Christus, de enige ware Schuilplaats

Geliefde lezers,

We leven op dit moment in een tijd waarin het coronavirus weer volop actief is. Velen zijn erdoor getroffen. Sommigen ondervinden lichte klachten, anderen ontwikkelen ernstige klachten en complicaties, die in sommige gevallen zó ernstig zijn dat het leven ermee gemoeid is. Ontzettend aangrijpend!

We hopen van harte dat de Heere uw leven wil sparen, maar bovenal dat Hij deze luide roepstem als een middel in Zijn hand wil gebruiken tot uw waarachtige lering en bekering. De Heere gedenke eenieder die tussen bid- en dankdag een dierbaar familielid als gevolg van het coronavirus of andere ernstige ziekten door de dood heeft moeten verliezen. De Heere schenke u allen kracht om deze smartelijke verliezen te dragen. Bent u hersteld of herstellende van de gevolgen van het virus of van een andere ziekte? Dan geve de Heere u de genade van ware ootmoed en dankbaarheid. De Heere heeft nog geen lust gehad in uw dood, maar daarin dat u zich tot Hem zou bekeren en leven. O, zoek toch een schuilplaats voor uw onsterfelijke ziel!

In levensgevaar

Zolang we buiten Christus zijn, zijn we elk ogenblik in levensgevaar. We zijn in gevaar om voor eeuwig om te komen! Had God niet gezegd: Ten dage als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven? (Gen. 2:17). Wij hebben allen in ons verbondshoofd Adam gegeten en daardoor hebben we ons de vloek en de eeuwige dood waardig gemaakt. Gods toorn rust op ons! Boven ons aller leven staat: Vervloekt! Vervloekt is een iegelijk die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet, om dat te doen (Gal. 3:10). We zijn niet alleen vervloekt omdat we Gods geboden hebben overtreden, maar ook omdat wij Christus niet liefhebben. Hoor maar wat Paulus aan het einde van zijn eerste Korinthebrief zegt: Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking: Maranatha (1 Kor. 16:22).

Verlossing

Onbekeerde lezers, hoe vreselijk uw staat ook is en hoe zwaar u ook gezondigd hebt, toch kunt u nog uit deze staat verlost worden! Is dat geen dierbaar Evangeliewoord? Waarin ligt de oorsprong van deze blijde tijding van verlossing en zaligheid? Alleen in het Goddelijke welbehagen! Christus heeft Zich in de Raad des vredes aan Zijn Vader aangeboden om de verkorenen des Vaders in de volheid des tijds te kopen met de dure prijs van Zijn dierbaar bloed. God de Vader heeft hierin bewilligd en heeft daarom Zijn eniggeboren Zoon gegeven tot hun Schuilplaats, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe (Joh. 3:16). Hij is volkomen bekwaam en gewillig om allen die door Hem tot God gaan volkomen zalig te maken. Hij strekt de armen van Zijn eeuwige liefde uit om vermoeide en belaste zielen te omhelzen en hun een zalige zielenrust te geven (Matth. 11:28). O, onbekeerde lezers, smeek de Heere toch om u te ontdekken aan het gevaar waarin uw ziel zich bevindt! Vlied van de toekomende toorn. Kus de Zoon, opdat Hij niet toorne en u op de weg vergaat! Geliefde jeugd, heb de wereld niet lief noch hetgeen in de wereld is, want de wereld gaat voorbij met al haar begeerlijkheid. Satans juk is hard en zijn last zwaar, maar Jezus’ juk is zacht en Zijn last licht. Vraagt naar den Heere en Zijn sterkte, zoekt Zijn aangezicht geduriglijk (Ps. 105:4).

Een begeerlijke Schuilplaats

Christus is een voortreffelijke Schuilplaats, maar voor wie is Hij werkelijk noodzakelijk en begeerlijk? Voor een zondaar die door de wet uit alle onhoudbare schuilplaatsen naar Christus wordt uitgedreven. Hoe noodzakelijk is het om de grond te verliezen uit onze tranen, uit ontvangen bemoedigin-gen en versterkingen, hoe dierbaar die ook geweest zijn! Zelfs met een heenwijzing naar Christus als de enige ware en veilige Schuilplaats kan een door Gods wet veroordeelde zondaar het niet meer doen. Waarom niet? Omdat hij de grond eruit verliest zodra de eis van Gods heilige wet opnieuw op zijn ziel gebonden wordt. De wet eist volkomen betaling van zijn hemelhoge schuld en hij heeft niets waarmee hij zijn schuld kan betalen. O, in welke grote benauwdheid komt hij dan terecht! Dan wordt iets ingeleefd van hetgeen de dichter van Psalm 142 zingt: ”’k Wou vluchten, maar kon nergens heen, zodat mijn dood voorhanden scheen. En alle hoop mij gans ontviel, daar niemand zorgde voor mijn ziel” (vs. 4).

Onderzoek u nauw

Laten we onszelf nauw onderzoeken of we hier iets van hebben ingeleefd. Hoe zou Christus immers begerenswaardig voor onze ziel kunnen worden zonder dat we ooit een verloren mens voor God geworden zijn die het zich waardig keurt om eeuwig buiten de Schuilplaats te moeten blijven? Wat wordt het daarom voor zulk een zondaar een onuitsprekelijk wonder als Christus Zich aan zijn ziel openbaart als de door de Vader gegeven Schuilplaats voor allen die benauwd en bitterlijk bedroefd zijn vanwege hun zonden! Dan mag hij instemmen met de dichter: ’Moede kom ik, arm en naakt, tot de God Die zalig maakt. Die de arme kleedt en voedt, Die de zondaar leven doet.’ Toen de dichter van dit dierbare geestelijke lied, ds. August Toplady, eens voor het open raam stond, zag hij een vogeltje regelrecht naar hem toe komen vliegen. Dit vogeltje, achtervolgd door een roofvogel, zag kans om een schuilplaats te vinden in de plooien van zijn jas. In dit achtervolgde vogeltje zag hij het beeld van een schuldige zondaar die door de eis van Gods heilige wet wordt achtervolgd, maar die verwaardigd wordt om door het geloof de toevlucht te nemen tot de bloedwonden van Christus. Toen ds. Toplady dit overdacht, dichtte hij het dierbare, geestelijke lied: ’Vaste Rots van mijn behoud, als de zonde mij benauwt. Laat mij steunen op Uw trouw; laat mij rusten in Uw schâuw; waar het bloed, door U gestort, mij de bron des levens wordt.’

In de Schuilplaats

Zalig zijn zij die door het geloof mogen schuilen in de bloedwonden van Hem Die blank en rood is en de banier draagt boven tienduizend. Wat ondervinden zij zoal in de schuilplaats des Allerhoogsten? Christus’ onuitsprekelijk dierbare gunst en gemeenschap, zodat zij met de Bruid mogen zeggen: Hij voert mij in het wijnhuis, en de liefde is Zijn banier over mij (Hoogl. 2:4).

O, hoe zalig is het om een kus van Jezus’ mond te mogen ontvangen! Ook mogen zij daar iets van de kracht van Jezus’ allesreinigend bloed ondervinden. Behalve deze dierbare voorrechten, mogen zij in de schuilplaats des Allerhoogsten ook de kracht van Christus’ gezegende voorbede aan de rechterhand Zijns Vaders ondervinden, opdat hun geloof niet zal ophouden. Tot slot, wat ze in die schuilplaats ook mogen ontvangen is een heerlijk verkoelende schaduw. Zij mogen vernachten, dat wil zeggen, vertoeven of verblijven in de schaduw des Almachtigen. O, dierbaar voorrecht! Als hun dat geschonken wordt, mogen ze met de Bruid betuigen: Als een appelboom onder de bomen des wouds, zo is mijn Liefste onder de zonen; ik heb groten lust in Zijn schaduw, en zit er onder, en Zijn vrucht is mijn gehemelte zoet (Hoogl. 2:3).

En wat, als ze zo dwaas zijn om zich buiten de schuilplaats des Aller hoogsten en schaduw des Almachtigen te begeven? O, eeuwige, onveranderlijke verbondstrouw van de getrouwe Herder der schapen, dan brengt Hij hen weer terug op het schapenspoor.

Volk des Heeren, de Heere vervulle uw hart en mond met Zijn lof en make u verlangend om eeuwig in de schuilplaats des Allerhoogsten te mogen wonen en te vernachten in de schaduw des Almachtigen, zonder te scheiden meer. Amen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen