Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Globaal bekeken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Globaal bekeken

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Uit een brief van opperrabbijn Benyamin Jacobs, gedateerd ‘Quarantaine 5780 – 2020’, volgt hier een citaat:

Ik moest denken aan die toespraak die ik hield in een dorp ergens in Friesland. Zo’n dertig jaar geleden. Er werd een Jad Vashem medaille uitgereikt aan Rechtvaardigen onder de Volkeren die geheel belangeloos met gevaar voor eigen leven Joden hadden gered. (…) Nadat ik mijn toespraak had gehouden, was het woord aan de cultureel attaché. Hij begon zijn toespraak, refererend aan mijn woorden, als volgt: ‘Although I’am not a religious Jew – Hoewel ik geen gelovige Jood ben…’ Zijn toespraak was verder prima. Verder wel, want ik vroeg hem wat het nut was om te benadrukken dat hij geen gelovige Jood is. In mijn optiek een overbodige opmerking en bovendien een beetje beledigend naar de aanwezigen die allen gelovige christenen waren. Hij gaf sportief en welgemeend aan dat ik gelijk had en dat hij in de toekomst zou opletten.

Enfin, twee dagen later zaten wij samen in de trein naar Middelburg. Hij was ingestapt in Den Haag en ik zat al vanaf Amersfoort in de trein. Onze treinontmoeting was niet afgesproken, maar het resultaat van het toeval, voor zover dat bestaat. Hij bemerkte mij in de coupé, komt tegenover mij zitten en in plaats van goedemiddag, waren zijn woorden: ‘Rabbi, I’am a religious Jew – ik ben wel degelijk een gelovige Jood. (…) Ik heb nooit kunnen begrijpen waarom mijn ouders, en hun hele generatie, zich hebben laten afslachten. Wij, trotse Israëliërs, zouden de vijand keihard hebben verslagen. Ik keek neer op mijn vader en mijn moeder. Maar toen, gedurende de Jom Kippoer oorlog, kwam er onverwacht een andere kijk op mijn ouders. Ik was een luitenant in het leger. Gaf leiding en was verantwoordelijk voor meer dan vierhonderd manschappen van een tankdivisie. Wij wisten ons onverwacht omsingeld door het Egyptische leger. We zagen ze natuurlijk niet, want tanks staan niet vlak tegenover elkaar in een oorlog, maar toch. En ik was doodsbang. En ik smeekte G’d: lieve G’d, redt mijn manschappen en mijzelf. En als U mij redt, weet dan dat ik altijd koosjer zal gaan eten, sjabbat gaan houden en de dagelijkse gebeden zal gaan uitspreken. Wat was ik bang. En toen dacht ik aan mijn lieve ouders, zeven jaar omsingeld door vijanden, ze hadden geen wapens, geen land waarheen ze konden vluchten, niemand die ze zou willen redden. En ik dan nu: wij zijn zwaar bewapend, de vijand zien we niet eens en ik weet dat het sterkste leger ter wereld ons zal komen bevrijden binnen enkele dagen. Wat ben ik toch een lafaard, wat een disrespect naar mijn ouders…’

Terwijl ik in quarantaine zit in mijn eigen huis, gevangen (?), denk ik aan mijn lieve ouders. Vijf jaar omringd door vijanden die hun vernietiging voor ogen hadden, bijna drie jaar in onderduik, in quarantaine. (…) Ik moet gewoon niet zeuren, zeg ik tot mijzelf. Geïsoleerd? Ik heb e-mail, telefoon en kan echt wel even een ommetje maken. En los hiervan kan ik juist nu zoveel voor de medemens betekenen…

••• Ds. J.A. Mol te Driezum werd van accountant dominee. Op de site www.accountancyvanmorgen.nl vertelt hij erover.

Hoe zou Jezus tegen accountants hebben aangekeken?

‘Jezus was niet tegen rijkdom an sich. Hij waarschuwde meer voor het rijk willen worden, het verlangen ernaar. Dat verlangen kan mensen van het rechte pad afbrengen. Ook accountants worden blootgesteld aan allerlei vormen van verlangen. Het gaat erom hoe je daaromee omgaat, hoe je er weerstand aan biedt. In het accountantsvak spelen ethische vragen en dilemma’s een grote rol. Eerlijkheid, integriteit en betrouwbaarheid zijn belangrijke waarden voor accountants. Dat zijn ook belangrijke christelijke waarden. Overigens ken ik ook veel niet-christenen voor wie eerlijkheid, integriteit en betrouwbaarheid belangrijke waarden zijn.’

Verdien je als dominee veel minder dan als accountant?

‘Dat valt wel mee. Omdat ik veel tijd in mijn studie moest steken, werkte ik als accountant niet full-time. Ik was het dus gewend om geen topinkomen te hebben.’

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 mei 2020

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Globaal bekeken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 mei 2020

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's