Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Barmhartigheid tonen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Barmhartigheid tonen

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Beste Kees en Jaco,

Ineens denk ik eraan terug. Aan het laatste ‘breakfast to share’ dat we hadden voordat corona het onmogelijk maakte. Het is het gebedsontbijt dat we als groep christenen in Eerste en Tweede Kamer zo’n twee keer per jaar houden. Bij alle verschillen die we op allerlei andere momenten in Den Haag kunnen hebben, is dit een dierbaar moment van eenheid. We ontbijten met elkaar, delen onze diepste overtuigingen, luisteren naar elkaar, buigen het hoofd en vouwen onze handen.

Ik denk aan dat moment. Want in deze lastige tijd staan juist die persoonlijke ontmoetingen onder druk of moeten we ons behelpen met online gesprekken en diensten. Tot schade aan onze ziel en onze onderlinge verbondenheid. Juist daarom denk ik aan die ochtend. Want als we iets nodig hebben, zijn het de ontmoetingen van hart tot hart, zijn het gevouwen handen en een gedeeld besef van onze afhankelijkheid van Christus.

Jullie weten dat ik geïnspireerd ben door de Duitse predikant en verzetsman Dietrich Bonhoeffer. Op een van Hitlers laatste bevelen werd deze martelaar kort voor het einde van de oorlog geëxecuteerd, omdat hij zich verzette tegen het kwaad van het nazisme. Hij was een man die koos om terug te keren uit het veilige Amerika om als christen in Duitsland Christus te gehoorzamen. Midden in de storm van dat moment wilde hij verantwoordelijkheid dragen.

Bonhoeffer schreef in een indringende doopbrief aan het zoontje van zijn beste vriend over de roeping van de christen. De drieslag die hij op papier zette, is een leidraad voor mijn leven: bidden, het goede doen en wachten op Gods uur.

Is dat niet wat deze tijd in het bijzonder nodig heeft? Mijn overtuiging is dat we in deze tijd niet geroepen zijn om primair op te komen voor onze eigen belangen, maar geroepen om het goede dat we ontvingen te delen met onze naasten, te staan voor recht voor allen en in het bijzonder de meest kwetsbaren onder ons. Biddend, wachtend op God, en waar het kan en moet ook handelend voor de naaste. En die mogelijkheden wórden ons gegeven.

In een tijd waarin het liberale denken op haar grenzen stuit, hoop ik dat we een rem kunnen zetten op een gerafelde samenleving die 24/7 door raast. Waar de keuzevrijheid voor gezinnen, zorg en vrijwilligerswerk voor kerk en samenleving onder druk wordt gezet. Waar het zelfredzame individu op het schild wordt gehesen, maar tegelijk mensen aan hun lot worden overgelaten. Waar kwets- baar leven lang niet meer altijd heilig is.

Ik hoop op mogelijkheden om als christenen de stem van barmhartigheid te laten klinken. Door een jubeljaarfonds in te richten voor mensen die klem zitten in de schuld. Door welvaart eerlijker te verdelen en armoede te bestrijden.

Ik hoop op gedeelde passie om te kiezen voor het behoud van Gods schepping. Dat is een grote verantwoor- delijkheid, die om ingewikkelde keuzes vraagt en waarin we met vallen en opstaan het goede zoeken. Ik hoop op bondgenoten waarmee we pal kunnen staan voor de menselijke waardigheid. Rond het begin en einde van het leven mogen we ons sterk maken voor betere zorg en ons keren tegen initiatieven als vrijwillig levenseinde. Maar ook door om te zien naar mensen die in nood zijn door prostitutie en mensenhandel of drugsgebruik en criminaliteit.

Het goede doen. Dat zagen we ook toen kerken en vele christenen de handen uit de mouwen staken in de coronacrisis met werken van barmhartigheid. Dat blijft de uitdaging nu de crisis voortduurt. Hoe kunnen we kwetsbaren beschermen, verantwoordelijkheid dragen voor ons land en de soms pijnlijke verdeeldheid tegengaan?

Mijn hoop is dat we na deze verkiezingen elkaar weer snel ontmoeten. Van hart tot hart. Om te bidden, samen het goede te doen en te wachten op Gods uur. Dat is wat echt telt.

Met een broedergroet, in Christus verbonden,

Gert-Jan Segers

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 maart 2021

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Barmhartigheid tonen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 maart 2021

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's