Synode 2022 (1)

Op 15 juni 2022 kwam de synode van onze gemeenten in vergadering bijeen in het kerkgebouw ’De Hoeksteen’ te Barneveld. De avond ervoor werd door ds. A. van Voorden de bidstond geleid. Hij sprak bij die gelegenheid over Jes. 42:3a: Het gekrookte riet zal Hij niet verbreken. Deze preek wordt in afleveringen in De Wachter Sions geplaatst.

Opening

Namens de roepende kerk van Dordrecht opent ds. J.A. Weststrate de vergadering door te laten zingen Ps. 147: 1. Hierna leest hij uit Gods Woord Jesaja 49: 8-18 en gaat voor in gebed.

Ds. Weststrate heet de afgevaardigden, broeders in de bediening, andere ambtsdragers, studenten en verdere belangstellenden hartelijk welkom.

In Jesaja 49 treffen we Sion aan dat nog in Babel is. Vanwege de ellenden die ze daar ondervinden, hebben zij van moedeloosheid hun harpen aan de wilgen gehangen. Hun hoop van nog te zullen terugkeren uit Babel is afgesneden (Ez. 37:11). De HEERE schenkt hun echter dierbare beloften, onder andere dat Hij Israël zal verlossen uit de ballingschap en dat de Christus geboren zal worden. In vers 13 worden zij opgeroepen vrolijk en verblijd te zijn, want de HEERE zal Zijn volk troosten en Hij zal Zich over Zijn ellendigen ontfermen. Er waren verschillende soorten Sionieten in Babel. Er waren er ook die het daar naar hun zin hadden. Maar hier gaat het over het overblijfsel naar de verkiezing der genade, voor wie deze beloften zijn.

Wat is de uitwerking van deze vertroostende woorden? Zijn ze verheugd? Nee, want we lezen in vers 14: Doch Sion zegt: De HEERE heeft mij verlaten, en de Heere heeft mij vergeten. Hoe komt het dat Sion zo moedeloos is en denkt dat de beloften niet vervuld zullen worden? De omstandigheden waarin ze verkeren, zijn zo geheel anders dan de beloften die ze hebben ontvangen. Ze kunnen niet bekijken, dat die beloften nog vervuld zullen worden. De hemel lijkt gesloten en de toekomst is pikzwart. Het lijkt erop dat de vijand zal winnen. Hoe kunnen ze dan juichen?

Sion kijkt echter de verkeerde kant op. Ze zagen niet op Christus, de Koning van de Kerk. Dan kijken we verkeerd en is er geen reden om te juichen en verblijd te zijn. Kent u dat? Een belofte gekregen en de vervulling blijft uit? Dan wordt u moedeloos. U staat moedeloos op de kansel en u gaat als ambtsdrager moedeloos door de gemeente. Vreselijk als we de Heere dan gaan aanklagen. Het is een aanklacht tegen een goeddoend en getrouw God.

Want waarom zat het volk in Babel? Zij hadden God verlaten. Mijn volk heeft Mij vergeten, dagen zonder getal. Het geldt ook van ons: Wij allen hebben in Adam God verlaten. En toch komt de Heere met de lokstem van het Evangelie tot ons.

Het volk klaagt: De HEERE, de getrouwe Verbonds-Jehova, heeft ons verlaten. Het is een aanklacht zoals van een vrouw die door haar man in de steek is gelaten. Ontdekking is nodig om te weten dat dit in ons aller hart te vinden is. Ook bij ambtsdragers en predikanten. Het is keer op keer nodig dat we ’geknakt’ worden, zoals we gisteravond tijdens de bidstond hebben gehoord, opdat Christus waarde krijgt. En toch, de beloften liggen vast in het welbehagen des Vaders. Hetgeen uit Zijn lippen ging, blijft vast en onverbroken. Het volk dacht dat de Heere, de Almachtige, hen niet meer zou verlossen. De Heere heeft mij vergeten. Als we eerlijk zijn, zijn er zo weinig geknakte rietjes. Hoe vaak wordt er gezegd: Hij houdt Zijn hand zo stil. Wat is daarvan de oorzaak? Zijn we schuldenaar geworden? Ook als we kijken op wat er achter ons ligt? Hebben wij met Nehémia mogen zeggen: ik en mijns vaders huis, wij hebben gezondigd?

Wat is nu het antwoord van de Heere? Is dat een berisping? Nee, integendeel. We lezen in vers 15: Kan ook een vrouw haar zuigeling vergeten, dat zij zich niet ontferme over den zoon haars buiks? Ofschoon dezen vergaten, zo zal Ik toch u niet vergeten. Welk een liefelijk en teer beeld gebruikt de Heere hier. Dat van een vrouw en haar zuigeling. Kan een moeder haar zuigeling vergeten? We zien hierin een treffende overeenkomst met Christus en Zijn Kerk. Zoals een vrouw haar kindje al liefheeft vóór de geboorte, zo heeft de Heere Zijn Kerk lief met een eeuwige liefde. Als dat niet zo was, was het voor eeuwig verloren. Als een kind groter wordt, kan het moeder veel verdriet doen. Toch blijft zij haar kind liefhebben. Zo heeft de Heere Zijn Kerk lief, ondanks wie ze zijn. Ook als we onze pluim naar boven hebben en we geen geknakt rietje willen zijn, blijft de Heere Zijn Kerk liefhebben. De hoogte, de diepte, de lengte en de breedte van deze liefde is niet uit te drukken. Vele wateren zullen deze liefde niet kunnen uitblussen. De profeet gaat verder en zegt uit Naam van de Heere, te midden van de oordelen en te midden van de ballingschap vanwege eigen schuld: al zou het zo zijn dat een vrouw haar zuigeling vergeet en zich niet ontfermt over de zoon van haar buik, zo zal Ik toch u niet vergeten. Wat spreekt de Heere hierin lieflijk! Wat een wonder, want dat verbreekt het hart en maakt ons een geknakt riet. Christus vergeet Zijn Kerk nooit. Hij zal ons ook niet vergeten, omdat er nog een Sion Gods onder ons is. We mogen dat ook opmerken in het feit dat er een student tot de studie mocht worden toegelaten. Een wonder dat de Heere ons dit heeft willen schenken. Daaruit blijkt Zijn liefde en trouw. De Heere gaat door met Zijn vergaderend werk. Er moeten er nog worden toegebracht tot de gemeente die zalig zal worden. Wat hebben we toch een goeddoend God in Christus.

We lezen namelijk nog meer, want er staat in het 16 ^e vers: Zie, Ik heb u in de beide handpalmen gegraveerd; uw muren zijn steeds vóór Mij. De Kerk staat van eeuwigheid in de handpalmen van de HEERE. Ze zullen er nooit uitvallen. De Heere zegt als het ware: Zie op Mij. Zie niet op de omstandigheden. De Vader heeft de Kerk van eeuwigheid verkoren en in de handen van Christus gelegd. Niemand zal ze daaruit rukken. De zonde niet, satan niet, de wereld niet. Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude. Ze zijn in beide handpalmen gegraveerd, zowel links als rechts. De bruid zegt ervan: Zijn linkerhand zij onder mijn hoofd, en Zijn rechterhand omhelze mij (Hoogl. 2:6). Het zijn ook Zijn doorboorde handen, waarin het bloed van Christus gezien wordt. De Kerk leeft uit het bloed van Christus.

De Heere straft Zijn kinderen weleens vanwege hun verdorven bestaan. Dan zien ze een vuist en geen handpalm. Dan wordt het omkomen en kunnen ze niets meer van het genadewerk bezien. Maar als dan Zijn handen weer opengaan, dan is het: uw muren zijn steeds vóór Mij. En waarom? Omdat Ik u liefheb met een eeuwige liefde. Hij zal Zijn Kerk beschermen en herbouwen. Dat werk zal doorgaan, ieder moment, ook nu, ook dit jaar. Die muren zullen verrijzen naar het vast gemaakt bestek. Er moeten nog stenen worden losgehakt uit de steengroeve van zonde, satan en wereld, en ingemetseld in dat Godsgebouw. ’God zal Sion bouwen met Zijn hand krachtig’ (Ps. 87:4, Datheen). Als de laatste steen zal zijn ingemetseld wordt het steigerhout afgebroken. Wij moeten iedere keer weer afgebroken worden om door Hem gebouwd te worden. Hij moet wassen, maar ik minder worden. Het zal voor de Kerk een eeuwig wonder zijn om een levend steentje te mogen zijn van dat geestelijke huis.

Ds. Weststrate spreekt de wens uit dat de vergadering vandaag in het teken mag staan van de voortgang van het Koninkrijk des Heeren. Zijn Naam moet eeuwig de eer ontvangen. Het is ’Door U, door U alleen, om het eeuwig welbehagen’. Er zullen vele zaken ter tafel komen, ook als het gaat over wereldgelijkvormigheid, consumentisme en materialisme. Er komen zoveel machten op ons af, gedreven door de boze. Moge het zijn dat we met gevouwen handen en gebogen knieën daartegen strijden. Maar ook om een zoutend zout en een lichtend licht te mogen zijn in deze ondergaande wereld. Moge de Heere het gesprokene zegenen aan onze harten.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen