Gesprek over geloofsdoop

De zo genoemde geloofsdoop heeft vandaag de dag een zekere aantrekkingskracht. We noemen hem zo, om hem te onderscheiden van de kinderdoop. De benaming maakt duidelijk dat deze doop wordt bediend aan mensen die hun geloof belijden. Dat laatste is voorwaarde. Je bent actief bij je doop betrokken, want je moet geloven. De doop is een bezegeling daarvan. Zodoende is de geloofsdoop een persoonlijke ervaring; aantrekkelijk voor de religieuze mens anno 2025.

Binnen de gereformeerde traditie belijden wij de kinderdoop. We kennen ook wel de volwassendoop. Die wordt bediend als mensen op volwassen leeftijd bij de kerk komen. Dan moet men ook eerst geloofsbelijdenis afleggen. Alleen stellen wij dat iemand maar één keer gedoopt mag worden. Dat kan alleen later gebeuren als het niet gebeurde toen men kind was. Kinderdoop is dus ons uitgangspunt.

Doop van Lydia

Wat valt op in de huidige discussies over dit onderwerp? Die is niet stellig, dat is het eerste. Er worden wel argumenten gewisseld, maar ze lijken wel inwisselbaar. Markus 16:16 bijvoorbeeld, de tekst waarvan de baptisten de volgorde letterlijk nemen. Eigenlijk draait hun argumentatie ook om die volgorde. Daartegenover staan de ‘huisteksten’. Bijvoorbeeld dat Lydia gedoopt werd, mét haar huis (Hand. 16:15). Maar er staat niet duidelijk dat daar kinderen bij waren, en de opdracht om kinderen te dopen staat ook niet in de Bijbel. Ziet u het onduidelijke in deze manier van onderbouwen?

Deze houding past bij de tijdgeest. Iedereen mag zijn eigen waarheid hebben. En het is nog christelijk ook, want de argumenten komen uit de Bijbel. Dan zal het beide wel mogelijk zijn. Eigenlijk schrik ik erg van deze slappe geest in reformatorisch Nederland. Want met zulk relativeren doen we de Bijbel tekort!

Lees Handelingen 2:39. Deze tekst begint met ‘want’. Dat is een redengevend woord. Hierna wordt dus de reden genoemd waarom de pinksterlingen moeten worden gedoopt en Gods genade zullen ontvangen. ‘Want u komt de belofte toe, en uw kinderen’. Leest u het goed! De reden voor de doop is de belofte van God (en niet het geloof van de mens). En deze belofte geldt ook voor kinderen. Dit is de grond voor de doop. En daarom hebben wij de kinderdoop.

De besnijdenis

Hier staat echt veel op het spel. Bijvoorbeeld de eenheid van het Oude en het Nieuwe Testament. In Genesis 17:7 gaat het over de besnijdenis. Daarvoor wordt precies dezelfde reden gegeven. Namelijk het verbond dat God opricht en waar ook het zaad in zal delen. De rode draad is dus Gods verbond, waar ook kinderen bij horen. Deze rode draad mogen we niet doorknippen, want dan valt uw Bijbelbeschouwing uit elkaar. Welke Bijbelbeschouwing? Dat de HEERE altijd de Eerste is. Niet mijn geloof geeft de doorslag, niet mijn bekering, niet dat ik de Heere zoek, niet dat ik verdriet heb over de zonde, niet dat ik zo graag van Jezus wil getuigen: allemaal niet! ‘Daarom, zeg tot het huis Israëls: Zo zegt de Heere HEERE: Ik doe het niet om uwentwil, gij huis Israëls, maar om Mijn heiligen Naam’ (Ezech. 36:22). Het verkiezend welbehagen van God de Vader, het Borgwerk van de Zoon en de toepassing van de Heilige Geest; dit is het fundament van de zaligheid. Deze God is getrouw en is altijd de Eerste. De kinderdoop volgt uit de kern en de kracht van de Bijbelse boodschap.

John Bunyan

Heel liefjes, dat is het tweede wat opvalt aan de manier van discussiëren. We willen elkaar immers respecteren. Bunyan was ook baptist. Wat kan erop tegen zijn als je wilt denken en geloven als hij? Stel nu dat een baptistengemeente de kinderdoop erkent, dan moet een reformatorische kerk ook de geloofsdoop accepteren. Kijk, dan zet je allebei een stap in de goede richting.

Dit is niet zo mooi als het lijkt. De reformatorische doop- en kerkvisie heeft echt betere Bijbelse papieren. Dat doet niets af aan mijn respect voor Bunyan; het is misschien wel dieper dan van iemand die de geloofsdoop voorstaat. Maar dit is van een andere orde dan de belijdenis van Gods Woord.

Het argument van elkaar respecteren lijkt op moderne lievigheid. Kenmerk daarvan is vriendelijk overkomen, in combinatie met modern individualistisch denken. Dat is niet de liefde die de Heere van ons vraagt. Want ware liefde verloochent zichzelf. Eerlijk is eerlijk: dit is misschien wel de grootste bedreiging van onze gemeenten. Omdat deze lievigheid heel godsdienstig kan overkomen, is het soms moeilijk te onderkennen. Voor het echte respect is dit de toetssteen: willen we onderworpen zijn aan de Heere, in het verband waarin Hij ons plaatste?

Niet stellig en heel liefjes. Spreken we zo over onze doop-overtuiging? De Heilige Doop is een teken en zegel van Gods verbond. Laat in onze gesprekken duidelijk mogen zijn wat dat waard is. Daarom liever: vriendelijk maar beslist.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen