Wat ons verbindt

Vooraf moeten we duidelijk stellen wat het belangrijkste is. Dat is levend lid te zijn van de Kerk met een hoofdletter. Dat zal enkel genade zijn. En dit is van levensbelang; daarin ligt immers het ‘ene nodige’. Het behoren tot een kerkverband maakt niet zalig. Alleen de Heere Christus is Zaligmaker. Voor iedere zondaar is het onmisbaar nodig in Hem geborgen te mogen zijn. En dat kan alleen door het wondere werk van de Heilige Geest in de weg van de waarachtige bekering en het oprechte geloof.

Een plaats gekregen

Dit gezegd zijnde, mogen we opmerken dat het niet zomaar, niet ‘bij geval’ is dat we behoren tot een gemeente van het verband van de Gereformeerde Gemeenten. De Heere heeft ons daar een plaats gegeven. Daar wil Hij ons doen verkeren onder de bediening van het genadeverbond. Waar het Woord als onverkort gezaghebbend wordt erkend in de lijn van de gereformeerde belijdenis. Dat is, zeker vandaag, een uitermate belangrijk uitgangspunt. Laat dat ons steeds samenbinden.

Met de kerk der vaderen belijden we dat de mens dood is in zonde en misdaden. Is dat ook de inleving van ons hart? Niemand komt immers in het rijk Gods tenzij hij van nieuws geboren wordt. Ook dit is zo’n kernpunt dat ons samenbindt. De verlorenheid van ons mensen is uitermate ernstig. Die is zo diep dat door de natuurkrachten of door de goede bedoelingen van de mens zelfs de lieflijke nodiging des heils geen vrucht draagt. Geestelijk leven en daarmee vrucht op de prediking, dat is er enkel en alleen door de genade Gods.

Zijn welbehagen

De Heilige Geest plant het nieuwe leven naar het verkiezend welbehagen Gods in Christus. En dat doet de Heilige Geest meestentijds juist daar waar het Woord gepredikt wordt. Laat er zo samenbinding mogen zijn in de gemeente onder de ambtelijke leiding, met een eendrachtig gebed om de werkingen van de Heilige Geest, juist ook onder onze kinderen en jongeren.

Door middel van de prediking en in de weg van de ambtelijke dienst wil de Heere Zijn kerk in stand houden en bouwen. Daar worden mensen van nieuws geboren. De catechisatie mag daartoe dienstbaar zijn, evenals de huisgodsdienst. De wandel in de vreze des Heeren wordt gesterkt wanneer de gemeente in dat spoor zoekt te gaan.

Gevaren van de tijd

Die samenbinding is van groot belang in deze individualistische tijd. Grote aandacht voor het hier en nu en voor materiële zaken is ook onder ons aan de orde van de dag. We hebben het allemaal druk met de dingen van de tijd. Onze jongeren ontvangen veel prikkels vanuit de media en anderszins. Prikkels waardoor hun hart, tijd en belangstelling opgeëist worden. Voor allerlei dingen, maar niet voor de Heere en Zijn dienst. Het moest ons een gezamenlijke nood zijn. Wanneer de Geest des Heeren gaat wijken omdat wij deze Heilige Geest bedroeven of uitblussen, zal dat tot grote schade zijn.

Nu kunnen we dit niet oplossen door ons mee te laten nemen in een eigentijds geloof. Waarbij dan veel nadruk valt op de ruimte van zalig worden en de oproep tot geloof sterk wordt benadrukt. De keuze wordt gemakkelijk en aantrekkelijk voorgesteld. Dit geloof spreekt blij en rijk. De bekering is vaak gemakkelijk en heeft weinig van het vreemdelingschap. Echter, de mens komt niet door bewogenheid en activiteit tot genade, maar alleen door het onmisbare wonder dat de Heilige Geest levend maakt. Want wij zijn van nature geestelijk dood door de misdaden en de zonde. Die inleving maakt zielsbedroefd. Zielsbedroefd naar God en bedroefd over de zonde.

Waakzaamheid geboden

Het kan ook zijn dat we graag bij het oude blijven en in de praktijk opgaan in hard werken en onze goede contacten. Het wordt belangrijk gevonden de vertrouwde dingen te horen. We zouden niet graag met de lichtere stroom meegaan, want we zien de grote gevaren daarvan. Voorzichtigheid en waakzaamheid zijn in dezen ook zeker geboden. Maar er is meer nodig.

Dringt deze geestelijke nood ons werkelijk? Die verantwoordelijkheid wordt ons op het hart gebonden, vanuit de schepping en de bemoeienissen des Heeren. Temeer onder de ernstige aanbieding van Christus. Weegt deze verantwoordelijkheid en maakt deze klein in eigen oog?

Van onze kant is het goede op geen enkele manier te verwachten. Maar Zijn welbehagen zal gelukkiglijk voortgaan.

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen