Tongentaal

Van twee kanten bereikte mij een vraag over tongentaal. Wat is het en hoe moeten we dit waarderen?

Tongentaal

Tongentaal wordt ook wel ’glossolalie’ genoemd, een woord dat afgeleid is van ’glossa’ (=tong) en van ’lalein’ (=spreken). Het klinkt voor de luisteraar alsof iemand in een totaal onbekende taal spreekt. Het is één van de bijzondere gaven van de Heilige Geest (charismata) die de Heilige Geest in de eerste christengemeenten heeft gegeven. De canon van de Heilige Schrift was nog niet afgerond. Zoals God in de periode van het Oude Testament gebruik maakte van dromen, visioenen en hoorbare stemmen om Zich te openbaren, zo heeft Hij in de begintijd van het Nieuwe Testament gebruik gemaakt van onder meer tongentaal.

We zien dat voor het eerst in Handelingen 2. Als de Heilige Geest is gekomen, spreken de discipelen anders dan voorheen. Vele Joden, afkomstig uit allerlei landstreken met hun eigen talen, horen in wonderbare Geestestaal de grote werken Gods verkondigen. We zien dat ook in Handelingen 10:46: Want zij hoorden hen spreken met vreemde talen, en God grootmaken. En ook in Handelingen 19:6: En als Paulus hun de handen opgelegd had, kwam de Heilige Geest op hen; en zij spraken met vreemde talen en profeteerden. Van deze Geestesgave kunnen we samenvattend twee dingen zeggen: zij waren een bijzonder wonderteken van Gods tegenwoordigheid en werking, en zij waren een middel voor Gods openbaring in een periode dat de canon nog niet was afgerond.

Tongentaal in Korinthe

De waardering van tongentaal wordt ánders in de gemeente van Korinthe. We lezen daarover in de eerste Korinthebrief. Deze brief is geschreven in het jaar 55 na Chr. Dat is zo’n 25 jaar na het eerste Pinksterfeest in Jeruzalem. Hier is sprake van een mindere waardering van tongentaal. De Korinthiërs beroemden zich op het spreken in tongen. Daar tegenover gaat de apostel Paulus hen leren dat tongentaal niet de hoogste gave is. Paulus heeft weliswaar ook gebruik gemaakt van tongentaal. Hij wijst het niet volledig af. En toch wil hij niet het volle accent op tongentaal leggen. Daarvoor gebruikt hij enkele argumenten. Tongentaal sticht alleen degene die spreekt. De gemeente verstaat het niet, en een vreemdeling zou bij binnenkomst en eerste kennismaking ermee, denken dat de gemeente waanzinnig is. Tongentaal kan alleen tot zegen zijn als er een uitlegger is. Daarom heeft Paulus meer waardering voor de gave van profetie. Het kostbare 1 Korinthe 13 leert ons wat de uit-nemendste en onmisbare gave is: de liefde. Deze relativering van de tongentaal is een signaal: naar mate de tijd vordert is tongentaal geen zaak van betekenis meer. Dat blijkt zoveel te meer als we de andere Nieuwtestamentische brieven erop naslaan: in geen enkele brief wordt meer gesproken over tongen taal. In de loop van de tweede eeuw is tongentaal dan ook geheel verdwenen.

De Pinksterbewegingen en tongentaal

De Pinksterbeweging – die overigens heel divers is – is opgekomen aan het eind van de 19 ^e eeuw in Amerika. In Nederland komt de Pinksterbeweging voor het eerst in 1907 voor. Vandaag de dag komt ze onder verschillende namen in ons land voor, zoals Volle Evangelie Beweging, Filadelfia-gemeenten, Stromen van kracht, Kracht van omhoog.

Gemeenschappelijk in alle pinkstergemeenten is dat men terug wil naar het leven van de eerste christentijd. Men denkt daarbij vooral aan de gaven van de eerste christentijd, de zogenaamde Geestesgaven (Charismata), waarbij tongentaal en genezing op het gebed vooropstaan.

In de Pinksterbeweging is de Geestes doop of de doop met de Heilige Geest essentieel. Dat is een ervaring van de vervulling van de Heilige Geest (volgend op de wedergeboorte). Die vervulling met de Geest uit zich in bijvoorbeeld tongentaal.

Tongentaal is niet alleen populair in de authentieke Pinkstergemeenten. In de achterban van de Evangelische Omroep is in toenemende mate aandacht voor tongentaal, dromen, bijzondere genezingen en ziekenzalving, zo schreef de heer L.M.P. Scholten reeds in 2007. Die achterban wordt, zo schreef hij op basis van een onderzoek van de CHE (Christelijke Hogeschool Ede), in toenemende mate beïnvloed door de charismatische beweging en de Pinksterbeweging. Die invloed gaat onze jongeren niet voorbij. Integendeel. Het feit dat ik in korte tijd uit de kring van de gemeenten twee vragen hierover kreeg, doet mij vrezen.

Hoe denken wij hierover?

Misschien struikelt de lezer over het laatste woord in de vorige zin. Moeten wij vrézen voor dergelijke ontwikkelingen? Mij dunkt van wel.

1. In de Heilige Schrift wordt door de apostel Paulus in slechts één brief over tongentaal gesproken. De manier waarop hij dat doet is eerder relativerend, dan dat hij tongentaal als iets onmisbaars beschouwt.

2. In aansluiting hierop wil ik beklemtonen dat er geen Bijbels fundament is voor het gebruik van tongentaal in het heden. Mij kwam uit Evangelische hoek een boekje over tongentaal in handen. ¹ In dat boekje worden víjftig (!) redenen gegeven om in tongentaal te spreken. Maar Bijbelse fundering voor het gebruik van tongentaal buiten Handelingen 2 en 1 Korinthe 14 ontbreekt geheel.

3. Wat mij voorts dikwijls opvalt in allerlei bewegingen die volop aandacht hebben voor dergelijke zaken, is dat er heel weinig aandacht is voor het arme zondaarsleven van Gods kinderen. Men meent de Heilige Geest te hebben ontvangen, men meent wedergeboren te zijn, men zegt in allerlei gaven te delen, men laat zich overdopen, en men denkt het geestelijk leven te bezitten. Als je dan een gesprek aangaat over de meest wezenlijke Bijbelse noties, kan de onkunde soms ontstellend groot zijn. Het leven uit God, de bevindelijke kennis van de drie stukken ellende, verlossing en dankbaarheid, de levenslange inwendige strijd van Gods Kerk tegen zonde, duivel en wereld, de doorgaande ontdekking en de noodzakelijke opwas in de genade en kennis van Christus, het lijkt allemaal ver weg te zijn.

Daarom adviseer ik om je ver te houden van al deze ontwikkelingen en stromingen, en je veel meer te richten op het onderzoek van Gods Woord met de kanttekeningen, en de betrouwbare Bijbelverklaarders als Calvijn en Matthew Henry. Onderzoek liever de geschriften van Comrie, van Justus Vermeer, van Smijtegelt en van andere godzalige oudvaders, zowel uit Nederland als uit Engeland. Dan vaar je op een betrouwbaar kompas. Vraag bovenal om de zaligmákende werkingen van de Heilige Geest!

Noot

1. Tom de Wal, Spreken in tongentaal. 50 redenen om te spreken in tongentaal, Zwolle, 2020,2 ^e druk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen