Wolk van getuigen

Er staat in vers 33: Welke door het geloof koninkrijken hebben overwonnen, gerechtigheid geoefend, de beloftenissen verkregen, de muilen der leeuwen toegestopt.

Door het geloof werden dus koninkrijken overwonnen. Daarbij moeten we denken aan Jozua, die 31 koningen had verslagen, en ook aan de veroveringen van David rondom het land Kanaän (kanttek. 79). Onder gerechtigheid geoefend denken we aan het leven en de handelingen van veel godzalige rechters en koningen die overeenkomstig Gods getuigenis het land bestuurden. Onder de beloftenissen verkregen worden de talloze gelovigen bedoeld die door het geloof gewandeld hebben en met Abraham de stad verwachtten die fundamenten heeft. Zij klemden zich door het geloof vast als ziende de Onzienlijke en zij wilden liever met het volk van God kwalijk behandeld worden, dan voor een tijd de genieting van de zonde te hebben. Bij de muilen der leeuwen toegestopt is gedacht aan Simson, David en Daniël (kanttek. 82). Wat zijn Gods kinderen vreselijk behandeld door hen die een vijand van de Heere en Zijn volk waren. Paulus schrijft over hen: Welker de wereld niet waardig was (vers 38). De kanttekening zegt daarvan dat ‘de wereldse mensen zulke gelovigen voor een uitvaagsel van de wereld hielden, terwijl de apostel daarentegen getuigt dat de wereld hun niet waardig was en dat daarom God hen als buiten het gezelschap van de wereld onderhield; gelijk David lang in de wildernissen dwaalde (1 Sam. 22, 23 en 24), Elia onder Achab (1 Kon. 19) en de honderd profeten die in de spelonken verstoken waren (1 Kon. 18), gelijk ook vele anderen waarvan de geschiedenissen gewag maken’ (kanttek. 100).

Wie heeft nooit gehoord van het lijden van Gods kinderen rond de tijd van de Reformatie en daarna in Nederland, Schotland, Engeland en andere landen? Wie kent niet het lijden van Gods kinderen in Frankrijk en de ontzettende vervolgingen van de Waldenzen? Ook in dat opzicht mogen we wel met de apostel zeggen: En wat zal ik nog meer zeggen? (vers 32). Wie de ‘Historie der martelaren’ van A. Haemstedius (ruim 1100 blz.) in zijn bezit heeft, weet hoe onnoemelijk het lijden van Gods kinderen in heel veel landen geweest is. In de verzen 34 tot en met 38 noemt Paulus nog allerlei gebeurtenissen en gruwelijke vervolgingen op die Gods kinderen hebben moeten ondervinden. Enerzijds werden door het geloof vijanden verdreven en doden opgewekt, maar anderzijds zijn anderen uitgerekt geworden, hebben bespottingen en geselen geproefd, kwamen in gevangenissen terecht, werden gestenigd, in stukken gezaagd, door het zwaard gedood, moesten ronddwalen in schaaps- en geitenvellen, verkeerden in woestijnen en dwaalden op bergen en in spelonken. Zelfs haalt de apostel Paulus nog een voorbeeld aan uit de apocriefe boeken om te laten zien wat het geloof vermag. Hij spreekt dan over mensen ‘die uitgerekt zijn geworden’ en de kanttekening verwijst daarbij naar de tijd van de tiran Antiochus Epifanes, een van de opvolgers van Alexander de Grote. Epifanes dwong de 90-jarige priester Eleazar om het door Joden verboden varkensvlees te eten. Toen de oude man dat weigerde, werd hij op bevel van de tiran door beulen dood gegeseld. Het genoemde aantal gelovigen zou nog met zeer velen uitgebreid kunnen worden. Vandaar dat de apostel zegt: En wat zal ik nog meer zeggen? Zo lang de wereld zal bestaan, zullen er ware gelovigen blijven die onder allerlei omstandigheden het woord van de Heere Jezus zullen ondervinden: In de wereld zult gij verdrukking hebben; maar hebt goeden moed, Ik heb de wereld overwonnen (Joh. 16:33). Het is Jezus’ belofte aan Zijn Kerk: En zie, Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. Amen (Matth. 28:20). Als Paulus in Hebr. 11 de vele gelovigen heeft opgenoemd, gaat hij in Hebr. 12 de toepassing maken en vermaant de Hebreeën, en in hen al Gods kinderen in alle plaatsen en in alle tijden, om onder allerlei omstandigheden te volharden in de christelijke hoop en geduldig te zijn in de verdrukkingen. De apostel besluit door niet alleen te blijven zien op de voorbeelden van Gods kinderen, maar bovenal te kijken naar hét Voorbeeld: de Heere Jezus Christus, Die door lijden Zijn heerlijkheid is ingegaan. Zo zegt hij tot bemoediging van Gods kinderen: Laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan die ons voorgesteld is; ziende op den oversten Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, Dewelke voor de vreugde die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen en schande veracht, en is gezeten aan de rechterhand van den troon Gods. (…) Opdat gij niet verflauwt en bezwijkt in uw zielen (Hebr. 12:2 en 3b).

Zo zullen wij, de schapen Uwer weiden,

In eeuwigheid Uw lof, Uw eer verbreiden,

En zingen van geslachten tot geslachten

Uw trouw, Uw roem, Uw onverwinb’re krachten (Ps. 79:7).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen