1. Tijd en plaats van het boek Esther

We kunnen het boek Esther vinden na het tweede boek van de Kronieken en de boeken Ezra en Nehemia. Het laatste hoofdstuk van 2 Kronieken 36 eindigt met de woorden: Zo zegt Kores, koning van Perzië: De HEERE, de God des hemels, heeft mij alle koninkrijken der aarde gegeven… (vers 23). Met diezelfde woorden begint Ezra 1:2: Zo zegt Kores, koning van Perzië … (enz.).

Ezra en Nehemia zijn dus een voortzetting van de Kronieken.

Het ’Stock handboek voor de Bijbelse geschiedenis’ en ook andere bronnen vertellen ons dat chronologisch (volgens de volgorde in de tijd) eerst de gebeurtenissen uit het boek Esther plaatsvonden en pas daarna de gebeurtenissen uit de boeken Ezra en Nehemia, terwijl de volgorde in de Bijbel luidt: Ezra, Nehemia en Esther. ’Leren en Leven’ van drs. P. Cammeraat deelt ons mee dat de geschiedenis van het boek Esther plaatsvond tussen wat ons meegedeeld wordt in Ezra 6 en in Ezra 7. Tussen die beide hoofdstukken heeft de geschiedenis van Esther plaatsgevonden.

Het Bijbelboek Ezra verhaalt ons dat koning Kores of Cyrus (de stichter van het Perzische rijk die Babylon veroverde in het jaar 536 voor Christus) de Joden toestemming gaf uit de ballingschap terug te keren naar hun eigen land Juda. Maar heel wat Joden bleven liever in Babel wonen, omdat ze het inmiddels goed naar hun zin hadden gekregen. Gelukkig was er ook een flink gedeelte van de weggevoerde ballingen dat onder leiding van Sesbazar en prins Zerubbábel (een kleinzoon van koning Jojachin) in het jaar 536 voor Chr. naar Jeruzalem terugkeerde. Onder die teruggekeerden behoorde o.a. de profeet Zacharia, de op één na laatste profeet van het Oude Testament en de man van de bekende ’acht nachtgezichten’. Hij was in Babel geboren, maar behoorde tot de eerste groep van de teruggekeerden naar Juda.

Onder die eerste groep van teruggekeerden zullen er zeker geweest zijn die het in hun ballingschap hadden uitgeklaagd: Aan de rivieren van Babel, daar zaten wij, ook weenden wij, als wij gedachten aan Sion (Ps. 137:1). Dat ’denken aan Sion’ hield vooral in, het denken aan de verwoeste stad Jeruzalem en aan de tempel (kantt. 5).

Onder priester Jesua (of Jozua) begonnen de teruggekeerden aan de tempel te werken, maar door tegenwerking van de Samaritanen werd de bouw reeds een jaar later stilgelegd. Door de bezielende woorden van de profeet Haggaï (520 v. Chr.) werd de bouw vervolgens weer voortgezet en kon de tempel worden ingewijd (516 v. Chr.). Dat alles kunnen we beschreven vinden in de eerste zes hoofdstukken van Ezra en dat alles vond plaats ver vóór Ezra’s tijd.

Tachtig jaren later (in 457 v. Chr.) had onder de Perzische koning Arthahsasta (die regeerde van 464- 424 v. Chr.) de tweede terugkeer van de ballingen naar Juda plaats en tot die tweede groep behoorde de schriftgeleerde Ezra. We kunnen dat beschreven vinden in Ezra 7 tot 10. Jarenlang gaf de godvrezende schriftgeleerde leiding aan de Joodse gemeente in Jeruzalem. Met kracht trachtte hij de teruggekeerde ballingen onder het gezag van Gods wet te brengen.

Enige jaren later (in het jaar 445 voor Chr.) werden onder leiding van de schenker Nehemia de stadsmuren van Jeruzalem herbouwd. Ezra en Nehemia geven ons de geschiedenis weer van de Joden ná de ballingschap, terwijl het Bijbelboek Esther ons meedeelt welk duivels plan er werd gesmeed om alle Joden tijdens hun ballingschap om het leven te brengen.

Over het leven van Nehemia verscheen in de Fonteinserie bij de Gebr. Koster te Barneveld een boekje, genaamd: De biddende bouwer. De vroegere schenker Nehemia werd twaalf jaar stadhouder van Jeruzalem, van 445 tot 433. Daarna keerde hij weer naar het paleis in Susan terug. Omdat er vreselijke dingen in Jeruzalem gebeurden en het volk zwaar zondigde tegen de wet van de Heere, keerde hij in 430 voor Chr. weer voor de tweede keer terug om de nodige hervormingen in Juda tot stand te brengen. Vermoedelijk werd hij in die zware taak bijgestaan door de profeet Maleáchi, de laatste profeet van het Oude Testament en dus een tijdgenoot van de profeet Haggaï. Ezra leefde toen niet meer, want van hem vernemen we niets meer.

In Nehemia 1 tot 7 vinden we de terugkeer van Nehemia beschreven en de herbouw van de muren van Jeruzalem. In Nehemia 8 tot 13 vinden we de beschrijving van de hervormingen van Ezra en Nehemia. Zoals gezegd vonden de gebeurtenissen uit het boek Esther plaats tijdens de ballingschap van de Joden (van 605-536 v. Chr.) en de gebeurtenissen van Ezra en Nehemia ná de ballingschap in Juda.

Het boek Esther omvat een periode van tien jaar, namelijk van 483 v. Chr. (het jaar waarin koningin Vasthi werd verstoten) tot het jaar 473 v. Chr. (toen het Purimfeest werd ingesteld). Na Ezra en Nehemia zouden er nog vier donkere eeuwen volgen voordat de profetie van de laatste profeet in vervulling zou gaan en de lang verwachte Heere Jezus en Zijn voorloper Johannes de Doper geboren zouden worden, zoals voorzegd was in de bekende tekst: Zie, Ik zend Mijn engel, die voor Mijn aangezicht den weg bereiden zal; en snellijk zal tot Zijn tempel komen die Heere Dien gij zoekt, te weten de Engel des verbonds (Mal. 3:1).

(Volgende keer D.V. 2. Het uitbundige feest ter ere van koning Ahasveros)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen