Samen thuis…

Na werk of school wordt er niet gesport, gaan we niet naar bijeenkomsten van muziek, kerk, vergaderingen, verjaardagen etc. In dit artikel wil ik stilstaan bij deze situatie en mij vooral richten op het samenleven van gezinsleden die allemaal ineens veel of helemaal thuis zijn.

Structuur

Mensen gedijen over het algemeen het beste bij structuur. Deze wordt ons normaal gesproken vaak aangeboden. Nu is het belangrijk dat we deze zelf maken. Het geeft overzicht, rust en behoedt ons voor ‘dobberen’. Het is belangrijk om met elkaar te praten over een vorm van structuur in huis. Het helpt om ons gewoon aan te kleden en niet in onze joggingbroek te werken of studeren. Aangekleed en op een ‘ingerichte’ werkplek helpt ons in de ‘werkmodus’ te komen, verbetert concentratie en geeft meer scheiding tussen werk en vrije tijd. Geef zoveel als mogelijk iedereen een rustige werkplek, als het even kan een ruimte waar de deur dicht kan en niet in de huiskamer. Dit geeft meer gevoel van pauze als we koffiedrinken of lunchen. Beëindig de werkdag, ruim je werkplek dan ook op. Een opgeruimd huis geeft ook een opgeruimd hoofd. Houd in deze tijd de maatstaf van de netste persoon in huis aan. Deze heeft dat het meest nodig.

Taken verdelen en elkaar horen

Ouders zijn de leiders van een gezin. Zij bespreken eerst de kaders als team. Daarna is het belangrijk om met alle gezinsleden te praten. Beleg een gezellig overleg en vraag ieder wat goed gaat, wat lukt, waar voldoening over is, maar ook waar ieder tegenaan loopt, wat moeilijk is of waar zorgen zijn. Vanuit de kaders als ouders is het prima om dan eens bij de jongste te beginnen en in de gaten te houden dat alle gezinsleden een beurt krijgen. Als er gehoord wordt wat een gezinslid zegt, geeft dat verbondenheid, het besef gekend te worden en de mogelijk‑heid rekening te houden met elkaar en elkaar erkenning te geven. Het doet een mens goed als hij gekend wordt in zijn moeilijkheden, maar ook in wat hij bijdraagt aan de relatie of het gezin. Benoem en waardeer dus wat ieder daarin doet, dan groeit het vertrouwen. Verdeel als ouders ook de taken in de aansturing en zorg voor de kinderen. Bijvoorbeeld door blokken te maken, waarin de ene ouder beschikbaar is en de andere ouder geconcentreerd het eigen werk kan doen. Het voorkomt dat de aandacht steeds verdeeld en afgeleid wordt en irritatie ontstaat.

Fysieke en emotionele vrijheid

In een huwelijk zijn we zelf verantwoordelijk voor ons eigen welzijn, zijn we medeverantwoordelijk voor het welzijn van de ander en zijn we samen verantwoordelijk voor de relatie. Geef elkaar daarom vrijheid. Trek, ook als partners, een aantal uren per dag niet met elkaar op. Ieder heeft deze vrijheid nodig om tot zichzelf te komen, tot rust en ontspanning. We hoeven dan niet de hele dag op elkaar afgestemd te zijn. Maak alleen een lange wandeling, sport of trek je terug om te bellen met een vriend of vriendin, of te wandelen op gepaste afstand. Het verfrist onze gedachten en geeft ook mogelijkheden om elkaar weer eens wat te vertellen te hebben. Dit betekent als ouders ‘niet-beschikbare tijd’ krijgen.

