Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Blijvende blijdschap

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Blijvende blijdschap

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ook u hebt dan nu wel droefheid, maar Ik zal u weerzien, en uw hart zal zich verblijden, en niemand zal uw blijdschap van u wegnemen. Johannes 16:22

Komende zondag is het Wezenzondag. De discipelen blijven na de hemelvaart van hun Meester verweesd achter. Maar Jezus belooft een blijdschap die blijvend is.

In de woorden van Jezus wisselen droefheid en blijdschap elkaar af. Dat herkennen wij – stemmingswisselingen. Sinds corona schijnen meer mensen er last van te hebben. Alleen al de dagelijkse stroom aan deprimerend nieuws heeft een negatieve invloed op onze stemming. Nu kun je die stemming ook weer positief beïnvloeden door minder nieuws te consumeren, je te laten inspireren door een goed boek of met iemand te bellen. Zo jojoën we op en neer. Ook ons geloof beweegt daar in mee. Soms zit je in diepten van ellenden, dan ben je er weer helemaal bovenop en zing je het uit.

Geboorte

Dat mag zo zijn, toch heeft Jezus het in dit woord tot Zijn discipelen nog over iets anders. Hij spreekt over een droefheid die voorbijgaat en een blijdschap die blijft. Het is, zegt Jezus, als met een vrouw die moet bevallen. Eerst heeft ze het zwaar, maar als alles achter de rug is, denkt ze niet meer aan de pijn, omdat ze zielsblij is met haar kind. Jezus spreekt hier in beelden over Zijn dood en opstanding. Pasen is als een geboorte – nieuw leven. Uit de chaos van de dood en de zonde wordt Christus geboren. Met grote blijdschap geeft het Evangelie er kennis van. De vraag is wat het met ons doet. Vinden we vreugde in Hem, Die onze blijdschap is?

Daartoe worden we elke zondag opgewekt. Ook op de zondag die in de traditie van de kerk ‘Wezenzondag’ heet. De stemming kan op deze zondag tussen Hemelvaartsdag en Pinksteren zomaar omslaan. Van vreugde om het volbrachte werk naar weemoed en verweesdheid – was Jezus nog maar hier. Waar is Hij eigenlijk? ‘Ik ga weg,’ heeft Hij gezegd. En Hij ging. Hij zou weer tot ons komen, maar dat duurt nu al bijna tweeduizend jaar. Soms denk je: komt Hij wel? Als het nu eens allemaal verzonnen is: God verzonnen, Jezus, de opstanding? Wat komt er nu eigenlijk van dat nieuwe leven terecht? En zo zink je weg in droefgeestigheid. Is dat niet de aanvechting, de verzoeking?

Laatste woord

Nu is de droefheid waar Jezus over spreekt méér dan een stemming, net zoals de blijdschap in Christus geen stemming is, maar werkelijkheid vanuit Pasen. Ook de droefheid heeft met de werkelijkheid te maken, namelijk dat Jezus moest sterven, dat er voor Hem op deze aarde geen plaats was, behalve aan een kruis en in een graf. En dat allemaal vanwege ons. Ons leven is zó dat het Christus’ dood betekende. Er is dan ook een terechte droefheid.

Paulus wist daar, getuige Romeinen 7, alles van. ‘Ik ellendig mens!’ horen we hem uitroepen in een mengeling van verdriet en frustratie. Wat kan de zonde die in je woont je eronder krijgen. Toch heeft ook dan de blijdschap de overhand – ‘Ik dank God door Jezus Christus, onze Heere!’ Want Hij is het in Wie wij verlossing hebben van de doem van zonde en dood en daarmee van alle doemdenken. Dat weegt het zwaarst en moet dan ook het zwaarst wegen in ons leven. Blijdschap heeft het laatste, blijvende woord.

Ontvangen

Deze blijdschap is net als geloof geen kwestie van bezitten, maar van ontvangen. In het avondmaal krijgen we (weer) deel aan Christus en Zijn vreugde. Aan tafel wordt de blijdschap geschonken, gevoed, verfrist. Brood en wijn zijn ook medicijn tegen aanvechting en verzoeking. In alle droefheid verwachten we onze Heere Jezus Christus uit de hemel met opgeheven hoofd.

Meer nog, we vieren feest, omdat Hij bij ons is door Zijn Geest. Het avondmaal is het feest van de blijdschap die meer is dan een oppervlakkige, grillige stemming. We vieren dat Christus onze hoogste vreugde is, we vieren dat we er zelf bij mogen horen, we vieren elkaars aanwezigheid. Is er hier beneden een grotere blijdschap dan momenten als deze waarin je vrij bent van verdriet?

Daarom zouden we veel vaker het avondmaal moeten vieren en zeker ook op Wezenzondag. Zoals elke zondag is ook dit een paasdag. Crisis of geen crisis, dit is de dag die de Heere gemaakt heeft om bij Christus te zijn, zielsblij met Hem.

Laat ons verheugd, van zorg ontslagen, Hem roemen die ons blijdschap geeft!

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 mei 2020

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Blijvende blijdschap

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 mei 2020

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's