuld, maar ik kan U niet missen! Wilt U mij opzoeken?’

Leestip: Lukas 15:1-7

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen