De troost van de hemelvaart van Christus

Veertig dagen lang heeft de opgestane Heere gesproken met Zijn jongeren over het Koninkrijk Gods. Als hun grote Profeet en Leraar heeft Hij onderwijzende en vertroostende woorden gesproken.

Nog één keer zijn ze samen. Elf schapen en hun Herder. Op de top van de Olijfberg staan ze stil. Het uur van scheiden is aangebroken. Het Kind gaat naar Zijn Vader. De Koning gaat naar Zijn troon. De Hogepriester gaat naar het binnenste heiligdom. De Voorloper gaat naar de hemel, om plaats te bereiden.

Afscheid, maar toch troost

Bij Christus’ hemelvaart gedenken we het wonderlijke feit, de blijvende nabijheid en het persoonlijke profijt. Hij is van de aarde ten hemel opgeheven. Waarlijk, zichtbaar en plaatselijk. Zonder enige aankondiging, zonder vurige paarden en wagens, wordt Hij als door een onzichtbare hand langzaam opgetild. Plechtig en vol majesteit.

Hij wordt nagestaard door Zijn leerlingen. Zegenend heeft Hij Zijn handen over de Zijnen opgeheven. Zijn opnemen is een daad van de Vader. Er is niets meer te eisen. Het recht is voldaan. De vrede is verworven. De dood is verslonden. Het leven is aangebracht. De Vader, Die Hem gezonden had in de wereld, haalt Hem nu thuis.

Hemelvaart is blijdschap voor de Drie-enige God. Blijdschap bij de Vader. Maar ook blijdschap voor Christus. En wat een blijdschap voor de Heilige Geest. Nu zal Hij de verworven zaligheid gaan uitwerken in zondaarsharten. Nu zal Hij Christus gaan verheerlijken. Christus is opgenomen in de hemel. Onder bazuingeschal neemt Christus plaats op de troon. Daar is Hij gezeten aan de rechterhand Gods. De plaats van de hoogste eer en macht. Hij is gezeten, Hij rust van Zijn volbrachte werk. Hij is daar ten goede voor Zijn bruidsgemeente.

Niet armer, maar juist rijker

De bruid van Christus mag Zich door het geloof in de Hemelvaart verblijden. Ze zijn er niet armer, maar rijker van geworden. Naar Zijn menselijke natuur is de Bruidegom in de hemel, maar naar Zijn Godheid, majesteit, genade en Geest wijkt Hij nimmermeer van hen. ‘Hij is nabij de ziel die tot Hem zucht…’. Wat een rijke troostbron voor Zijn kinderen. Zij hebben geleerd dat zij de hemel gesloten hebben, dat zij een eeuwige scheiding hebben aangebracht tussen God en hun ziel. De Heilige Geest heeft hun ogen geopend. Zij hebben zich helwaardig leren keuren. Dat hebben ze verdiend en aanvaard. Ze zijn in hun zielsbeleving steeds verder van de hemel en steeds dichter bij de hel terechtgekomen. Maar voor zulke buitenstaanders wordt het een eeuwig wonder als de Heilige Geest in de nacht van hun verlorenheid hun geloofsoog opent voor de Ladder Jakobs, Jezus Christus, Die de gemeenschap Gods ontsloot voor rampzaligen. Hij sprak zegenend: Ik ga u voor! Ik ga voor u!

Drievoudig nut

Er is een drievoudige vrucht voor Zijn Kerk. Allereerst: Hij is de Voorspraak bij de Vader. De grote Hogepriester pleit daar op grond van Zijn zoenbloed voor al de Zijnen. Hij vergeet er niet en nooit één. Maar ook heeft Jezus ‘ons vlees’ in de hemel gebracht. Hij is de Voorloper. Het Hoofd is boven en dan zal het lichaam - Zijn lidmaten - volgen. Zijn ingaan in de hemel is een zeker pand, een garantie dat zij er ook komen. Het derde nut is dat Hij Zijn Geest tot een tegenpand in het hart gaf. Christus heeft iets van Zijn kinderen meegenomen (ons vlees) en zij ontvangen iets van Hem (Zijn Geest). Wat een ruil. Tegenpand is een tere beeldspraak. Zó worden zij door de kracht van de Geest opgewekt om te zoeken de dingen die boven zijn, waar Christus is. De Geest van Pinksteren, door Christus tien dagen na de hemelvaart gezonden, trekt af van de aarde.

‘Dat Hij ons Zijn Geest zendt’. Let erop: dit is onvoltooid tegenwoordige tijd. Hij zendt nog steeds. Ook Gods kind kan zo aardsgezind zijn, zich zo thuis voelen hier, zo leven zonder de Bruidegom. Maar de Heilige Geest wekt het verlangen, geeft uitgangen naar boven, naar Christus. ‘Hoog omhoog, het hart naar boven, hier beneden is het niet; het ware leven, lieven, loven is daar waar men Jezus ziet’.

Zoeken wat boven is

Is het nog uw rampzalige staat dat u een hemel op aarde zoekt? Dient u nog steeds naar hartenlust de satan, de zonde en de wereld? Dan bent u (en ben jij) op weg naar de hel. Er zijn toch maar twee wegen! O, dan is er geen ongelukkiger schepsel dan u en jij.

Jezus Christus wordt u en jou nu nog gepredikt als de Redder en Zaligmaker van verlorenen. Hij maakt nog van vijanden vrienden!

Pelgrim, gaat u gebogen over de aarde? Bent u dagelijks in strijd met vele vijanden, zucht u onder de last van een verdorven bestaan? Uw Hoofd is boven. Hij zal door Zijn Heilige Geest in u, Zijn lidmaat, de hemelse gaven uitgieten en zal u met Zijn macht tegen alle vijanden beschutten en bewaren. En eenmaal zal vervuld worden: ‘Vader, Ik wil dat waar Ik ben, ook die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij Mijn heerlijkheid mogen aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt’.

Zijn de vruchten van de hemelvaart van Jezus in ons leven zichtbaar? ‘Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn!’ Mag u delen in de troost van de hemelvaart? Zing dan maar mee: ‘U bent gevaren naar omhoog, en nam de kerker voor het oog, van heel Uw volk gevangen. Genadig deelt U nu Uw buit, aan wederhorigen zelfs uit. U wilt hen thuis ontvangen’ (ds. C.J. Meeuse).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen