5. Er wordt een nieuwe koningin gezocht

Er staat in Spreuken 19:11: Het verstand des mensen vertrekt zijn toorn; en zijn sieraad is de overtreding voorbij te gaan. Het woord ’vertrekken’ betekent hier ’uitstellen’. De tekst wil zeggen dat een wijs man zijn toorn inhoudt of uitstelt en niet straft in drift. Ds. Jacobus Koelman schrijft in zijn bekende boek: ’De plichten der ouders’: ’Kastijd uw kinderen niet in drift, maar wacht zo lang totdat u kalm bent. Uw wijsheid en niet uw drift moet hen kastijden’ (blz. 76).

We weten dat dronken mensen dingen kunnen zeggen en doen waarover ze zich later schamen. Zo was dat ook het geval met koning Ahasvéros. In een driftige bui had hij koningin Vasthi verstoten, maar enige tijd later realiseerde hij zich wat hij gedaan had. We lezen in Esther 2:1: Na deze geschiedenissen, toen de grimmigheid van den koning Ahasvéros gestild was, gedacht hij aan Vasthi, en aan wat zij gedaan had en wat over haar besloten was. Toen de koning tot bezinning kwam over zijn dwaas gedrag, kreeg hij er spijt van Vasthi te hebben weggestuurd en haar zo diep te hebben vernederd. Dat had ze niet verdiend. Hij had de voorbeeldige en hoogstaande vrouw juist moeten prijzen over haar moedige beslissing door zich niet aan een halfdronken gezelschap te willen vertonen. Hij zag nu in dat hij haar had moeten be lonen en eren in plaats van haar te verachten en te vernederen!

Ook zijn hovelingen merkten dat de koning berouw had gekregen over zijn haastig en lichtzinnig genomen besluit en ze begonnen zich daarover grote zorgen te maken. Ze spraken tot elkaar: ’Het dreigt met ons verkeerd af te lopen. Ons leven staat op het spel. De koning heeft er spijt van dat hij de koningin verstoten heeft. Dat besluit heeft hij genomen, mede op óns advies. Als nu koningin Vasthi weer hersteld wordt in haar functie en opnieuw koningin wordt, zal zij ongetwijfeld wraak nemen en maatregelen treffen om ons te straffen. Mogelijk ontvangen we wel de doodstraf. Daarom moeten we proberen er alles aan te doen dat zij niet meer als koningin terugkeert. Háár verhoging zal ongetwijfeld ónze vernedering uitmaken.’ Daarom kwamen de bevreesde hovelingen met een aannemelijk voorstel tot de koning en zeiden: ’Koning, uw besluit moet u niet ongedaan maken. De koningin is terecht blijvend vernederd en het is overeenkomstig de onherroepelijke wet van de Meden en de Perzen gebeurd. Dat besluit kan en mag niet veranderd worden. U hebt een goed voorbeeld gesteld door haar weg te sturen. Maar wij hebben gemerkt dat u er spijt van hebt dat gedaan te hebben en dat u haar mogelijk terug wilt roepen. Daarom komen we tot u met een andere en betere oplossing. In uw rijk zijn talrijke knappe meisjes, jonge dochters, schoon van aangezicht (Esther 2:2) te vinden. Laat hen naar de burcht Susan komen. Daar kunnen ze voorbereid worden om voor u te verschijnen en daarna kunt u uit de vele meisjes er één als koningin uitkiezen.’ Er staat in vers 4a: En de jongedochter die in des konings oog schoon wezen zal, worde koningin in stede van (in plaats van) Vasthi.

Het was een slim voorstel van de hovelingen en tot hun grote opluchting vond de koning het een goed plan. We lezen in vers 4b: Deze zaak nu was goed in de ogen des konings, en hij deed alzo. Zo werd de oude koningin voor altijd aan de kant geschoven en kwam er ruimte voor een nieuwe koningin. We kunnen begrijpen dat het ineens een hele drukte werd in de Perzische landschappen toen dit besluit bekend werd. Veel jonge vrouwen zullen al het mogelijke hebben gedaan voor die eer in aanmerking te komen. Het wás ook maar niet wat. De koning zocht een nieuwe koningin en wie wil er nu geen koningin worden! Na de nodige voorbereidingen kwam er tenslotte een uitgezocht vrouwengezelschap op de burcht Susan aan. De Bijbel noemt het aantal vrouwen niet, maar kanttekening 18 schrijft dat er volgens Josefus wel vierhonderd vrouwen op de burcht verschenen. Het zou toch wel heel vreemd moeten gaan als er onder die vierhonderd niet één als koningin in aanmerking zou komen. En er werd er één gevonden, namelijk een zekere Hadassa. Het was een Joods meisje. Omdat zij geen ouders meer bezat, had haar neef Mórdechai haar in huis genomen en werd zij door hem opgevoed.

De vader van Mórdechai en die van Hadassa waren broers en Mórdechai en Hadassa waren dus neef en nicht van elkaar. Mórdechai was van de stam van Benjamin en destijds onder koning Jechonia met andere Joden naar Babel weggevoerd. Mórdechai’s nicht behoorde tot hen die voor de koning mochten verschijnen en voordat zij naar de burcht Susan vertrok had Mórdechai haar op het hart gebonden: ’Denk erom dat je niet laat merken dat je een Jodin bent. Je weet dat de mensen in dit land niets van de Joden moeten hebben en als het bekend is dat jij een Jodin bent, ben je reeds bij voorbaat uitgesloten om in aanmerking te kunnen komen voor koningin. Daarom moet je beslist niets zeggen!’

Die raad had de jonge vrouw gevolgd en zo behoorde zij tot de groep die na een lange voorbereidingstijd van een jaar voorbereid werd om in alle pracht en praal voor de koning te verschijnen.

(Volgende keer D.V. 6. Koningin Esther)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen