Doe Mij uw stem horen …

Geliefde lezer(s), nu we weer een nieuw jaar zijn ingegaan, willen we luisteren naar de woorden van de Zielenbruidegom tot Zijn Kerk, levende in een zeer donkere tijdsomstandigheid. Het is Zijn duive, die vanwege de vervolging gevlucht is in de kloof van een steenrots, die Hij opwekt: Toon Mij uw gedaante, doe Mij uw stem horen. Het is een hartinnemende opwekking om dat te doen. Eerst de gedaante en dan de stem? Christus wil Zijn kinderen zien en horen, zoals ze zijn. Wat een tegenstelling kan er dan zijn: de stem kan zoveel woorden voortbrengen, maar de Heere ziet het hart van de mens aan, hoe het daar gesteld is. Het kan zo’n strijd geven in het leven van een kind van God als ze in het gebed gaan. Heere, ik kan mijn hart er niet in meekrijgen. Ik voel het, het blijft bij woorden.

Weet u wat zo’n grote zaak is? Als Christus getuigenis geeft aan Zijn eigen werk. Als het zo is, dan wordt het waarheid in het binnenste. Heere, U weet alle dingen. U weet ook hoe het gesteld is. Ik lees in Jesaja 61:8m: Ik zal geven, dat hun werk in der waarheid zal zijn.

Daar zijn ook in het gebed zoveel ophouders, om in de geestelijke strijd hun stem te laten horen. Waarom dan? Als de mens op zichzelf ziet, o dat boze en zondige hart; de oude mens der zonde wordt niet bekeerd. Al denkt u, ik heb geen aasje geloof, en ligt het duifje vleugellam op de grond; dan heeft u werkelijk geen kracht, geen geloof om op te vliegen en toevlucht tot Christus en Zijn gerechtigheid te nemen. We hebben vaak kleine gedachten van de Heere. Wat zijn we toch blind in ’s hemels wegen en dan wat er verder nog bij kan komen.

Maar hoor nu eens wat Christus spreekt en zo laag wil afdalen? Hij wil Zijn werk verklaren in het zaligen van doodschuldige zielen. Toon Mij uw gedaante, doe Mij uw stem horen. Wat ik niet durf en kan, omdat ik zo beschaamd ben, wordt dan van boven gegeven.

Wat dan? U weet het toch, ik heb zo’n ontzaglijke nood, Heere. U weet toch wie ik werkelijk ben. Wat een liefelijke nodiging toch, om met al onze noden, zorgen en behoeften voor het aangezicht des Heeren te komen, om het kwijt te raken in Zijn hand.

Weet u een voorbeeld waar het er duidelijk uit komt? Bij koning Hiz kía. Wat lees ik daar in zijn geschiedenis? Koning Hizkía werd krank tot stervens toe. Wat heeft hij toen gedaan? Hij keerde zijn aangezicht naar de wand. Dat heeft hij zo verwoord: Ik piepte als een zwaluw en kirde als een duif. Geliefde lezer(s), het was geen nachtegaalslied. Het waren donkere klanken. O HEERE! ik word onderdrukt, wees Gij mijn Borg (Jes. 38:14). Wat mocht er toen gebeuren? Dit: Toon Mij uw gedaante, doe Mij uw stem horen… Kom voor Mijn aangezicht met al uw nood en met al uw gebrek, met al uw zielshaperingen.

Het kan ook een woordeloos gebed zijn. Ik denk aan Job, waar hij zegt in hoofdstuk 16:20: Mijn vrienden zijn mijn bespotters; doch mijn oog druipt tot God.

Ik kan het er niet voor houden, het is alleen gekras dat ik kan voortbrengen. Het is alleen maar een groot gestotter en gestuntel in het gebed. Kom dan toch, wil Christus zeggen: Doe Mij zo uw stem horen. Wat zal dat geven, als Hij dat zo getuigt, als Hij het zo wil toeroepen aan Zijn doodschuldig volk? Als Hij het ene geeft, blijft het andere niet achter. Dat staat er ook: want uw stem is zoet en uw gedaante is lieflijk. Dan is daar zo’n zwarte Moriaan, een groot beest voor God. Er staat dan een mensenkind, die het alleen maar bederven kan. Die moet uitroepen: Ga uit van mij, want ik ben een doodschuldige zondaar. En toch is het: uw stem is zoet en uw gedaante is lieflijk. Dat is met het verstand niet te begrijpen, maar het staat toch in Gods Woord. Alleen maar gekras van een albederver. Ik kan er geen woorden aan geven. Het kan dan toch niet anders zijn, dan dat ik mij mag verliezen in het eeuwig welbehagen; in het Borgwerk van Christus, wat Hij plaatsbekledend en schuldverzoenend heeft willen doen. De zalig heid die in Hem ligt en Hij verdiend heeft van kribbe tot kruis. Hij heeft de pers alleen getreden, ondergegaan in de golven van de Goddelijke toorn. In Zijn opstanding is de Kerk gerechtvaardigd, en gered van het eeuwig verderf. In en door Hem kan dit gebeuren. O, mensenkind, u kunt zo verslagen zijn over uw zondig bestaan. U kunt zo treurende zijn over uw ongeloof, over het verdacht maken van de Heere en van Zijn Gezalfde. U kunt er zo bedroefd over zijn. Maar zie als dan Christus weer teruggekomen is, en zegt: toon Mij dat dan. Leg het voor Mij neer. Belijd dan uw schuld … Hij wil het zo graag horen.

Neem de toevlucht tot Mijn enige offerande. Als dat doordringt, dan zal het oefeningen geven aan de genadetroon; levende werkzaamheden. Als dat gebeurd is, als de Heere weer eens zoveel opgeruimd heeft, dan klinkt het anders. Dan hebt u een andere gedaante, een andere stem. Wat voor een gedaan te? Dan bent u bij vernieuwing van de dood in het leven overgegaan. Dan bent u een gewaterde hof. Grijp dan de harp en tokkel dan een dankpsalm ter ere Gods.

Onthoud het goed, geliefde lezer(s), het is een vreselijke tijd. De grootste weldaden worden zo maar toegeëigend, maar ik mis de bediening van Christus; het wonder wordt niet verklaard. Maar dan het laatste, Ik hoor, dat kan Christus ook zeggen, zo graag hemelse muziek. Ik hoor zo graag dat er een mensenkind is, die God mag grootmaken. Waar wordt het nog gehoord en gezien?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen