Boekbesprekingen

Het is niet onze gewoonte om prekenboeken van leraars buiten ons kerkelijke leven te recenseren, maar we hebben ook de vrijheid om een uitzondering te maken. In dit geval gaat het om een zestal preken van ds. M. Mondria (1942-2020), die op 3 december jl. is overleden. We hebben onze geliefde ambtsbroeder bij verschillende gelegenheden ontmoet, en voelden ons aan hem verbonden vanwege zijn zuivere Schriftuurlijk-bevindelijke prediking, zijn oprecht meeleven in moeilijke omstandigheden en zijn bijzondere bescheidenheid. Tijdens de laatste huwelijksbevestiging in Waardenburg was hij met zijn vrouw onder ons gehoor en hebben hem nog kort toegesproken. Hij had geen hoge gedachten van zichzelf, maar wel van zijn Heere en Zaligmaker. Tijdens zijn 25-jarig ambtsjubileum omschreef ds. Mondria hoe hij zichzelf kende als een onwaardige dienstknecht des Heeren. We citeren het volgende:

Het werk van een dominee valt nooit aan te leren, en dit hoeft ook niet, omdat de Heere wil dat we in afhankelijkheid van Hem ons werk doen. Het is een verwaardiging als een nietig mensen kind het Woord van de hoge God mag prediken aan Adamskinderen. Tevens stemde hij in met de uitdrukking: ’De Heere is de allerbeste Meester voor de allerslechtste knecht.’

De Heere heeft onze ambtsbroeder niet gespaard voor tegenstand om zijn zuivere prediking, en ook niet voor droefheid zoals het verlies van zijn geliefde kleinkind, maar heeft hem bijzonder bijgestaan en vertroost in alle verdrukkingen. Het was voor hem een zwaar kruis toen hij bemerkte dat zijn gedachten en concentratievermogen minder werden. Na zijn emeritaat in 2016 ging het proces door zodat hij uiteindelijk niet meer voor kon gaan in de gemeente te Waardenburg waaraan hij ruim 42 jaar verbonden was, en in andere gemeenten. Onze overleden ambtsbroeder had niet alleen zijn vrienden in eigen kerkelijke kring, maar gaf ook zijn verbondenheid te kennen over de kerkmuren heen. Hij kende hen als zijn vrienden in welke kerk zij ook zaten, die hetzelfde beleefden zoals eens een oude ouderling het verwoordde: ’Ik mag weten in Wie ik geloofd heb, maar ik heb nog nooit zo veel moeten vragen om bekeerd te worden als de laatste tijd’.

Boven de rouwkaart die we ontvingen, staat de typerende tekst voor zijn zielenleven en ambtelijke loopbaan: Die den geringe uit het stof opricht, en den nooddruftige uit den drek verhoogt (Ps. 113:7). We geloven dat dit in het bijzonder zijn hemelse erfdeel aanduidt dat hij nu naar zijn ziel deelachtig mag zijn: Opgericht uit het stof en verhoogd uit den drek. Wat een eeuwig wonder zal dit voor hem zijn, die zich hier als de onwaardigste zondaar en de allerslechtste knecht kende. Juist daarom werd het voor ds. Mondria het grootste wonder dat God naar Zijn vrijmachtig welbehagen hem in Christus had uitverkoren, voor wie Hij op aarde was gekomen om voor hem de zaligheid te verdienen, en door Zijn Geest plaats voor Hem had gemaakt. Het is een zware slag voor zijn vrouw en familie, en we hopen dat de Heere hen dezelfde genade wil schenken die Hij haar man en hun (groot)vader heeft geschonken. Nu we dit schrijven, ontvingen we van de familie bericht dat ook zijn weduwe vanwege het coronavirus in zeer ernstige toestand in het ziekenhuis is opgenomen. De Heere spare haar en we hopen dat Hij haar ziel genadig wil zijn!

Laten we dit nog zeggen dat het bij ds. Mondria niet bij wóórden bleef als hij zei bedroefd te zijn om de kerkelijke verdeeldheid en om behoefte te hebben aan eenheid, maar tóónde dit ook in zijn leven. Daarom voelden we ons ook zeer aan hem verbonden, omdat hij hetzelfde verlangen had en dezelfde grondslag voorstond en beleefde. We kunnen dit bijzonder terugvinden in de prekenserie die we thans bespreken. Laten we er dit van zeggen dat toen we dit boek van een vriend ontvingen en zijn predicaties hadden doorgenomen, ik tegen mijn vrouw zei dat ik maar een kleine jongen ben in vergelijking met ds. Mondria. Zijn preken waren grondig voorbereid en in structureel verband uitgedragen. Zijn preken bevatten geen holle frases of kille gezelschapsuitdrukkingen, maar zijn gestempeld naar het Bijbels criterium en de prakticale beleving van Gods volk. In zijn prediking worden Wet en Evangelie zuiver in evenwicht gehouden. Hij stond een gunnende prediking voor en handhaafde de volle verantwoordelijkheid van de gevallen mens. Hij zag ook de grote gevaren van een ongezond nadruk leggen op de verantwoordelijkheid, alsof het een mogelijkheid is. Tijdens zijn ambtsjubileum zei hij hierover het volgende:

Nu moeten we de verantwoordelijkheid van de mens handhaven. En als we het wonder overdenken dat de Heere naar ons wilde omzien, worden we ruim en gunnend. Maar de onkunde van onze tijd maakt ook voorzichtig. Het gevaar is groot dat de mensen iets aangrijpen waarvoor geen plaats is.

We kunnen de inhoud van zijn predicaties niet beter omschrijven dan hoe hij de preken van Paulus omschreef:

Geliefden, wat is het hart van de apostel uitgebreid om goed van God te spreken. Hij hoeft niet met de mens te komen, maar hij mag met het eenzijdige werk Gods komen en dat op de voorgrond stellen. Dat is de ruimste prediking die er is: de mens niets en de Heere alles.

De titel van het boek: ’Een vast fundament’ is te herleiden naar de 6 ^e predicatie met als tekst 2 Ti mótheüs 2:19: Evenwel het vaste fundament Gods staat, hebbende dit zegel: De Heere kent degenen die Zijne zijn; en: Een iegelijk die den Naam van Christus noemt, sta af van ongerechtigheid. Met ontroering en instemming hebben we deze predicatie gelezen, en zouden graag verschillende opmerkingen willen citeren. We willen echter volstaan met het noemen van één citaat en onze boekbespreking hiermee beëindigen:

Paulus wil als het ware zeggen: De Kerk staat of valt niet met mensen, niet met hen die afvielen, ook niet met hen die weggenomen worden uit de strijdende Kerk en die de strijd te boven zijn, maar ’het vaste fundament Gods staat’.

Ook nu onze broeder vanuit de strijdende Kerk is overgezet in de triomferende Kerk, blijft de vastigheid in God Drie-enig: Het vaste fundament Gods staat. We denken niet dat we dit boek verder hoeven aan te bevelen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen