De Institutie van Johannes Calvijn

Toch laat dat voorbeeld zien dat God geen opdracht tot offeranden gegeven heeft om Zijn dienaren bezig te houden met aardse aangelegen heden, maar juist om hun gedachten hogerop te richten. Dat kan men ook helder en klaar vaststellen als men let op de natuur van God. Omdat die namelijk geestelijk van aard is, schept God alleen maar behagen in een geestelijke eredienst. Het bewijs hiervoor vormen vele uitspraken van de profeten waarin zij de Joden ervan beschuldigen dat zij zo dom zijn te denken dat welke offers dan ook bij God iets teweeg kunnen brengen. Willen ze daarmee de Wet in enig opzicht krachteloos maken? Integendeel, als ware uitleggers van de Wet wilden zij op deze wijze juist de ogen op het doel van de Wet richten, waarvan het volk was afgedwaald. Alleen reeds uit de genade die de Joden aangeboden is, kan men met zekerheid afleiden dat de Wet vol van Christus was. Mozes heeft hun immers dit als doel van hun aanneming tot kinderen voorgehouden, dat zij een priesterlijk koninkrijk voor God zouden vormen. Maar daar konden zij nooit toe komen als er geen verhevener en voortreffelijker verzoening aan te pas kwam dan een verzoening door dierenbloed. Niets zou toch minder te verklaren zijn dan dat Adams kinderen, die allen door de erfsmet als slaven van de zonde geboren worden, tot de koninklijke waardigheid verheven en aldus deel genoten van Gods heerlijkheid zouden worden, indien zo’n voortreffelijke zaak zich bij hen niet op grond van iets buiten hen zou voordoen?

Institutie II.7.1

© 2009 Den Hertog B.V., Houten.

Institutie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen