Ontmoetingen

Het kan jou ook overkomen. Plotselinge ontmoetingen met andersdenkenen. Onverwachte gesprekken, waarbij je de hulp van de Heere zo nodig hebt.

Ook die ene keer in het bos.

Het begon hard

De jonge man. Bikkelhard leek hij. Ondanks de kinderwagen die hij voortduwde.

Het gesprek ging ongeveer zo.

“Mooie natuur hier, hè!”

“Zeker!”

“Ik geloof dat God dit alles geschapen heeft. Jij misschien ook?”

“Natuurlijk niet. En in zes dagen, zeker? Dat kán toch niet. Nee, ieder weldenkend mens weet wel beter. Bovendien: Ik geloof niet in een God als Persoon.”

“Ik geloof wel dat Hij een Persoon is. Dat leert de Bijbel mij.”

“Sorry, hoor, maar zo heeft elke godsdienst een zogenaamd heilig boek. Geloof is puur een gevoel. Meer niet.”

“Het geloof gaat over zonde en genade. Het gevoel niet. Het geloof gaat over Christus, Die voor de zonden van Zijn volk is gestorven aan het kruis. Kun je dat begrijpen? Ik niet. Dat is zo’n onuitsprekelijk groot wonder. Wat zou het gelukkig zijn als dat ook voor ons mocht zijn. We hebben allebei hetzelfde nodig.”

Wonderen

“Wonder? Ik geloof niet in wonderen. Het is allemaal toeval. Er gebeurt toevallig iets wat jou op dat moment goed uitkomt. En dan is dat opeens een wonder. Kom nou.”

“Misschien mag ik je over een wonder vertellen? Wil je mij dan niet onderbreken?”

“Oké.”

“Ik heb iemand gekend, die meer dan vijftig jaar verlamd op bed heeft gelegen. Haar stembanden waren ook verlamd. Zij gebruikte een kleine spraakcomputer om te communiceren. Maar ze kreeg last van beginnende dementie. Daardoor kon zij de letters niet goed meer vinden. Ze werd ook angstig als ze alleen was. Dan begon ze te roepen. En dat gebeurde steeds meer met haar eigen stem! Om een lang verhaal kort te maken: Toen ze haar spraakcomputer niet meer kon gebruiken, gaf de Heere het dat ze weer gewoon kon spreken. En dat na vijftig jaar!

Je begrijpt dat ze heel blij was. Wat dankte ze God, Die dit grote wonder aan haar lichaam gedaan had.

Maar een nog groter wonder was aan haar ziel gebeurd. Als meisje al. Ze heeft mogen aangeven dat de ziekte van haar ziel erger was dan de ziekte van haar lichaam. Maar ook wat de Heere Jezus voor haar betekende. En de laatste zondag van haar leven is dat nog bevestigd. Ze mocht met blijdschap uitroepen: “De liefde van die Borg; de liefde van die Borg.”

“Wat is een Borg?”

“Dat is Iemand Die de schuld van jou overneemt en de straf in jouw plaats krijgt. Dat hebben jij en ik ook zo nodig. Dat gun ik jou van harte.”

Huwelijk

De man. Opeens is al zijn hardheid weg. Hij zegt: “Ik zit midden in een diepe crisis van ons huwelijk.” Dan vertelt hij openhartig over het grote probleem. We spreken er samen over.

Intussen is het kindje wakker geworden. Grote donkere ogen kijken mij aan.

En als we uit elkaar gaan, keert de man zich nog even om.

Over het bospad klinkt het dan: “Bid voor ons!”

Evangeliseren

Pas later realiseer ik me: Dit wordt misschien evangeliseren genoemd? Ach, ik noem het liever gewoon spreken met elkaar over het belangrijkste in het leven.

Maar vooral: Wat heeft de Heere me geholpen. De gedachten en woorden kwamen als vanzelf, ook bij dat moeilijke begin.

En zo kan Hij ook jou helpen. Of wie dan ook.

Bij gesprekken met anderen op school. Op je werk, in de kantine bij je collega’s. Misschien ken je de voorbeelden daarvan al volop. Zo kan Hij ook helpen op plaatsen waar evangelisatie vanuit de kerk plaatsvindt.

Daar geeft Hij ook bijzondere ontmoetingen en gesprekken.

Met één voorbeeld daarvan sluit ik dit stukje af.

In de winkelstraat

Drukke winkelstraat. Wijd openstaande deuren van de evangelisatiepost.

Een meisje en haar moeder lopen wat twijfelend richting de kinderboekjes.

De medewerker ziet het. Gaat vriendelijk naar hen toe.

Tegen het meisje: “Je mag gerust wat uitkiezen, hoor!”

Haar ogen gaan langs de boekjes met veel kleuren. Meest Bijbelverhalen.

Er staat ook een zwart Boek met op de rug alleen het woord: BIJBEL.

Het meisje hoeft niet lang na te denken.

Ze pakt het zwarte Boek.

Blij met de Bijbel

Dan brengt de medewerker hen bij de boeken voor volwassenen. Ook daar staat een Bijbel bij.

Verlegen zegt moeder: “Mijn dochtertje heeft al een Bijbel gekregen, maar … mag ik er ook één?”

“Natuurlijk mevrouw!”

Ik weet niet wat de medewerker nog meer gezegd heeft, maar even later gaan moeder en kind naar buiten.

Moeder. Met een blij gezicht houdt ze haar Bijbel tussen beide handen omhoog. En ze roept, daar in die winkelstraat: “Ik heb een Bijbel; ik heb een Bijbel; ik heb een Bijbel!”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen