Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Globaal bekeken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Globaal bekeken

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In Petrus (magazine van de Protestantse Kerk in Nederland) blikt ds. Wim Beekman, oud-synodepreses, nu classispredikant in Friesland, terug op de column die hij schreef in de dagen na 12 maart 2020, ‘toen het leven zomaar broos werd’. Enkele van zijn terugblikken:

De vrees, de verwarring en de beperkingen die kwamen, de onbevangenheid die verdween – alles trekt aan me voorbij. En het raakt me. Alsof ik een luikje in het hart opendoe. De beelden komen terug, en hoe het voelde ook.

De kleindochter die even komt zwaaien voor het raam, en weer vertrekt zonder binnen te komen. De kerkdienst op bed voor Omrop Fryslân. De lege banken van de Martinikerk in Franeker, waar ik op een eenzame preekstoel sta. (…) Mijn schuldgevoel als een vriendin me vraagt hoe we de kerkdeur nu kunnen sluiten. ‘Zelfs in de oorlog bleven de kerken open. Juist nu hebben we de troost, de bemoediging en de verbondenheid door de kerkdienst nodig.’

De besmuikte blikken van enkele dames op straat als ik de supermarkt uitkom met een pak wc-papier. Het gehannes met een mondkapje bij de bakker, mijn bril die beslaat en het hoortoestel dat achter het touwtje blijft haken. (…) De verhalen van bekenden die ziek zijn geworden van het virus. De berichten van wie een dierbare aan deze ziekte verloor. Van ondernemers en allen die rechtstreeks in hun bestaan geraakt zijn. En ook van wie er in inkomen op vooruit gegaan zijn. (…) Als ik al mijn columns uit de afgelopen maanden teruglees, komt er één woord bij me boven: ‘broos’. Ineens is het leven broos geworden. Daar moesten we het mee doen, daar hebben we het mee gedaan, daar zullen we het nog mee moeten doen. (…) Met daarbij één houvast: Het gekrookte riet zal Hij niet verbreken, de walmende vlaspit niet uitdoven. (Jesaja 42:3)


Een predikant-lezer werd bij de voorbereiding van een preek over Openbaring 6 getroffen door een passage uit het werk van de zendingstheoloog J.H. Bavinck (1895-1964), En voort wentelen de eeuwen:

Er kan een tijd komen waarin de prediking in openlijke samenkomsten of gaande van huis tot huis niet meer wordt toegelaten. Er kan een tijd komen waarin het woord zijn zwaardkarakter niet meer ontplooien kan. Er kan een tijd komen waarin alleen nog maar de mogelijkheid van stille lectuurverspreiding is opengelaten. Een dun boekje, een tractaatje, een klein, puntig geschriftje, heimelijk in een brievenbus geworpen en misschien in de eenzaamheid, in een schuilhoek gelezen, die zijn dan de pijlen geworden waarvan de Christus zich bedient. Niemand ziet het, niemand weet er van. Het gebeurt alles zonder enig uiterlijk vertoon, maar het woord gaat toch voort, het dringt toch binnen in allerlei huizen en het wondt ten leven allerlei harten. Misschien is er dus wel zeer bijzondere aanleiding toe, dat hier te midden van de ruiters op het rode, zwarte en vale paard, te midden van oorlog, hongersnood en dood, de ruiter op het witte paard beschreven wordt als een boogschutter en niet als een strijder met schild en zwaard. Als vanzelf komen wij er toe, het feit, dat de Bijbel thans, geheel of gedeeltelijk, in meer dan elfhonderd talen vertaald is, te zien als een vervulling van wat hier in de ruiter op het witte paard voor ons beschreven wordt.

Er blijft iets boeiends en verrassends in, dat hier zo uitsluitend van pijl en boog gewag gemaakt wordt. (…) Dat pijlkarakter draagt bijvoorbeeld het geschreven woord, het fladdert voort, het komt op plaatsen waar nooit een prediker zijn voet zet, het blijft zijn werking uitoefenen ook nadat de schrijver reeds lang gestorven is. Een pijlkarakter draagt voorts de prediking door de radio. Ze wordt beluisterd in huizen waar nooit een andere prediker binnentreedt, ze wordt heimelijk afgehoord door mensen die nooit een voet in een kerk zouden willen zetten.

Zou dit ook een profetisch woord (uit de jaren zestig!) zijn voor de digitale snelweg vandaag?

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 februari 2021

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Globaal bekeken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 februari 2021

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's