Ontspanning, verrassing en gezondheid

Bedenk waarmee je je partner kunt verrassen. Heel praktisch kan dat zijn dat als de ene partner een wandeling maakt, de andere de huiskamer opruimt en gezellig maakt. Spreek eens af om een mooi dinertje thuis te maken, kleed je dan ook mooi aan. Maak tijd voor intimiteit, het bindt ons aan elkaar, verlaagt de stress en maakt positieve hormonen aan. Maak wezenlijk tijd voor elkaar, expliciet geen werktijd, maar huwelijkstijd. Neem koffie mee en drink die samen op een bankje in de natuur. Gezond eten, voldoende slapen en iedere dag flink buiten bewegen houdt ons fit. Het is een wapen tegen sombere/ depressieve gevoelens en voor iedereen helpend om deze situatie vol te houden.

Blijf communiceren

In deze tijd kunnen irritaties oplopen, verschillen ineens groter lijken en we kunnen meer het gevoel hebben dat we in elkaars allergie leven. Laat de irritatie niet oplopen, maar blijf op een directe manier communiceren, praat met elkaar in plaats van tegen elkaar, spreek verwachtingen en behoeftes uit.

Iedereen zal af en toe een ‘knak-moment’ hebben. Vertel de ander waar je tegen aanloopt en hoe je gedrag ervaart. Vertel ook wat je graag wel zou willen. De ander weet pas wat onze behoeften en verlangens zijn, als we deze kenbaar maken. Onder boosheid zit vaak pijn en een verlangen, probeer daarnaar te vragen. Bedenk dit: verwijten verwijderen, wensen verbinden. Loopt de spanning op, maak dan samen ruimte om te praten. Dat kan in een rustige ruimte in huis of tijdens een wandeling.

Daarnaast helpt het om een stuk te gaan hardlopen, onze frustratie op te schrijven in een schrift of onze boosheid te ontladen door te slaan op een kussen.

Crisis maakt kans

Als we niet meer weg kunnen lopen van irritaties, pijn of verdriet, geeft het ons ook een kans. De kans om wezenlijk met elkaar te praten en elkaar weer te willen waarderen en lief te hebben. Lege agenda’s geven ons de kans meer met elkaar en met de kinderen op te trekken. Doe een spel of bedenk een project in huis of in de tuin en betrek eens een ander gezinslid hierbij dan anders. Vier de successen als partners en als gezin.

Zoek steun

Schroom niet om steun te vragen als het samen te moeilijk is. Kies iemand in wie je beiden vertrouwen hebt en vraag mee te denken, te praten of te bidden. Wanneer dit niet lukt, zoek dan ook in deze tijd hulp. Een kleine leefwereld kan verslavingsgedrag verergeren en onveilige situaties laten ontstaan. Dit geldt ook als we ons zorgen maken over de veiligheid van kinderen. Veel hulpverleners zijn telefonisch, of via videoconsult, toch ook fysiek bereikbaar.

Zingeving

Bonhoeffer schreef al hoezeer het van betekenis zijn voor een ander bijdraagt aan ons welzijn. Het geeft ons zingeving en een gevoel van eigenwaarde. Het geeft ook verbondenheid met andere mensen en kan verrassende contacten opleveren. Mooi om samen hierover na te denken.

Herwaarderen van tijd en relaties

En ja, ook in de kerk zijn we vaak heel druk. Deze tijd kan een bezinning zijn, een tijd waarin we onze tijdsinvulling en bezigheden herwaarderen. Wat vinden we echt belangrijk, voor welke relaties willen we tijd maken? En, waar willen we minder tijd aan gaan besteden, als alles weer mag?

Relatie met God

Zonder direct betekenis te geven aan de situatie in de wereld door corona, mogen we voor onszelf stilstaan bij wat het voor ons betekent en wat God van ons vraagt of ons wil leren. In de Bijbel lezen we ook van afzondering/isolatie, bij Elia, Johannes, Jezus. De tijd van afzondering in de Bijbel was vaak bedoeld om iemand voor te bereiden op een taak, in afzondering van andere mensen, in de nabijheid van God. Psalm 46: ‘Wees stil en weet dat Ik God ben. De Heere van de legermachten is met ons; de God van Jakob is voor ons een veilige vesting.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen