Samenspraak over de brief van Paulus (12a)

HOPENDE: We hebben de apostel dus horen zeggen, dat het Evangelie van Christus een kracht Gods tot zaligheid is. Daarom behoefde hij zich er ook niet voor te schamen als hij dit Evangelie verkondigde.

Met een valse leer komt men beschaamd uit, maar met de zuivere leer der waarheid niet.

De apostel spreekt dus over het Evangelie van Christus als een kracht Gods. Ja, hij spreekt daarvan als een kracht Gods tot zaligheid. De zaligheid is het hoogste goed dat de mens bezitten kan. In dat hoogste goed heeft de mens eens gedeeld. Maar diep rampzalig is hij nu door de val geworden. De zonde is het hoogste kwaad, waaraan ook het kwaad der straf is verbonden. Door de zonde is de mens buiten Gods gemeenschap gesloten, want God kan als het hoogste Goed en als de vlekkeloos Heilige met de zonde en dan ook met de zondaar geen gemeenschap hebben.

Nooit zou de mens meer tot de ware zaligheid hebben kunnen komen, als er geen Zaligmaker was. Die Zaligmaker verlost van het hoogste kwaad en brengt tot het hoogste goed. Deze zaligheid heeft Hij duur moeten verdienen, want Hij heeft er niet alleen een volmaakte gehoorzaamheid aan de Wet toe moeten geven als Borg, maar alsof Hij de grootste misdadiger was, heeft Hij er de vreselijke straf op de zonde voor moeten dragen. Zo moest de apostel nu een gekruiste Christus prediken, door Wie alleen de zaligheid weer te verkrijgen was. Maar die prediking van de gekruiste Christus was de Jood een ergernis en de Griek een dwaasheid. De Jood wilde dus niet door de gekruiste Christus tot de zaligheid komen en ook de Griek wilde dat niet. Niemand wil door de gekruiste Christus tot de zaligheid komen. Maar nu is het Evangelie een kracht Gods tot zaligheid.

UITZIENDE: Dat kan ons op zichzelf al heel wat te overdenken geven. De Heere werkt middellijk. De prediking van het Evangelie is het middel waardoor het geloof gewerkt en ook versterkt wordt. Wel moet Gods Geest er daartoe mee gepaard gaan. Het Evangelie is echter wel op zichzelf een krachtig middel tot zaligheid. Dus het middel moeten we niet gering achten. God wil het middel gebruiken. Maar daarbij moeten we goed inzien wat het voor een middel is dat de Heere gebruikt. De mens ligt daar van nature in zijn verloren staat, het oordeel der eeuwige verdoemenis onderworpen.

Maar nu wordt hem nog een weg tot de zaligheid voorgesteld. God openbaart ons in het Evangelie, hoe Hij in volkomen verheerlijking van Zijn gerechtigheid en op zulk een wijze dat Hij de vlekkeloos Heilige blijft, met een zondaar die in zichzelf niet anders dan een vervloekte doornbos is, Zich verenigen wil en weer in vrede en vriendschap wil leven. Zo is het Evangelie op zichzelf toch wel een krachtig middel te noemen, dat een mens op een allerlevendigste wijze aanzet en ertoe dringt om de voorgestelde weg tot zijn behoudenis in te slaan en te betreden. In deze weg heeft God Zijn kracht en wijsheid willen openbaren tot behoudenis van verloren zondaren. Zijn eigen Zoon heeft Hij niet gespaard, maar Hem in het vlees Zich doen openbaren, opdat een slaaf van zonden en satan uit de macht der duisternis zou worden getrokken en overgebracht tot Zijn Koninkrijk, wat niet minder betekent dan zonen en dochteren des Allerhoogsten te mogen worden.

O, het is niet te zeggen wat het Evangelie ons openbaart, maar ook welk een kracht Gods het is als middel waardoor God Zijn eeuwige raad tot zaligheid van gevallen zondaren volvoert. Dus het Evangelie op zichzelf is een kracht Gods tot zaligheid en mag alzo door ons niet gering geschat worden. Buiten het Evangelie om komt men niet tot de zaligheid. Daarom moeten de heidenen, als ze het licht van dat Evangelie blijven ontberen, onherroepelijk verloren gaan.

We moeten dan ook niet uit het oog verliezen hoe de apostel hier in geheel zijn betoog wijst op de rijke betekenis van het Evangelie, waardoor Jood en heiden tot de zaligheid gebracht werden. De woorden der wijzen zijn als prikkelen en nagelen, diep ingeslagen van de meesters der verzamelingen, die gegeven zijn van den enigen Herder. De zondaar wordt erdoor overreed en God wordt hem te sterk. De hoogten worden er door nedergeworpen en de gedachten gevangen geleid tot de gehoorzaamheid van Christus. Ja, men zal in geheel de weg des levens ervaren, welk een kracht Gods tot zaligheid het Evangelie is. Alle beletselen worden erdoor uit de weg geruimd, zodat men de loopbaan zal mogen betreden, voortgaande daarop van kracht tot kracht, tot men eindelijk voor God in Sion zal verschijnen. Al wordt men dikwijls moede en mat, men zal toch weer opvaren gelijk de arenden en lopen en niet moede en wandelen en niet mat worden.

HOPENDE: Ik bemerk uit uw spreken wel, dat u niet tot die geestdrijverige mensen behoort, die er duidelijk blijk van geven, dat zij met al hun gewichtigdoenerij nooit de kracht van het Evangelie in hun ziel hebben ervaren. Gods Geest moet dat Evangelie dus bekrachtigen maar paart Zich ook aan dat Evangelie en werkt daar niet buitenom. Paulus wist hoe God hem in de bediening van het Evangelie gesteld had en hem zo in de middel lijke weg wilde gebruiken in de volvoering van Zijn raad tot zaligheid van Jood en Griek. Zij werden door middel van dat Evangelie tot het geloof gebracht.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen