J. Pannekoek, Tweede achttal preken, Gebr. Koster – Barneveld, 159 blz., 2022, € 15,90.

De ouderen onder ons zullen ongetwijfeld ds. J. Pannekoek (1916-1971) zich nog wel herinneren. In gedachten zien we hem nog staan op de kansel in de (inmiddels afgebroken) kerk in de Vlooswijkstraat in Terneuzen. Hij was een minzaam man in de omgang die als predikant een eenvoudige, gunnende maar tegelijk ook separerende prediking bracht. Hij had geringe gedachten van zichzelf, maar sprak rijk van God in Christus. Hij was geen man van uitwendige wijsheid, maar hij was doorkneed in Gods Woord en de oudvaders. Bovenal bleek uit alles dat hij van God Zelf geleerd was. Door het gehele land trok deze eenvoudige man, die nooit zijn Zeeuwse afkomst verloochende, volle kerken wanneer hij in een avondbeurt voorging. Zijn na zijn sterven uitgegeven predicaties hebben altijd een goed onthaal gevonden en zijn/worden in veel gemeenten tijdens leesdiensten gebruikt. De laatste jaren waren de prekenboekjes alleen tweedehands verkrijgbaar tegen relatief hoge prijzen. Het is verheugend dat na ca. 50 jaar nu het tweede achttal preken opnieuw is uitgegeven. Vergeleken met de vorige uitgave zijn er enkele taalkundige aanpassingen gedaan en feitelijke onjuistheden hersteld.

Dit deel bevat naast een tweetal vrije stoffen, een zestal gelegenheidspreken (biddag, lijdenstijd, Pasen, Hemelvaart en Pinksteren). In veel preken komt naar voren dat ds. Pannekoek bevreesd was voor het nabijkomend christendom. ‘Men moet in deze tijd maar niet te veel over standen in het genadeleven spreken. Sommigen bouwen maar buiten het Fundament, dat alleen Christus Jezus is en Die gekruisigd’ (p. 29). ‘Er worden zoveel zielen naar de bloemhoven gestuurd. Zij worden opgebouwd zonder grond’ (p. 79). ‘Hoe is dit, dat gij het zo haast gevonden hebt? (…) Wij bedoelen nu een geestelijke zegen, waarin men zonder verloren te gaan, toch behouden wil worden. Hoe is dat mogelijk?’ (p. 85). Anderzijds is er de klacht over weinig kennis. ‘Het oude volk zei vroeger: Er komt een tijd, dat de uitwendige belijders geen verschil meer beluisteren. Het is alles goed, zowel het een als het ander. Dat is een oordeel’ (p. 158). Er is echter altijd een bemoedigend woord voor het vaak bestreden Sion Gods. ‘De Heere moge Zijn volk nog bemoedigen in dit jammerdal, waar zij toch zo menigmaal tranen moeten schreien, vanwege de verlating des Heeren, vanwege hun zonden, vanwege kruis en druk’ (p. 140). ‘Straks zullen zij eeuwig zijn bij die hemelse Fontein. Dan zullen zij de Vader danken voor die eeuwige liefde aan hen betoond, en ook de Zoon en de Heilige Geest, om dan eeuwig weg te zinken in dat eeuwige wonder van vrije genade en God daar eeuwig de eer voor te geven’ (p. 159). Een verdere aanbeveling lijkt me overbodig.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen