Bij God wonen

Paulus vergelijkt ons leven, de afbraak ervan, met een tent (2 Kor.5). Vreemdelingschap. De pinnen gaan er een keer voorgoed uit.

In Deuteronomium 33 ontmoeten we Israël in de velden van Moab, vlak voor het beloofde land. Jaren hadden ze in tenten gewoond. Ze verlangen naar een vaste verblijfplaats in het land dat God hun beloofd heeft. En al zijn ze er nog nooit geweest, ze hebben ervan gehoord: hun vaderen Abraham, Izak en Jakob woonden er. Ze hebben heimwee.

Roeping

Maar voordat ze het land intrekken, moeten ze afscheid nemen van Mozes, die bijna gaat sterven. En woorden van een stervende, die vergeet je nooit meer. Zoals een stervende vader zijn kinderen één voor één bij zich roept, zo laat Mozes de hoofden van de stammen één voor één bij zich komen. Voor iedere stam een zegen: ze zullen groot in aantal zijn, krachtig, ze zullen de wet aan Israël leren, ze zullen onbezorgd wonen, ze zullen recht spreken, ze maken welvaart mee.

Nadat hij Aser de zegen heeft meegegeven, richt hij zich tot alle stammen en spreekt hij hen aan met de naam ‘Jesjurun’. Dat betekent ‘rechtvaardige.’ Zo herinnert hij het volk aan hun roeping: ze moeten recht doen in dat land, ook in een rechte verhouding met God leven.

En dan roept Mozes het uit: ‘De eeuwige God is voor u een woning.’ Echt, jullie zullen er straks wonen, het vee weiden, het land bewerken, ‘maar’, zo lijkt Mozes hiermee te zeggen, ‘woon vooral bij God.’

Moedervogel

Dit is profetie. Want ten diepste kunnen we alleen wonen bij God, omdat Jezus Christus onder ons kwam wonen (Joh.1:14). ‘Hij heeft onder ons gewoond’, zegt Johannes, getabernakeld (Grieks), Zijn tent onder ons opgezet. Wonen bij God. Heeft u heimwee? Verlangt u ernaar? ‘Ja’, zegt iemand, ‘maar de weg ernaar toe, die is, net als die van Israël naar Kanaän, zo moeilijk. De woestijn is vaak zo onbegaanbaar, zo heet, zo zwaar, zo uitzichtloos, het duurt zo lang.’

Luister dan naar dat tweede wat Mozes zegt: ‘Onder u zijn eeuwige armen.’ Mozes gebruikt het beeld van een arend: ‘Zoals een arend zijn nest opwekt, boven zijn jongen zweeft, zijn vleugels uitspreidt, ze pakt en ze draagt op zijn vlerken, zo is de Heere bij u.’ (Deut.32:11) Vleugels dus als armen. Daar zit het beeld van die moedervogel achter: ze stoot haar kleintjes uit het nest, leren vliegen. Maar ze blijft bij hen, ze houdt hen in de gaten. En als ze dan ziet dat het hun niet lukt om hun vleugels uit te slaan (en ze te pletter dreigen te vallen), schiet ze pijlsnel naar beneden, duikt ze onder hen en spreidt ze haar vleugels uit.

Gods vleugels

Een prachtig beeld in de Bijbel. Ik zie er namelijk de reddende genade van Christus in. Misschien voelt u zich zo’n vogel (vleugellam): nadat de dood uw leven binnenkwam, in uw eenzaamheid, in deze tijd waarin alles wankelt. Het is zo moeilijk om op God te hopen, wanneer je je vleugellam voelt. Kijk dan goed: Hij heeft ons niet alleen uit het nest gestoten, Hij beloofde en gaf ook Zijn Zoon. Daar heb je Gods armen: eeuwige armen. Wijd aan het kruis op Golgotha. In Christus is God eronder gedoken. Hij is eerder bij de afgrond dan wij en Hij spreidt Zijn vleugels uit. Om ons te dragen.

Eeuwige armen, want de spanwijdte van Zijn vleugels verbindt gisteren en heden (en toekomst; Hebr.13), hemel en aarde. Laat Hem Zijn vleugels onder u uitspreiden om u naar boven te dragen. Het nest. ‘U zult mij zeker doen wonen, Heere’ (Ps.4).

‘Zo stierf Mozes.’ (Deut.34:5) Joodse uitleggers zeggen (omdat God Zelf Mozes begroef): ‘Mozes stierf in de armen van God.’ Dat is nog veel grootser en mooier dan het land waar Hij niet in mocht. Sterven in de armen van God, dat is leven tot in eeuwigheid. Hebt u ook heimwee? ‘Daar is de vreemdelingschap vergeten en wij, wij zijn in het vaderland.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen